Mikal Tseggai, PvdA: ‘Het systeem moet niet gebaseerd zijn op geluk hebben’
Stapt u straks met een groengele bril het stemhokje in? Den Haag grossiert in Tweede Kamerkandidaten. DHC stelt tot de verkiezingen op 17 maart bekende en minder bekende Haagse kandidaten aan u voor. In deel 11: Mikal Tseggai (26), nummer zeventien voor de PvdA.
Mikal Tseggai (26), de nummer 17 op de PvdA-kieslijst, is nu: fractievoorzitter van de PvdA in Den Haag en masterstudent Development Studies. Daarnaast geeft ze training bij de stichting Critical Mass die zich inzet tegen vooroordelen en uitsluiting.
Wat is uw huidige beroep?
Mikal Tseggai: “Ik ben fractievoorzitter van de PvdA in Den Haag en masterstudent development studies. Daarnaast ben ik trainer bij stichting Critical Mass. Dat is een stichting die zich inzet tegen vooroordelen en uitsluiting.”
Van stagiaire op het partijbureau tot raadslid, fractievoorzitter en nu kandidaat voor het Binnenhof, waarom gaat het zo snel?
“Ik denk dat er behoefte is aan verjonging. Dat is belangrijk. En je ziet dat de discussie dat er meer mensen van kleur in de politiek moeten ook erg resoneert bij de PvdA. Het is natuurlijk altijd een partij geweest die representatie wil van andere etniciteiten. Maar ik was heus niet de enige zwarte vrouw die solliciteerde. Wat mij wel helpt, is dat ik dingen vaak vertel uit eigen ervaring.”
Hoe bedoelt u?
“Mijn vader is beveiliger bij KLM, mijn moeder is schoonmaakster. Ik weet hoe het is aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Drie van mijn neven zijn pakketbezorger. Ik weet hoe het is om met schulden te maken te hebben, met armoede. Als het gaat over gelijke kansen in het onderwijs, denk ik: mijn ouders konden ook geen bijles betalen. Ik had ook een leraar kunnen treffen die zei: ‘Misschien is het beter als jij met jouw gezinssituatie naar het vmbo gaat.’ Ik heb geluk gehad. Dat is fijn voor mij, maar het systeem moet niet gebaseerd zijn op geluk. Doordat ik al die dingen zelf heb meegemaakt, denk ik dat het geloofwaardig is als ik die verhalen vertel. Als ik die mensen probeer te vertegenwoordigen.”
[Tekst gaat verder onder afbeelding.]
Is dat wat u wilt doen in de campagne en in de Kamer?
“Je ziet dat mensen te snel vast blijven zitten in het systeem. Dat gebeurt in het onderwijs, maar denk ook aan de toeslagenaffaire. Politici hebben dan vaak de neiging om alleen stukken te lezen en over het systeem te praten. Ik vind dat echt totaal niet boeiend. Je moet éérst met mensen praten, voor je iets kunt zeggen over het systeem. Als je met mensen gaat praten, hoor je bijvoorbeeld verhalen over onderadvisering in het onderwijs. Dan hoor je verhalen over slechte schuldhulpverlening. Dan kun je zeggen: ik heb deze mensen gesproken, die hebben me dit verteld en volgens mij is er iets mis met het systeem. Dat is wat ik probeer te doen. Dat zal ik ook in de Kamer doen.”
Veel met mensen praten?
“Ja. kijk, ik vraag me altijd bij iedere moeilijke inhoudelijke beslissing af: zou ik dit kunnen uitleggen aan mijn vader of moeder? Of aan mijn zusje van 22? Als mensen zoals zij niet snappen waarom je iets doet als PvdA, dan ben je vrij verkeerd bezig. Ook als je in zo’n raadzaal zit of in de Tweede Kamer, moet je je afvragen: wat vinden de beveiligers of de mensen uit de catering van wat ik hier zeg? Niet of de ambtenaren van het ministerie het een goed idee vinden.”
Beroepspoliticus worden is nog steeds niet mijn doel in het leven
In een eerder interview met DHC zei u geen beroepspoliticus te willen worden. Nu gaat u toch naar de Tweede Kamer?
Mikal Tseggai: “Ja, dat klopt! Beroepspoliticus worden is nog steeds niet mijn doel in het leven. Maar ik kreeg deze kans en ik heb hem gegrepen. Zo simpel is het soms ook gewoon. Op onderwerpen die ik belangrijk vind, zoals onderwijs, merkte ik dat het op een gegeven moment ophoudt in de gemeenteraad. Ook voor de kinderen in Den Haag kun je soms meer impact maken op landelijk niveau.”
Op welke manier?
“Technisch gezien ga je als gemeente alleen over schoolgebouwen. Bij negen van de tien dingen zal de wethouder ook zeggen: dat ligt bij landelijk. Zoals waar welke school komt, hoe je slechte scholen in de stad vooruit kan helpen, wat kinderen leren op school. Het hele onderwijssysteem wordt op landelijk niveau bepaald.”
Den Haag blijft wel belangrijk voor u?
“Ik heb mijn ziel verkocht aan deze stad. En ik zie dat er veel te doen is. Maar ik weet ook zeker dat een goede vertegenwoordiging van mensen uit Den Haag in de Tweede Kamer de stad ook vooruit kan helpen. Sowieso woon ik in de Schilderswijk. Midden tussen de PvdA-doelgroep. Als ik een rondje loop, denk ik altijd: wat kan ik nou doen om de mensen hier vooruit te helpen?”
