Rinus Sprong op avontuur na drie decennia De Dutch Don’t Dance Division
Samen met levenspartner Thom Stuart is hij het gezicht van De Dutch Don’t Dance Division: danser en choreograaf Rinus Sprong. Na de zoveelste bezuinigingsronde legt hij het artistiek leiderschap neer om nieuwe uitdagingen aan te gaan.
Dansers Rinus Sprong en Thom Stuart brachten in 1996 de Amerikaanse ‘community arts’ naar Den Haag met hun gezelschap ‘De Dutch Don’t Dance Division’, vernoemd naar een liedje van Annie M.G. Schmidt. DeDDDD werd een begrip door grote, jaarlijkse kerstballetten waar beroepsdansers en amateurs van alle leeftijden zij aan zij dansten, maar organiseerde ook zomercursussen en schoolvoorstellingen en toerde door het land met jonge dansers. Die stoomde ze na de beroepsopleiding klaar voor het échte werk in een dansgezelschap.
De adviescommissie voor het Haagse kunstenplan oordeelde negatief over hun subsidieaanvraag en het bedrag dat DeDDDD op aandringen van de gemeenteraad nu toch krijgt, is substantieel lager dan voorheen. Het is een van de redenen waarom Sprong stopt.
“We vinden het belangrijk de jonge dansers aan boord te houden. De grootste bedragen in gezelschappen gaan vaak naar de overhead en de gebouwen; plekken voor jonge dansers zijn er steeds minder. En dat betekent dat in de toekomst minder mensen ons prachtige vak zullen beoefenen én doorgeven. Ik word deze maand eenenzestig en had al met Thom besproken dat ik een stapje terug wilde doen. Maar Thom kan het werk natuurlijk niet in z’n eentje doen.”
Je moet moeilijke kunst dus begrijpelijk maken op een manier die leuk is en toegankelijk. Wij zijn daar goed in.
“We hebben nu al niemand meer voor productie en pr. Daarom is het fijn dat we een van de jonge dansers, Kiran Bonnema, hebben kunnen aanstellen als assistent-artistiek leider. Hij heeft heel veel ideeën. Ook als choreograaf. Hij heeft de Bolshoi-balletopleiding in Brazilië gedaan, de Rudra Béjart-school in Lausanne en een stage bij het Nederlands Dans Theater. Hij is voor het derde jaar bij ons en kan een voorbeeld zijn voor de jongeren. Ik zal langs de zijlijn nog dingen doen als pr en coaching.”
Toegankelijk
Door te stoppen als artistiek leider kan Sprong meer opkomen voor de danswereld. Met het huidige stelsel van adviescommissies voor kunstenplannen heeft hij weinig op. “Een commissie van buiten kan alleen beoordelen hoe het plan geschreven is. Wij zijn hier geworteld, weten wat er speelt in de stad en bij de mensen. Ik denk dat zo’n advies veel beter tot stand komt door de vele Haagse culturele instellingen zelf, samen. Dan kun je ook nooit klagen, want je hebt zelf een vinger in de pap gehad. Er mag ook groter gedacht worden. Betrek het amateurveld, haal die Bollywood- en hiphopscholen erbij. En ik zou bij veel instellingen wat meer ‘gewoon’ publiek willen zien. Niet alleen: ik kom naar jouw voorstelling kijken, jij naar de mijne.”
[Tekst gaat verder onder afbeelding]
Rinus Sprong. | Foto: DHC/Sam Sampat
“Experiment is zeker nodig, maar hoe presenteer je het? Toen ik meedeed aan de tv-show ‘The Ultimate Dance Battle’ heb ik een ‘stervende zwaan’ gemaakt op de ‘Zwaan’ van Saint-Saëns. Meer cliché kan bijna niet, maar er kwam een mevrouw aan mij vragen: ‘Wat een mooi liedje, wat was dat?’ Zestienenhalf miljoen mensen maken nooit kennis met die muziek of die dans. Je moet moeilijke kunst dus begrijpelijk maken op een manier die leuk is en toegankelijk. Wij zijn daar goed in.”
Grieks eiland
Voor Sprong wordt 2021 een jaar vol avontuur. “Misschien ga ik een tijdje op een Grieks eiland zitten om na te denken en een boek te schrijven over mijn veertigjarige carrière. Ik heb ongelooflijke verhalen meegemaakt, maar ik wil het ook hebben over de gemiste kans om de Nederlandse manier van balletles goed op te kaart te zetten. Vanaf dat eiland kan ik online mijn trainingen ‘Sprong in de dag’ blijven doen. De opleiding van Lucia Marthas heeft me gevraagd een stuk te maken en les te geven. Bij haar gaat theater niet om de perfecte lichamen voor ballet, maar om het werken met je lichaam zoals het is. Ik vind het interessant hoe je de natuurkundige wetten toepast op je lichaam. Heel het artistieke daaromheen komt daarna pas.”
Ik ben nooit bang geweest om zonder werk te zitten of een tijdje als schoonmaker te werken.
“Op Sicilië ben ik vaak gevraagd als jurylid voor een concours, in Urbino was een kleine satelliet van onze zomercursus, ik heb nu tijd daar misschien iets meer van te maken. Er komt een project van het Holland Dance Festival voor senioren en een project met het Residentie Orkest en het Haags Theaterhuis. Er kan van alles op me afkomen. Ik ben nooit bang geweest om zonder werk te zitten of een tijdje als schoonmaker te werken. Ik heb meermalen in mijn leven kunnen kiezen voor een vast salaris, maar ik vind wat onzekerheid juist leuk. Dat kan alleen maar verrassingen geven.”
Dramatisch
De geplande kerstproductie met een groep kinderen en musici van het Residentie Orkest is na de afkondiging van de lockdown na rijp beraad afgelast. Rinus Sprong: “Dramatisch voor de kinderen. Professionals mogen nog optreden via livestream, maar of dat voor kinderen ook geldt, is niet helemaal duidelijk. We vonden het uiteindelijk te riskant. Maar we gaan nog wel iets leuks doen op eerste kerstdag. We maken opnamen met onze volwassen dansers en acteur Piet van der Pas vertelt daar verhalen van Toon Tellegen bij. Dat gebeurt op YouTube om 16.00 uur, de tijd dat we eigenlijk de eerste voorstelling zouden geven. Je moet wel wat blijven doen om gezond te blijven in je hoofd!”
Wilt u meer lezen over kunst en cultuur in Den Haag? Koop op donderdag de krant DHC. Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.
