Recensie conference Sjaak Bral: spervuur van grappen en bedachtzame liedjes

Zijn Vaarwel-shows 2020 en 2021 konden niet doorgaan. Maar Sjaak Bral is nu terug met ‘Vaarwel 2022’. Met een bomvolle conference neemt hij het jaar de maat. ‘Maar jij 2022, jij hebt het voor mekaar / Jij was de allerergste, ramp na ramp stapelde zich op / Een spekkoek van ellende – en de koek is nog niet op,’ zingt hij.

Door

Zoals altijd bestookt de Haagse cabaretier Sjaak Bral zijn gehoor met een spervuur van grappen dat hij afwisselt met meer bedachtzame liedjes. Jammer is dat er verder weinig structuur is. De conference is zelf ook een beetje een spekkoek: een stapeling van scènes, zonder lijn of overkoepelende gedachte. Eén ‘running gag’ is er dan toch: als er een dode wordt genoemd, doet het publiek ‘ah’ en dat wordt een klein ritueel. “Vader Abraham, nu is ie zelf blauw… ah.”

Bral is wel meesterlijk qua wendbaarheid, zeg maar de Frenkie de Jong van het cabaretgilde. Op de meest onwaarschijnlijke manier weet hij alles met alles te verknopen. Van Dick Benschop – ‘vertrokken van Schiphol, net als iedereen, met vertraging’ – via Frank Masmeijer tot Ali B., die nu voortaan ‘Ali Bah Bah’ heet. Sjaak kan dat.

Sjaak Bral over Mark Rutte

Er komt ook nog een historisch venstertje langs. 2022 is een rampjaar, maar er is ook nog hét Rampjaar 1672, dat dit jaar wordt herdacht met boeken, bijeenkomsten en een tv-serie. De Witten in Den Haag vermoord en Willem (III) van Oranje aan de macht. “Al eeuwenlang willen al die Willems de macht in handen houden. Willem van Oranje, Willem-Alexander, Willem Holleeder, Willem Engel. Willem van Hanegem, Ome Willem.”

Waarschijnlijk volgt bij de Haagse optredens hier een lied over Mark Rutte: ‘Leve de leider, leve onze Mark / Een ruggengraat van rubber / maar zo stijf als een hark.’ Maar in de show die wij bijwonen, vrijdag 9 december in Noordwijk, jawel de avond van Nederland – Argentinië, ontbreekt het.

Blauw en geel

Wél zingt Bral een gevoelig liedje over de oorlog waarin de kleuren van de Oekraïense vlag telkens terugkeren: ‘Blauw is de lucht die ons het leven geeft / Geel is het graan dat over akkers zweeft.’ Zoals gezegd, de liedjes zijn aangename momenten van rust en verdieping. Zo ook het ‘Vliegen kan niet meer’, uiteraard ontleend aan de klassieker van Frans Halsema en Jenny Arean. Het gaat niet zozeer over het klimaat, als wel over de chaos op de luchthaven. ‘Hier op Schiphol is alleen nog hinder / Geen excuses, geen pardon / het vertrouwen is het enige / Dat is vertrokken, met de noorderzon.’

Aangenaam is dat Bral, ondanks de pose van de platte Hagenees en de soms grove grappen, nooit echt negatief is. In wezen is Marcel van der Heijden (zijn echte naam) een gevoelige jongen uit het Bezuidenhout die hoopt dat zijn publiek vrolijker de zaal verlaat dan dat het erin kwam. En daarom eindigt hij altijd weer met het ‘hoopliedje’, zoals ooit zijn verre Haagse voorganger Willy Derby ‘Morgen gaat het beter’ zong. We moeten van Sjaak Bral ‘blijven hopen dat het beter wordt / al lijkt de wereld nu compleet gestoord / hopen dat het beter wordt’.

Sjaak Bral, conference ‘Vaarwel 2022’, onder meer van woensdag 28 tot en met zaterdag 31 december, Diligentia. Meer informatie: www.sjaakbral.nl

Onze redactie biedt dit verhaal uit de Den Haag Centraal (DHC) van donderdag 1 december gratis aan. Wilt u meer Haags nieuws lezen? Koop dan de papieren editie van de krant Den Haag Centraal. Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.

Standaardportret
Bekijk meer van