De Schilderswijk spreekt na zomerrellen: ‘Integratie is een giftig woord geworden’
Veel is er óver de Schilderswijk gezegd, na de zomerrellen. Betrokken bewoners doen nu hun zegje.
Ze balen er flink van. Weer is hun wijk negatief in het nieuws gekomen, als decor van zomerrellen. Vier mensen uit de Schilderswijk luchten hun hart. Natuurlijk waren er naast anderen lastige ‘Marokkanen’ bij betrokken, zeggen zij. Maar dat zijn wel Hagenezen. Het gaat volgens hen niet aan om te vingerwijzen en weer alles te wijten aan de ‘mislukte integratie’.
1 DE JONGERENWERKER
Yassine Abarkane (30), werkt bij het Stagehuis Schilderswijk, heeft Marokkaanse wortels.
“Het is een heel gastvrije wijk. Echt. Iedereen kan hier zichzelf zijn. Er zal niet gauw iemand zijn die vraagt wat je aan het doen bent. Leven en laten leven. Maar dat is tegelijk een probleem. Ik denk dat we hier met zijn allen in deze wijk iets meer zouden kunnen opletten. Elkaar iets vaker aanspreken als er dingen gebeuren die we niet willen. En geen misbruik maken van de vrijheid die hier heerst.”
Yassine Abarkane. | Foto: DHC/Sam Sampat
“Maar er ligt óók een bredere opgave voor de Haagse samenleving. Accepteer deze wijk nu eens in plaats van hem alleen maar als probleemgebied weg te zetten. Wat er moet gebeuren? Ik geef mijn eigen werk als voorbeeld. Waarom is er een Stagehuis? Omdat jongeren uit de Schilderswijk heel moeilijk aan een stageplaats komen. Ja, ze worden gediscrimineerd op hun naam en postcode. Ze horen niets als ze solliciteren, of het antwoord luidt dat er geen plaats is. En dan blijkt later dat er jongeren met een autochtone achtergrond zijn aangenomen.”
“Als je dat ontdekt, doet dat wat met je. Dus werkgevers en andere organisaties: dat moet veranderen. En politiek: hou op met het stigmatiseren van onze jongeren. Zelfs de VVD doet het nu. Het is zó gemakzuchtig om te zeggen dat de integratie is mislukt. Daarmee is ‘integratie’ een giftig woord geworden. Wij zijn Hagenezen. Wij moeten wat geven, inderdaad, maar het moet van beide kanten komen. Dat geldt ook voor de politie. Veel jongeren in de wijk zien de agenten als vijanden. Dat is niet goed. Er is veel meer contact nodig. Gesprekken op neutraal terrein, zonder uniformen, zonder cellenblok op de achtergrond. Er is nog een lange weg te gaan.”
2 DE POLITICUS
Nur Icar (34), is fractievertegenwoordiger (assistent-raadslid) voor de Islam Democraten in de Haagse gemeenteraad. Hij is afkomstig uit Somalië.
“Het is een inkoppertje voor rechts om de rellen te koppelen aan etniciteit. Ik was geschokt toen de VVD daar laatst ook aan meedeed. Van de PVV en Hart voor Den Haag verwacht ik niet anders. Maar van een collegepartij! Daarom ben ik daar in het debat flink tegenin gegaan. Waar was VVD’er De Graaf tijdens de rellen? Ik weet het niet. Maar ík was hier op de Hoefkade. Ik heb jongens met allerlei kleurtjes gezien. Er waren witte jongens die dranghekken plaatsten om de ME te hinderen.”
Nur Icar. | Foto: DHC/Sam Sampat
“Hé, dacht ik, die hebben ervaring. Maar er waren dus ook gasten uit de wijk. Je kunt dat enorm gaan problematiseren. Maar ik weet één ding: rellen hebben ze híér geleerd. Typisch Nederlands verschijnsel, sinds de roerige jaren zestig. Nu was het, oppervlakkig gezien, een combinatie van de warmte, het niet doorgaan van vakanties in het buitenland en baldadigheid. Het is dan heel makkelijk om te zeggen: het zijn de Marokkanen weer, of: het is de integratie.”
