Boekrecensie ‘Haagse jaren’ North Sea Jazz: Nostalgie en plaatsvervangende schaamte
Oud-festivaldirecteur Theo van den Hoek blikt terug op dertig jaar North Sea Jazz in de hofstad in een mooi, maar weinig openbarend boek.
Het zijn twee zeer uiteenlopende emoties die je ondergaat bij het lezen van ‘North Sea Jazz Festival, de Haagse Jaren’, de terugblik van ex-festivaldirecteur Theo van den Hoek op de tijd dat hij bij de dertig Haagse festivaljaren betrokken was.
Allereerst de nostalgie bij het bekijken van de foto’s: de volle zalen van het toenmalige Congresgebouw, van Tuinpaviljoen tot Carrousselzaal. Wat was het bijzonder en mooi dat hier dat geesteskind van impresario Paul Acket kon uitgroeien tot het grootste overdekte jazzfestival ter wereld. En je voelt weer de warmte van de optredens van al die muzikale grootheden.
En dan emotie nummer twee. Die zit in het laatste hoofdstuk: ‘De gedwongen verhuizing’. En dat levert pijn op voor iemand als schrijver dezes, al die jaren voor dagblad Het Binnenhof en de Haagsche Courant rapporteur en medebelever van dat feest. Pijn en plaatsvervangende schaamte bij het lezen hoe na het jaar 2000 het verder bepaald niet riant draaiende Congresgebouw zijn beste klant financieel naar het leven stond. En vooral om het feit dat de Haagse bestuurders ongelooflijk labbekakkerig reageerden op het dreigende vertrek van het festival.
Verbijstering
Het Congresgebouw was door Den Haag verkocht, de nieuwe eigenaar zou een belangrijk deel van de grote zalen afbreken. Het festival kon niet zonder. Den Haag wist dat, wist ook dat er diverse andere steden op het vinkentouw zaten om het jazzfeest over te nemen. Maar verder dan wat krakkemikkige alternatieven (te kleine locaties en zelfs een festival in tenten) kwam het niet.
Theo van den Hoek leidde de onderhandelingen, hield die zelfs open tot en met het riante aanbod van Rotterdam en Ahoy. Maar het leek of de wil er niet was om ‘North Sea’ voor de residentie te behouden. Of het besef ontbrak dat Den Haag toch echt een festival van wereldfaam kwijt zou raken. Dat gebeurde en de verbijstering was groot.
Het is maar één hoofdstuk uit het 133 pagina’s tellende boekwerkje dat er mooi uitziet, maar verder niet echt openbarend is. Dat is de carrière van geboren Hagenaar Theo van den Hoek zelf overigens wel. In 1967 begonnen als manusje van alles bij Paul Ackets blad Muziek Expres, toen nog huiselijk uitgegeven vanuit de woning van Paul en Jos Acket aan de Theresiastraat. Hij groeide uit tot de grote man van de logistiek achter het festival en een deadline-bestendige ‘troubleshooter’ op niveau.
Van den Hoek volgde Acket, na diens dood in 1992, op als festivaldirecteur.
Sappige anekdotes over North Sea Jazz
Van den Hoeks verhaal werd door auteur Max van den Broek opgeschreven, maar die maakte daar een relaas van waar je het knipselarchief nog doorheen ziet schemeren. Matig qua stijl en soms slordig (geen correctie bij de uitgever?) wanneer bijvoorbeeld in één en dezelfde alinea de naam van zangeres Rachelle Ferrell op vier verschillende manieren gespeld wordt. Met de sappige anekdotes valt het ook wat tegen.
Een paar op een rij: de groep Weather Report eiste een complete delicatessenwinkel in de kleedkamer, zangeres Roberta Flack wilde op het laatste moment nog 17.500 dollar extra honorarium omdat ze vond dat ze zo laat moest optreden, bassist Charlie Haden kreeg een hele extra kamer voor zijn instrument, Oscar Peterson, gek op het inmiddels niet meer bestaande restaurant Tampat Senang, betaalde de taxichauffeur die hem er bracht met honderd dollar en een dankbaar ‘laat maar zitten’.
En Nina Simone – lastpak en superster – die erop stond een gynaecoloog in de kleedkamer te hebben voelde zich weer helemaal top na diens placebo-aspirientje. Maar dat is een onthulling die Paul Acket zelf al deed in HP/De Tijd van 1992.
Max van den Broek, ‘North Sea Jazz Festival, de Haagse jaren volgens Theo van den Hoek’. Uitgever: Aspekt. Prijs: € 19,95.
Wilt u meer lezen over kunst en cultuur in de Haagse regio? Koop dan donderdag de krant DHC. Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.