Haagse Carolien Adriaansche maakt kunstwerken van oud plastic (foto’s)
Wasmiddel- of shampooflessen en vuurwerkafval: beeldend kunstenaar Carolien Adriaansche werkt met oud plastic dat anders op de vuilnisbelt zou belanden.
In de gang bij kunstenaar Carolien Adriaansche (56) hangt een groot werk. ‘Wolk’ heet het, zo’n zeshonderd witte flessen was- en schoonmaakmiddel samengebonden tegen het plafond. En als je daarna haar atelier binnenstapt, valt meteen de grote verzameling plastic op die de bron is voor haar kunstwerken. Bakken vol, gesorteerd op kleur en formaat: blauw, roze, geel en wit, van klein naar groot.
De schoonmaakafdeling in de supermarkt blijkt een waardevolle plek voor deze Haagse kunstenares. “Er zijn heel veel verschillende flessen, in alle kleuren en maten,” vertelt ze. “Eén keer heb ik voor een jaar aan wasmiddel ingekocht omdat de flessen zo mooi waren, maar ik krijg vooral heel veel spullen van mensen om me heen.”
Fascinatie voor plastic
Adriaansche heeft een fascinatie voor plastic, al jaren. “Het is een heel mooi product, in de zin dat het zo divers is. We gaan er alleen helemaal verkeerd mee om. Ik vind het schokkend om te zien hoe de maatschappij werkt. De openingen in shampooflessen zijn in de loop der jaren bijvoorbeeld groter geworden, zodat het verbruik omhooggaat.” En dan heeft ze het nog niets eens over producten als ‘shampoo voor iedere dag’ en het goedkope plastic speelgoed waarbij helemaal geen rekening wordt gehouden met hergebruik.
“In het begin, meer dan 25 jaar geleden, was ik helemaal niet zo bezig met het duurzame aspect,” vertelt ze in haar atelier met een kop koffie in de hand. Haar eerste project was een collectie beesten geïnspireerd op de collectie van het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. Tien jaar geleden maakte ze ‘jachttrofeeën’ uit de afvalberg. Ze vond plastic in eerste instantie gewoon mooi, het gaf haar inspiratie. Pas later besefte ze dat haar werk tot de verbeelding spreekt. Duurzaamheid is een belangrijk thema en met haar werk hergebruikt ze materialen die anders de prullenbak in zouden gaan. “Ik krijg meer opdrachten uit het bedrijfsleven; iedereen wil wat doen met duurzaamheid. Wat dat betreft heb ik de wind mee.”
Afvaljuf
Ook scholen staan in de rij om te leren over hergebruik en wat je kunt met oud plastic. Onder de naam De Afvaljuf geeft Adriaansche workshops op scholen. Tijdens die lessen probeert ze kinderen te laten zien dat er met afval ook nieuwe dingen gemaakt kunnen worden. Kinderen vraagt ze altijd om zelf materialen te zoeken en mee te nemen. Zelf duikt ze regelmatig een prullenbak in op zoek naar materialen.
Bouwplaatsen zijn ook goede plekken om te verzamelen, meestal. Ze lacht even en zegt: “Ik was een paar jaar geleden voor het maken van een tentoonstelling in de stad Aarhus in Denemarken. Daar lag maar weinig plastic op straat. Ik moest goed zoeken, onder andere bij een bouwplaats. Toen ik een paar weken later terugkwam voor de opening van de tentoonstelling, heb ik pas om me heen gekeken en de omgeving gezien.”
Het grote probleem is dat plastic zo goedkoop is en dat andere materialen of hergebruik te duur zijn.
Ook de jaarwisseling levert een hoop nieuw materiaal op. Ze duikt een voorraadkast in haar atelier in en pakt twee grote emmers vol met oranje plastic: allemaal vuurwerkafval uit de buurt bij haar huis in Wateringse Veld. “Elk jaar een grote tas vol,” aldus Adriaansche. Mensen kijken haar vreemd aan, als ze op nieuwjaarsochtend de straat op gaat. Ze kreeg zelfs weleens een boze reactie. “Ik maakte een foto van plastic en toen dachten ze dat ik ging doorgeven dat ze het afval nog niet hadden opgeruimd,” lacht ze.
Inspiratie
Voor haar werk laat Adriaansche zich inspireren door de eigenschappen van het plastic. “Er ontstaan gewoon vanzelf dingen. Dan lijkt iets ergens op en dan ga ik daarmee verder.” Zoals bijvoorbeeld de serie ‘Nieuwe biodiversiteit’ die ze vorig jaar maakte voor een tentoonstelling in Lissabon en waarmee ze onze afhankelijkheid van plastic wilde laten zien. De serie toonde een fictieve collectie dieren in een natuurmuseum, inclusief Latijnse namen. Of het werk ‘Floating Cities’, waar de kunstenaar met plastic flessen een stad op water maakte. Aanleiding: de stijgende zeespiegel.
Soms vergaan haar kunstwerken, wordt de kunststof poreus of verkleurt het. Een van haar ‘Floating Cities’ was gemaakt van rood plastic, dat verkleurde tijdens een tentoonstelling in Leiderdorp. Erg vindt ze dat niet. “Het heeft nou eenmaal niet het eeuwige leven.”
Hoewel er iets aan het veranderen is in de aandacht voor duurzaamheid, is Adriaansche toch ‘heel somber gestemd’ over plastic. “Het is overal. Daarom maak ik ook vrolijk en kleurrijk werk. Ik vind het heel erg dat we te weinig doen op het gebied van hergebruik. Het grote probleem is dat plastic zo goedkoop is en dat andere materialen of hergebruik te duur zijn.” Af en toe gebeurt er desondanks iets wat haar een beetje blij maakt. “Plastic flessen zijn dunner geworden.” Om daar vervolgens nuchter aan toe te voegen: “Al weet ik niet of dat kostenbesparing is vanuit de fabrikant, of dat het gaat om milieuoverwegingen.”
Meer informatie: www.carolienadriaansche.nl
Wilt u meer lezen over kunst en cultuur in de Haagse regio? Kijk hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Wilt u meer foto’s zien? Neem dan een kijkje op ons Instagram-account.