“Integratie? Wij zijn Nederlanders. Daar los je dus niks mee op. Pak de relschoppers aan, maar kijk ook naar de dieperliggende oorzaken. Veel jongeren voelen zich niet geaccepteerd. Ze voelen zich tweederangsburgers. In en rond deze wijk liggen maar liefst drie politiebureaus. Je ziet hier dus veel agenten en dat roept een bepaalde sfeer op. Veel jongeren hebben geen vertrouwen in de politie. Daar is enige aanleiding voor, blijkt uit incidenten binnen de Haagse eenheid. Zolang daar dienders rondlopen die zich Marokkanen-verdelgers noemen, is er wat mis.”
“Het is belangrijk om de interne problemen bij de politie te benoemen en ze aan te pakken. Ik heb de indruk dat politiechef Paul van Musscher dat nu ook inziet.”
Er zijn hier talloze organisaties, maar iedereen gaat voor zijn eigen tokootje. Zo zijn er eilanden ontstaan zonder verbinding.
3 DE MOSKEEBESTUURDER
Derwisj Maddou (56) voorzitter van de Federatie Islamitische Organisaties (FIO). Hij is van Surinaams-hindoestaanse komaf.
“De rellen mogen niet afleiden van het succes van de Schilderswijk en Transvaal, waar zó veel culturen en religies naast en met elkaar leven. Er gebeurt weleens wat, maar nooit komen bevolkingsgroepen tegenover elkaar te staan. Er is geen sprake van gettovorming. De Schilderswijk heeft een enorme potentie. Daar ben ik trots op. Dat wil niet zeggen dat er geen problemen zijn.”
Derwisj Maddou. | Foto: Sam Sampat
“Eén van de dieperliggende kwesties is dat veel in deze wijken informeel gaat en zich achter voordeuren afspeelt, terwijl de gemeente denkt vanuit systemen: een dienst op het stadhuis, de politie. Die werelden moeten worden verbonden. Ik kijk ook naar onszelf. Er zijn hier talloze organisaties, maar iedereen gaat voor zijn eigen tokootje. Zo zijn er eilanden ontstaan zonder verbinding. Al die clubs gaan subsidie aanvragen, maar samenwerken ho maar.”
“Dat is een van de redenen waarom de FIO is opgericht. Er zijn 26 moskeeën en organisaties bij aangesloten. Wij hebben contact gehad over de rellen. In veel moskeeën is in preken aangegeven dat dit fout is. Maar er is meer nodig. Samenwerking, contact met sleutelfiguren in de wijk, benaderen van ouders van probleemjongeren en de volledige terugkeer van de wijkagenten. Dat laatste is dinsdag nog door de Inspectie Justitie en Veiligheid voor het hele land geconstateerd. De FIO stelt voor om weer te gaan werken met ‘gele hesjes’, zoals die er eerder waren: personen die signalen oppikken, optreden als er iets uit de hand loopt én daarna kijken naar oplossingen.”
4 DE ONDERNEMER
Haci Zehra (46), eigenaar van een winkel voor ‘islamitische mode’. Ze wordt verbaal geholpen door haar dochter Rukiye Onlu (foto). De familie is van Turkse komaf.
“De Schilderswijk is een gezellige en rustige buurt. We letten hier een beetje op elkaar. Die rellen begrijp ik niet. Ik heb in de 26 jaar dat ik hier nu woon nog nooit zoiets meegemaakt. Er lopen hier te veel opgewonden jongens rond en dan komen er nog eens relschoppers uit andere wijken meedoen. Dat is niet goed. Wij hebben het hier naar ons zin. Mijn dochter kon hier een harttransplantatie krijgen. In Nederland is dat goed geregeld.”
Heci Zehra. | Foto: DHC/Sam Sampat
“Eén van de problemen in de Schilderswijk is het grote aantal shishalounges en clubs. De gemeente geeft te veel en te makkelijk vergunningen uit. Als er te veel van dat soort tenten zijn, leidt dat tot overlast. ’s Nachts lawaai op straat. Optrekkende auto’s, slaande portieren. Voor jongeren is hier gewoon te weinig te doen. Mijn droom is dat er minder horecazaken komen. En dat ik een grotere winkel kan openen, want ik heb nu te weinig ruimte.”
De redactie van Den Haag Centraal biedt u dit artikel uit de krant van 03 september 2020 gratis aan. Wilt u meer Haags nieuws lezen? Koop dan op donderdag DHC. Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt de krant 10 weken voor slechts 10 euro.
