Nieuwe lunchroom Ode helpt mensen met afstand tot arbeidsmarkt (foto’s)
Bij Lunchroom Ode in de Weimarstraat krijgen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt kans om horeca-ervaring op te doen. Koken kunnen ze al. “We doen dit echt met elkaar.”
Een van de dames uit de keuken van de nieuwe Lunchroom Ode, Prasanna, komt met een lepeltje moutabel aanlopen en laat het proeven aan manager Nathalie van Meurs. “Dit is een pittigere vorm van baba ganoush uit Libanon,” vertelt Van Meurs. “Er mag misschien wel iets meer tahin bij,” knikt ze naar Prasanna, die weer de keuken in loopt om de laatste hand te leggen aan de dip gemaakt van aubergine met knoflook en specerijen.
Van Meurs is de uitbaatster van Ode in de Weimarstraat. Een sociaal concept waarbij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werkervaring kunnen opdoen, zodat ze op den duur uitstromen naar een betaalde baan. “Aanvankelijk was het een groep vrouwen die met elkaar onder de naam Taboulé een coöperatie vormden en samen gingen koken. Ze wilden zich ontwikkelen en meer uit het leven halen. Ook deden ze veel cateringopdrachten. Dat doen we nu nog steeds.”
Dat was een succes, maar toch was er behoefte aan een vaste plek. Aan iets tastbaars, een eigen onderkomen. En dat werd lunchroom Ode. “Er is onder andere door projectmentor Mariëlle de Groot overlegd met alle betrokkenen om te bepalen waar behoefte aan was. Ik ben aanvankelijk als socialmedia-expert betrokken geraakt. We deden een fotoshoot met alle vrouwen en dat was zo leuk. We hebben echt heel veel gelachen die dag.”
Leerdoelen Ode
Toen Danielle Bigot, een van de initiatiefnemers, haar daarna vroeg of ze het van haar wilde overnemen en manager van Ode wilde worden, hoefde Van Meurs niet lang na te denken. “Danielle had dit opgezet als tijdelijke klus en zocht iemand die dit vast wilde gaan doen. Dat nadenken heeft nog geen dag geduurd.”
Er volgden maanden van verbouwing. Er werden trainingen gegeven: over hygiëne in de keuken. Over kruisbesmetting tussen verschillende ingrediënten. En over basisregels over de bediening van klanten.
Het Regentessekwartier is echt een heel enthousiast en lief buurtje.
En er werden door mede-initiatiefneemster Jitske Bloemsma competentiekaarten ontwikkeld waarmee de leerdoelen kunnen worden gemeten. “Maar koken hoef je de mensen niets te leren. Daarin zijn ze echt fantastisch. Je proeft de verfijning. Voor minder dan perfect doen ze het niet.” Van Meurs is blij en trots. “We doen dit écht met z’n allen. We zijn één groot team.”
Tweede thuis
Op dit moment werken er zo’n zestien mensen bij Ode, iedereen heeft zijn eigen specialiteit en ‘signature dish’. “Het doel is dat er 25 mensen per jaar uitstromen naar betaald werk.” Aan het moment dat er mensen weggaan, wil Van Meurs – van wie een sociale onderneming in de horeca altijd al een droom was – eigenlijk nog niet denken. “Dat doet nu al zeer. En ik ken de meeste mensen pas net. Maar ook al stroom je uit, Ode blijft voor iedereen een tweede thuis, hoop ik.”
Intussen hoopt ze dat Ode óók een nieuwe hang-out wordt in de buurt. Een tweede huiskamer, een veilige plek voor iedereen. Van Meurs: “Het Regentessekwartier is echt een heel enthousiast en lief buurtje. Sommige mensen zijn al twee keer geweest, we zijn nog geen week open.”
Vooralsnog is Ode zes dagen in de week open als lunchroom. Mogelijk worden die openingstijden nog uitgebreid als daar behoefte aan is, vertelt Van Meurs als Prasanna terugkomt uit de keuken met een schaal samosa’s: Indiase pasteitjes gevuld met aardappel, wortel, doperwtjes. Daarbij een tomatenchutney en speciaal voor Van Meurs een bakje met de moutabel. De manager proeft opnieuw en knikt goedkeurend: “Veel beter!”
De redactie van Den Haag Centraal biedt u dit artikel gratis aan. Wilt u meer lezen of meer weten over Haagse gastronomie? Klik dan hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
