Festivalweekeinde in Den Haag: jawoord en veel muziek op Malieveld en strand
Den Haag was dit weekeinde een spectaculaire festivalstad: Anouk en Parkpop op het Malieveld en Verdi aan de kust.
Aan het rijtje met meest bijzondere huwelijksplechtigheden die ooit in Den Haag hebben plaatsgehad, kan er sinds zaterdagavond één worden toegevoegd. Voor het oog van veertigduizend fans gaf de Haagse rockzangeres Anouk Teeuwe (47) op een overvol Malieveld het jawoord aan de negentien jaar jongere Dominique Schemmekes.
“So fucking vet,” noemde Mildred Nijhove als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand dit spektakel. “Dit is wat echte liefde is. Zo ziet het eruit.”
Gekleed in een wit-zwart trainingsjack verzorgde Anouk nog wel eerst een concert van ruim een uur. Daarna verdween de zangeres in de coulissen, om er even later in een witte trouwjurk van couturier Edwin Oudshoorn weer uit te komen.
Witte bloemen op Malieveld
Onder een ereboog van witte bloemen en omringd door haar zes kinderen liet Anouk over haar liefde voor Dominique – ‘mijn levenspartner, mijn beste vriend’ – geen misverstand bestaan. Stralend én geëmotioneerd noemde ze hem ‘een man van wie ik vroeger alleen nog maar kon dromen’. “Ik dank God elke dag dat hij jou heeft uitgekozen om met mij te zijn,” zei Anouk tegen haar echtgenoot.
Met een complete vuurwerkshow en onder luid gejuich van het publiek – sommigen zetten spontaan het ‘Lang zal ze leven’ in – vielen de bruid en de bruidegom elkaar in de armen. Daarna vervolgde Anouk in haar trouwjurk en met alleen haar bandleden haar show. Had ze vóór de plechtigheid nog met een lach van oor tot oor haar eerste hit ‘Nobody’s wife’ gezongen, dit keer zette ze in met ’Girl’, dat het veelbetekenende ‘I belong to you’ als refrein heeft.
“Mag ik u voorstellen, dames en heren,” had trouwambtenaar Nijhove kort daarvoor met aanstekelijk enthousiasme gesproken, “de heer en mevrouw Schemmekes!”
Feest op Malieveld na gemopper
Er ging wat gemopper vooraf aan Parkpop, dat zondag voor zijn veertigste editie het Zuiderpark verruilde voor het Malieveld. Hipper en minder lokaal, niet iedereen was er weg van. Maar geholpen door het mooie weer, de hoge opkomst (druk, maar niet té) en de sterke programmering was het festival geslaagd.
[Tekst gaat verder onder afbeelding.]
Froukje, misschien wel ’s lands grootste poptalent, mocht zondag het Malieveld als nieuwe locatie inwijden. De 20-jarige zangeres en haar piepjonge band bliezen haar knappe, toch niet bombastische liedjes op tot festivalknallers. Bij ‘Zonder Gezicht’, dat Froukje opnam met S10, gaf ook de songfestivalzangeres zelf acte de présence.
Vrienden van Donnie
Rapper Donnie had pas echt veel vrienden meegebracht. René Froger, Willie Wartaal, Mart Hoogkamer, Frans Duijts, bijna alle (volks)zangers met wie hij een hit had, waren er zondag bij. Alleen Frans Bauer en Raymond van Barneveld ontbraken nog. Met publieksfavorieten als ‘Bon gepakt’ was het voor Donnie een inkoppertje.
Het was een editie van grote namen. Maan, Di-rect en UB40 volgden, maar niet voordat die andere Haagse trots Parkpop deed stuiteren. “Dit kan weleens een legendarisch optreden worden,” voorvoelde presentator Dennis Weening toen hij Goldband aankondigde. De zingende stukadoors, al is het trio die gimmick allang ontgroeid, zetten een stevige show neer, van de meezingers die de massa meeblèrt (‘Witte Was’) tot beukers die tot moshpits uitnodigen (‘Dit Is Voor Jou’). Een thuiswedstrijd voor de Haagse mannen, natuurlijk. Maar dan op het Malieveld.
[Tekst gaat verder onder afbeelding.]

Zangeres Maan op Parkpop. | Foto: Danny Verbaan
Strand-Traviata
De tragedie rond courtisane Violetta en edelman Alfredo op het strand? Het kan, bleek donderdag- en vrijdagavond bij het Festival Classique, toen Verdi’s opera ‘La Traviata’ werd uitgevoerd. Het weer zat mee, dat is natuurlijk de belangrijkste voorwaarde. Maar daarmee ben je er nog niet. Er moet ook een goede bewerking zijn en daar zorgden regsisseur Sybrand van der Werff en arrangeur Marijn van Prooijen voor. Dirigent Rick Schoonbeek leidde alles in goede banen. Geen geringe opgave, als je behalve met de solisten te maken hebt met een tweehonderd man/vrouw sterk projectkoor.
[Tekst gaat verder onder afbeelding.]
Muzikaal was het opvallendste aspect de bewerking van de muziek voor jazzcombo. Het was even wennen, maar al snel bleek het goed te werken. De solisten zongen en bewogen op het stand alsof ze nooit anders hadden gedaan, met sopraan Jessy-Joy Spronk (Violetta) als grote uitblinker: krachtig en expressief. Tenor Denzil Delaere deed als geplaagde Alfredo nauwelijks voor haar onder. Het geheel speelde zich af voor een door een toren bekroond podium. Dit ‘lightpavillion’, ontworpen door kunstenaar Frans van der Horst, vormde een mooi decor, aanvankelijk doorschenen door de ondergaande zon, later aangelicht vanaf het strand. Het applaus duurde, in elk geval vrijdagavond bij de tweede voorstelling, terecht lang.
(Met bijdragen van: Jeroen van Raalte, Danny Verbaan en Herman Rosenberg)
Wilt u meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.