Oudejaarsconference Sjaak Bral: gespierde humor en bezonken bespiegelingen
Sjaak Bral zou ook wel graag met Katja Schuurman in een jacuzzi willen zitten, maar dan niet met zes andere kerels erbij natuurlijk, zoals de actrice weleens schijnt te doen. En jongeren kunnen alleen nog maar lachen, als ze aan het gas zijn geweest.
Zoals gebruikelijk zitten we zo nu en dan in de bouwkeet, wanneer cabaretier Sjaak Bral het jaar uitluidt met zijn 23ste ‘Vaarwel’-show. Als de politiek al langskomt, is dat kort en humoristisch. Dan horen we even over ‘Marc Rubber’ die last heeft van geheugenverlies, of duikt de ‘designated survivor’ op, die binnen het kabinet is aangewezen. Heeft Sjaak niet veel fiducie in, want ze hebben met Stef Blok als overlever ‘een dooie’ gekozen.
En de ‘appeltjes van Oranje’ maakten het weer bont door zich af te geven met de Arabische moordenaar, Nederlandse kunst te vervreemden en onterecht onderhoudstoeslagen te toucheren.
Maar de snelle grappen zijn maar een deel van het verhaal dat Bral vertelt onder een fraai decor van aangelichte parapluutjes. Meer nog dan in andere jaren bereikt hij een mooie balans tussen gespierde humor en meer bezonken bespiegelingen.
In die laatste categorie vallen de liedjes, waarin de cabaretier zichzelf begeleidt op gitaar. Eén ervan maakt in het bijzonder indruk: ‘Malieveld’. Qua sfeer en boodschap doet het sterk denken aan de klassieker ‘De Zee’ van Paul van Vliet (‘De zee heeft me verteld dat ie zo moe is’).
Bral: ‘Er is geen dag dat het niet waait / Maar ik ben veel te dun gezaaid / En morgenvroeg begint ’t weer / gestamp, geblèr, geschreeuw geklaag / ik ben de voetveeg van Den Haag.’ Dat de cabaretier van ‘het’-veld een ‘zij’ maakt, zullen we maar beschouwen als een dichterlijke vrijheid.
Sjaak Bral en Postbodehumor
Een mix van sferen heeft Bral óók op zijn repertoire. Net als andere jaren gebruikt hij daarvoor een typetje. Deze keer is dat een bezorger van PostNL met een toren van pakketjes. De man vertelt over wat er allemaal anders is geworden.
Vaak is het weer lachen, bijvoorbeeld om postbodehumor: jonge collega wordt geholpen, hoeft maar één straat te lopen, beter gezegd één laan…‘van Meerdervoort’, brult het publiek, die hem al aan zag komen.
In feite levert Bral via deze Hagenees kritiek op een veranderende samenleving waarin geborgenheid en burgerzin het afleggen tegen kilheid en egoïsme.
Sjaak Bral, ‘Vaarwel 2019’, zaterdag 28 tot en met dinsdag 31 december, Theater Diligentia. Meer informatie: www.sjaakbral.nl
De kunstredactie van Den Haag Centraal biedt u dit artikel gratis aan. Wilt u meer lezen over kunst en cultuur in de Haagse regio? Kijk hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Wilt u meer foto’s zien? Neem dan een kijkje op ons Instagram-account.
