Overkapping Utrechtsebaan wordt nóg duurder: 38 miljoen
De verwachte kosten van de overkapping van de Utrechtsebaan blijven maar stijgen. De gemeente rekent op 38 miljoen euro, een veelvoud van het oorspronkelijke budget. Het enige alternatief is een hoge muur.
Een financiële ramp voltrekt zich voor de deur van het Paleis van Justitie. Hier moet de gemeente de tunnelbak van de Utrechtsebaan overkappen met een stadsparkje van nog geen half voetbalveld groot. Ooit was de aanleg van het groene ‘dak’ begroot op een schappelijke 5,6 miljoen euro. Tegen heug en meug ging de gemeenteraad vorig jaar akkoord met een budget van 28 miljoen euro, op voorwaarde dat deskundigen zouden kijken of het niet goedkoper kon.
Dat bedrag is alweer achterhaald. De overkluizing van de Utrechtsebaan gaat naar schatting 38 miljoen euro kosten, schrijft wethouder Robert van Asten (D66, stedelijke ontwikkeling) aan de gemeenteraad. Mét een marge van 25 procent, een risico van bijna 10 miljoen euro. De gemeente heeft zich lelijk verkeken op de complexiteit en de veiligheidseisen, bleek uit een reconstructie van deze krant in juli. Afblazen, zoals bij de veel te dure parkeertunnel in Scheveningen is gebeurd, kan niet. De gemeente is contractueel verplicht de overkapping te bouwen.
De geluidsoverlast leidt voor bewoners tot een ongezond woonklimaat
Het is een hoofdpijndossier waar geen aspirine tegen opgewassen is. Zes jaar geleden sloten projectontwikkelaar Provast en de gemeente een overeenkomst. De een zou twee woontorens bouwen op de Grotiusplaats, de ander een kap over de Utrechtsebaan. Behalve als plantsoen zou de overkluizing dienstdoen als deksel op de tunnelbak, tegen de fijnstof en het verkeerslawaai. De torens staan er, van het park nog geen spoor.
Verkeerslawaai
Nu slaat de verkeersherrie met 67 decibel tegen de gevels van de woontorens. Dat is ruim boven de toegestane 59 decibel, wat al een versoepeling is van de gangbare norm (48 decibel). ‘Dit leidt voor bewoners tot een ongezond woonklimaat,’ schrijft Van Asten. ‘Maatregelen ten aanzien van geluidsreductie zijn dus noodzakelijk.’ Nog een reden waarom de gemeente niet onder de zaak uit kan.
“Wij wonen al meer dan een jaar in de torens en nog steeds ligt dit plan op de tekentafel,” verzucht Lydia Fokke van de bewonerscommissie. “Sommige bewoners slapen met oordoppen in. Ze kunnen niet fijn op hun balkon zitten.” Naast de geluidsoverlast baart fijnstof haar zorgen. Toen de glazenwasser een tijdje niet langskwam, zagen de ramen op de onderste etages bruin van de uitlaatgassen. “Zo vies, de bewoners konden amper naar buiten kijken.”
Als het met één parkje al niet lukt, hou ik mijn hart vast
In zijn brief reageert wethouder Van Asten op de kritiek van een groep experts die het bouwplan hebben doorgelicht. Hun conclusies logen er niet om. Het ‘overkluizen’ van de Utrechtsebaan is duur, levert weinig op aan ‘groenbeleving’ en kan de verkeersoverlast zelfs versterken. De gemeente moet onderzoeken of ze de geluidsoverlast ook kan beperken met een goedkopere, halfopen constructie, was het advies.
Berlijnse Muur
Dat is gebeurd. De uitkomst valt vies tegen. De gemeente heeft dertien alternatieven laten uitwerken, waarbij zelfs een dystopische geluidswand van 65 meter hoog (21 verdiepingen!) is onderzocht. Alle varianten zijn afgeschreven, op één na, die Van Asten nu – naast het bestaande ontwerp – voorlegt aan de raad. In deze alternatieve versie wordt alleen de rechterrijbaan overdekt. Omdat dat weinig uitmaakt voor het lawaai (slechts 1 decibel), zou er halverwege de overkapping een wand van 6,5 meter hoog moeten verrijzen. Dat is anderhalf keer zo hoog als de Berlijnse Muur.
“Wij moeten er een beetje om lachen,” reageert Fokke van de bewonerscommissie. “De bewoners op de onderste verdiepingen zien dit sowieso niet zitten. Het creëert een afstand tot de rest van de stad. Houd het gewoon bij het originele plan. Ze hebben een mooie toren neergezet, maak het dan ook mooi af.” Dat in het plantsoen geen grote bomen komen (te zwaar voor de fundering), deert haar niet zo. “Zolang we maar een beetje groen voor de deur hebben.”
Ook de wethouder zelf lijkt weinig te voelen voor het alternatieve ontwerp. Het is weliswaar wat goedkoper (circa 31 miljoen euro), maar allesbehalve aantrekkelijk. Zo wordt het groene dak onbegaanbaar voor mensen, zijn de kosten met 40 procent onzekerheid omgeven en zou het geheel pas eind 2027 af zijn. Bovendien staat zo’n muur haaks op het oorspronkelijke idee van het stadspark, dat de ‘psychologische barrière’ tussen binnenstad en Bezuidenhout moest beslechten.
Bittere pil
Het is kiezen tussen twee kwaden voor de gemeenteraad, die volgende week in de commissie ruimte vergadert over de toekomst van het project. Er is meer dan die bittere pil van 38 miljoen. Behalve de bouw valt ook de exploitatie duur uit. Omwille van de veiligheid moet een volledige overkapping namelijk worden uitgerust met allerlei technische installaties die handmatig bediend worden. Dat kost al gauw vier ton per jaar. En dan hangt er ook nog een schadeclaim van ontwikkelaar Provast in de lucht.
Het echec van de overkluizing is een teken aan de wand, vreest Wijkberaad Bezuidenhout. Dat waarschuwt al jaren dat het aantal parken, sportvelden, scholen en artsenposten achterblijft bij de nieuwbouw rond de treinstations. “De woningen worden wel gebouwd, maar de voorzieningen niet,” zegt Jacob Snijders, adviseur van het wijkberaad. “Als het met één parkje al niet lukt, houd ik mijn hart vast. We maken ons ernstig zorgen dat de gemeente niet genoeg geld heeft om het gebied leefbaar te maken.”
Dit artikel is woensdag 8 november aangevuld.
