Recensie: Sjaak Bral zegt ‘Vaarwel 2018’
Cabaretier Sjaak Bral zegt nog tot en met 31 december ‘Vaarwel’ tegen 2018. Over ‘Ja, dus?’ en andere schaamteloosheden.
Wat krijg je als je de letters van de naam Mark Rutte door elkaar husselt? “Kamertrut!” En: “Ik hoef Baudet z’n lul niet te zien, want ik weet dat hij er een is.” Ja, ja – als je naar Sjaak Brals oudejaarsconference gaat, weet je dat je een flinke dosis onvervalste en soms platte Haagse humor over je heen krijgt.
Lekker lachen.
Maar de cabaretier, die al voor de 21ste keer ‘Vaarwel’ tegen een jaar zegt, heeft meer in huis, veel meer. Als kerstboomverkoper op het Plein – mooi typetje – leest hij bijvoorbeeld de langskomende politici de les.
Neem Stef Blok, die meende Suriname voor een ‘failed state’ te moeten uitmaken. Natuurlijk, het is een land met een marionettenregering waar een drugsbaron aan de touwtjes trekt. Maar hoe staat het met ons eigen land, meneer Blok? Geen pensioenakkoord, ruzie over het klimaatbeleid, sjoemelende banken – ook hier is heel wat mis. En daar is Klaas Dijkhoff, die een proefballonnetje wil oplaten. “Ja dus?”, zegt de kerstboomverkoper. “Hé,” zegt Klaas, “die is goed, die houden we erin.”
Sjaak Bral gaat de diepte in
Echt de diepte in gaat Bral met een beklemmend ooggetuigenverslag van de euthanasie die in een beetje enge Zwitserse kliniek wordt gepleegd, op een vriend van hem, die als arts in Thailand werkzaam is geweest.
Lukt pas in tweede instantie. En dan moeten de nabestaanden en vrienden wegwezen en of ze die rolstoel willen meenemen. Het is dat elektrisch aangedreven hulpmiddel dat tot twee keer toe uit zichzelf, als een soort vermaning, het podium komt oprijden. Door de toon en de details klinkt het verhaal geloofwaardig. En het is ook echt gebeurd, vertelt de cabaretier later desgevraagd.
‘Neem Theresa mee’
En dan is er, onontkoombaar, de Brexit. “Neem toch die Theresa mee,” zingt Bral in een bozig lied. Bozig, omdat hij eigenlijk houdt van Engeland met zijn satire en gekke tradities. Sjaak had gehoopt op een Europa met Engelse humor, Duitse technologie en de Franse keuken. “En wat is het geworden? Franse technologie, Duitse humor en de Engelse keuken.”
Maarten van Rossem. U weet wel, die Johan Derksen met hersens.
Natuurlijk zijn er ook positieve dingen te melden over 2018. Er zijn nog helden. “Maarten!” Nee, niet Maarten van Rossem (‘u weet wel, die Johan Derksen met hersens’). “Nee, Maarten van der Weijden, de zwemmer!” Die net zoals Bonifatius bij Dokkum sneuvelde. Wij vereren langeafstandszwemmers, in Italië word je uit zee gevist en in een opvangkamp gestopt.
Zoals altijd eindigt Bral met een positieve noot in het lied ‘Hopen dat het beter wordt’. En we moeten van hem allemaal de ‘deuren in je hoofd openen’. Deuren die ook in alle vormen en maten het bijzonder sfeervolle decor domineren. Bral toert nu nog door de provincie, maar eind deze maand is hij back in town.
Sjaak Bral, ‘Vaarwel 2018’ (gezien: 11/12 in Noordwijk), nog t/m maandag 31 december, Theater Diligentia. Meer informatie: www.sjaakbral.nl
