‘B-girl’ India Sardjoe (16) jaagt op olympisch goud
Ze werd in mei Nederlands kampioen, in november gaat ze naar New York voor de World Final en in 2024 wil ze breakdancen op de Zomerspelen in Parijs. De ster van b-girl India Sardjoe (16) is rijzende.
‘Dit was een ‘chair freeze’,” vertelt India Sardjoe nonchalant, meteen nadat de foto is gemaakt. Ze wrijft haar handen snel over elkaar, zo van: makkie. Witte sneakers, wijde broek, zwarte hoodie, het 16-jarige breakdance-talent uit het Zeeheldenkwartier was goed voorbereid op de fotosessie voor de deur van de DHC-redactie in het Hofkwartier. “Ik vind het leuk om te breaken. Iedere mogelijkheid om mijn skills te trainen, grijp ik aan.”
Maar op het harde asfalt snelle bewegingen maken, is geen goed idee. “Dan krijg ik schaafwonden,” lacht India. “Daarom een moment van totale stilstand. Dat klinkt makkelijk, maar dat is het niet. Kijk, in een wedstrijd maak je veel en snelle draaiende bewegingen en giert de adrenaline door je lichaam. Dan valt het niet mee om plotseling muisstil te staan en je balans te houden in een lastige positie.”
[Tekst gaat verder onder afbeelding.]
India Sardjoe maakt een ‘chair freeze’. (Door: Anniek Molle)
India kan het weten. De b-girl, zoals vrouwelijke breakdancers zichzelf noemen, maakt snel furore. In mei, twee dagen na haar zestiende verjaardag, werd ze Nederlands kampioen, de jongste ooit. “Ik dans soms tegen vrouwen die tien of vijftien jaar ouder zijn. Het is kikke om daar van te winnen. Ik ben ook echt een wedstrijddansster, sta bekend om mijn ‘battle-attitude’. Ik hou van strijd.”
Ook internationaal gaat de naam van India Sardjoe snel. Zo pakte ze begin augustus een zilveren medaille op een gerenommeerd evenement in Slowakije. En in november doet ze in New York mee aan de Red Bull World Final, een soort officieus wereldkampioenschap. “Ik ben trots op wat ik als 16-jarige al hebt bereikt. Ook vind ik het reizen leuk. Het is tof dat ik mijn passie kan combineren met het bezoeken van mooie steden.”
Segbroek College
Zo’n tien jaar geleden begon de geboren Haagse met breakdance, aanvankelijk nog samen met voetbal. “Maar al snel was het niet meer te combineren. Ik train vier keer per week, omdat ik de beste b-girl van de wereld wil worden. Dat lukt niet als ik een andere sport ernaast doe. Ik koos onvoorwaardelijk voor breakdance. Waarom? Het is veel cooler dan voetbal. Het gaat snel en het ziet er spectaculair uit.”
Het ultieme doel voor India ligt in Parijs in 2024, als breakdance voor het eerst te zien is op de Olympische Spelen (zie kader, onder dit artikel). “Het is nog ver, maar ik heb er vertrouwen in dat ik mij ga kwalificeren. Ik ben goed op weg. Maar voor dit jaar is de World Final mijn doel. Het heeft geen zin om me druk te maken over Parijs, want ik kan me toch nog niet kwalificeren. Ik wil nu beter worden. Ik ben ontzettend gemotiveerd, wil zo veel mogelijk trainen en wedstrijden dansen.”
Die kans krijgt India mede dankzij het topsportprogramma van het Segbroek College, waar ze nu in een 5 havo-klas zit. “Mijn school houdt rekening met mijn programma. Daar ben ik blij mee, want ik vind school en breakdancen beide belangrijk. Na mijn examen wil ik psychologie gaan studeren. Maar ik wil ook dat school het breakdance niet hindert. Gelukkig gaat het goed. Zo had ik laatst een wedstrijd in Frankrijk in een toetsweek. Mijn coördinator maakte toen voor mij een ander schema, ik kon de toets later inhalen.”
‘Baby Mill’
Deze aanpak zal straks goed van pas komen, als de Spelen in zicht komen. Vanaf begin 2023 zijn op diverse toernooien punten te halen die meetellen voor olympische plaatsing. Om kwalificatie te bewerkstelligen is de wereldranglijst van belang. Het is essentieel dat India op toernooien in zowel binnen- als buitenland goed scoort.
Dat vind ik het leukste: breakdance is creatief. Je kunt bestaande basisbewegingen doen, maar je kunt ze ook zelf ontwikkelen.
Hoe verlopen die wedstrijden precies? “Je danst potjes van ongeveer 45 seconden tegen elkaar. Een jury beoordeelt de dansers dan op onder meer muzikaliteit, dus of je ‘moves’ passen bij de hiphopbeats. En je mag geen fouten maken. Als je bijvoorbeeld struikelt, is het afgelopen. Het is een afvalrace, de winnaar gaat door en de verliezer naar huis. Dat is hard, maar zo is sport nu eenmaal.”
Ook belangrijk: de moeilijkheidsgraad. “Dat vind ik het leukste: breakdance is creatief. Je kunt bestaande basisbewegingen doen, maar je kunt ze ook zelf ontwikkelen. Zó ver ben ik nog niet, maar ik ben wel blij met mijn beheersing van de ‘baby mill’. Dat is een lastige beweging, je draait rond terwijl je benen zo klein mogelijk en gekruist zijn.”
Specialiteit van India Sardjoe
Ook een specialiteit van India: de ‘wind mill’. “Dan draai je zo snel mogelijk rond met je benen in de lucht. Niet te lang, want dan word je misselijk, haha. En om het moeilijker te maken, kun je meteen daarna een ‘freeze’ proberen. Dat is heel lastig.”
Onze redactie biedt u dit artikel gratis aan. Wilt u meer lezen over politiek, cultuur, sport en gastronomie in Den Haag? Koop de krant bij een van onze verkooppunten of neem een (proef)abonnement.
Breakdance, van de Bronx naar Parijs
Breakdance is vanaf de Spelen van 2024 in Parijs officieel een olympische sport. ‘Breaking’, zoals de competitieve variant van de dansstijl heet, is snel, atletisch en dynamisch, en hiermee hoopt het Internationaal Olympische Comité (IOC) een jonger publiek aan te trekken. Toetreding tot de Olympische Spelen is een nieuw hoogtepunt voor breakdance. Deze dans ontstond in de jaren zeventig in de New Yorkse achterstandswijk de Bronx als een vorm van expressie. Anno 2022 is het een wereldwijd beoefende sport. Atleten worden b-boys en b-girls genoemd. In Parijs zullen 32 breakdancers (zestien mannen en zestien vrouwen) individueel strijden om de medailles. De wedstrijden zijn de ‘face-to-face solo battles’, die worden gehouden in de vorm van een afvalrace. Het olympische breakdancetoernooi heeft op 9 en 10 augustus 2024 plaats op het Place de la Concorde.