Heeft de afgelopen zomer met de Black Lives Matter-protesten nog effect gehad op uw beslissing om te solliciteren?
“Samen met de coronacrisis hebben de protesten er wel toe geleid dat ik dacht: ik moet het doen. Jongeren worden zo hard geraakt. Er is zoveel onvrede in de samenleving. Niet alleen over racisme, maar ook over het klimaat, over werk, over woningen. Volgens mij is het belangrijk dat dat geluid in de Kamer vertegenwoordigd wordt. Dus ja: ‘Let’s go’. Zo simpel kan het soms zijn.”
Wat voor expertise neemt u mee naar de Tweede Kamer?
“Ik denk dat ik onderdeel ben van een generatie die het best moeilijk heeft op dit moment. De gemiddelde leeftijd in de Tweede Kamer is 48 op dit moment. Als zij over het leenstelsel praten, is dat leuk, maar ik open mijn DUWO en ik zie – nou, ik wil niet eens hardop zeggen hoeveel studieschuld ik open heb staan. En ik ben net verhuisd, maar ik ben een jaar bezig geweest met een huis vinden. En ik hoor van vrienden niet anders.”
Heeft u een huis gekocht?
Mikal Tseggai, lachend: “Nee, dat kan echt niet! Het is betaalbare huur, dus ik moest aan een aantal voorwaarden voldoen. Het is een superleuk plekje, maar ik ben er wel een jaar mee bezig geweest. En ik zie dat bij iedereen om me heen. Ik leef dat. Dat is anders dan wanneer je 48 bent en je het hebt over studenten die vereenzamen, de flexibilisering van de arbeidsmarkt en de huren die de pan uit rijzen, terwijl je zelf in je koophuis zit met een bijna afbetaalde hypotheek. Niks ten nadele van die mensen. Maar het is een voordeel als je jong bent, dat je andere jonge mensen kunt interesseren en kunt meenemen in je verhaal.”
Ik wil dat we eindelijk een keer een einde maken aan de kansongelijkheid in het onderwijs.
U wilt mensen mobiliseren?
Mikal Tseggai: “Ja, en niet alleen andere jonge mensen maar ook mensen van kleur, mensen die wat lager opgeleid zijn of aan de onderkant van de arbeidsmarkt werken. Ik moet niets zeggen hoor, want ik ben ook hoogopgeleid. Maar ik denk dat alles van dichtbij meemaken wel een voordeel is. Een toegevoegde waarde.”
Waar gaat u zich voor inzetten in de Kamer?
“Ik wil dat we eindelijk een keer een einde maken aan de kansongelijkheid in het onderwijs. Kinderen lopen nu tegen dezelfde dingen aan als ik vijftien jaar geleden. Er is niks veranderd. Ik heb twee jonge halfzusjes en ik wil later tegen hen kunnen zeggen: ‘Het heeft niks uitgemaakt dat jullie ouders misschien niet de beste banen hadden. Jullie hebben toch kunnen bereiken wat jullie wilden.’ Het tweede: deze generatie de coronacrisis uit helpen. Er ontstaat nu een verloren coronageneratie van kinderen die achterstanden oplopen, jongeren die geen baan kunnen vinden, die hun studie niet normaal af kunnen maken en misschien zelfs in de schulden terechtkomen, omdat ze geen bijbaantjes meer hebben. Dat zijn de twee belangrijkste dingen.”
Bent u blij met de Lilianne Ploumen als nieuwe lijsttrekker?
“Ik ben heel blij. Dat was geen leuke week voor de PvdA. Lodewijk (Asscher, red.) heeft geprobeerd in gesprek te gaan binnen en buiten de partij. Uiteindelijk heeft hij deze beslissing genomen. Ik snap het wel, maar ik vind het erg rot. Voor hem als mens, maar ook voor de partij. Iets wat ik nooit zal vergeten: toen hij het debat moest voeren over staatssteun aan de KLM, vroeg hij mij of hij mijn vader mocht bellen. Toen heeft hij drie kwartier met mijn vader gepraat over hoe het was om bij de KLM te werken en wat mijn vader er allemaal van vond. Hoe mijn vader in de coronacrisis stond. Ik vond dat hij dat mooi deed. Maar ik denk dat Lilianne de juiste vrouw is om het nu te gaan doen. En dat vond ik wel even een momentje. Na bijna 75 jaar eindelijk een vrouw aan het roer van de partij.”
Op welke coalitie hoopt u?
“Zo links mogelijk. En de Kamer zo jong mogelijk. Representatiever over het algemeen: meer vrouwen, meer mensen van kleur, meer mensen met een niet-universitaire opleiding. ”
Wie moet er dan premier worden?
“Lilianne, natuurlijk. Dat lijkt me vanzelfsprekend. Het zou raar zijn als ik nu zou zeggen: dat kan ik wel doen.”
DHC stelt bekende en minder bekende Haagse Tweede Kamerkandidaten aan u voor. Deze portretten en ander (lokaal) verkiezingsnieuws leest u in onze online special. Wilt u meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor een (proef)abonnement op DHC. U ontvangt de krant 10 weken voor slechts 10 euro. Voor 90 euro per jaar kunt u DHC ook digitaal lezen.