Het huis-aan-huisblad verkeert in zwaar weer
Sinds vorige week verschijnen de Loosduinse Krant en de Zuidwester Krant niet meer. Voor Haagse huis-aan-huisbladen is het dikwijls lastig het hoofd boven water te houden. “Veel lokale adverteerders zijn verdwenen.”
‘Wij stoppen de persen.’ De mededeling op de voorpagina’s van de Loosduinse Krant en de Zuidwester Krant kwam voor veel krantenlezers vorige week als een schok. De twee huis-aan-huisbladen, samen goed voor een oplage van honderdduizend krantjes elke week, zullen niet meer verschijnen. “Ik vind het zo jammer dat de krant verdwijnt,” treurt buurtbewoonster Betty Hogeboom in wijkcentrum De Henneberg in Loosduinen. “Wij halen er al onze informatie uit. Kijk op de computer, zeggen ze dan. Maar die heb ik niet.”
Haagmedia, uitgever van beide titels, trok eerder al de stekker uit de Rijswijkse Krant. De redactie ziet af van commentaar. “Het bericht op de voorpagina’s zegt eigenlijk alles.”
De teloorgang van de twee kranten staat niet op zichzelf. Veel huis-aan-huisbladen worstelen om het hoofd boven water te houden. Het medialandschap en de advertentiemarkt zijn veranderd, en hoewel ook dagbladen het niet makkelijk hebben, zitten vooral huis-aan-huisbladen in de hoek waar de klappen vallen.
Foto: Fleur Beemster
“De rol van het huis-aan-huisblad is vervaagd nu iedereen via sociale media zijn mening kwijt kan,” observeert journalist Mart Jochemsen, die als oudgediende van De Posthoorn en uitgeverij Wegener kan bogen op veertig jaar ervaring in het vak. “De bladen hebben het bovendien altijd moeten hebben van adverteerders uit het lokale midden- en kleinbedrijf. Veel lokale ondernemers zijn verdwenen.”
Minder advertenties in huis-aan-huisbladen
Jarenlang konden de huis-aan-huisbladen meevaren op de golven van economische voorspoed. Maar de afgelopen jaren zien ze de advertentiepot kleiner en kleiner worden, de huidige hoogconjunctuur ten spijt. Databureau Nielsen heeft becijferd dat de advertentiebestedingen in Nederland jaarlijks met tien procent afnemen, zo niet meer. Twee jaar geleden zette marktleider De Persgroep al bruusk het mes in zijn personeelsbestand, door twee derde van de redacteuren bij zijn huis-aan-huisbladen te ontslaan.
Zeventig procent van de mensen die een huis-aan-huisblad kregen, las tien jaar geleden die krant ook echt
Ook De Posthoorn, eigendom van De Persgroep, onderging een kaalslag. Van de vier vaste redacteuren is er nog maar een over. Was De Posthoorn van weleer een pakket van soms zestig pagina’s dik, tegenwoordig is het een compact krantje van krap twintig pagina’s. Nog altijd belandt het blad wekelijks in ruim 230.000 brievenbussen.
‘Nieuwe aanpak’
Een woordvoerder van De Persgroep spreekt liever van een ‘nieuwe aanpak’, waarbij de centrale redactie is uitgebreid en meer met lokale freelancers wordt gewerkt. “Menig uitgever zou titels stoppen, De Persgroep niet. Wij houden onze huis-aan-huisbladen zo lang mogelijk rendabel, maar groeien doen ze niet.” Als grote krant heeft De Posthoorn minder te vrezen dan een dorpskrantje, verzekert de woordvoerder. Wel verschuift het accent meer naar online, waar De Persgroep met Indebuurt.nl een nieuwe formule uitprobeert.
Ondanks de tegenspoed waardeert de Hagenaar zijn papieren huis-aan-huisblad wel degelijk. Een op de drie inwoners noemt De Posthoorn als belangrijkste bron voor stadsnieuws, blijkt uit een onderzoek van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek dat vorige week is gepubliceerd. Alleen Omroep West overtreft dat. Ook Jochemsen merkte in zijn tijd bij uitgever Wegener de waardering voor de gratis krant. “Zeventig procent van de mensen die een huis-aan-huisblad kregen, las tien jaar geleden die krant ook echt.”
Scheveningse mot
In het huidige medialandschap lijkt het kansloos om een nieuw huis-aan-huisblad te beginnen, maar precies dat deed Patrick den Heijer met De Scheveninger. “Het stoppen van Haagmedia geeft een wat negatief beeld over huis-aan-huisbladen, maar ik denk dat wij het tegendeel bewijzen. Ik ben anderhalf jaar geleden met deze krant begonnen, terwijl iedereen riep dat het klaar is met huis-aan-huisbladen. En we draaien keurig.”
Ik vind het zo jammer dat de Loosduinse Krant verdwijnt
De Scheveninger bedient 26.000 brievenbussen in de badplaats en telt vier man personeel. “Naast de papieren krant bieden wij een goede website en app en zijn we zichtbaar op sociale media,” ontleedt Den Heijer het succes. “Dat is interessant voor adverteerders.”
Onder het welvaren van De Scheveninger lijdt wel het traditionele lijfblad van de badplaats, de Scheveningsche Courant. Dat huis-aan-huisblad spande in 2017 een kort geding aan tegen Den Heijer, die jarenlang werkte bij de krant, maar vertrok na een geschil. De Scheveningsche Courant meende dat haar adverteerders ‘stelselmatig’ worden weggelokt door Den Heijer. Onrechtmatige concurrentie, aldus zijn oud-werkgever. Maar de rechter zag er geen kwaad in.
Door de komst van De Scheveninger derft de Scheveningsche Courant liefst dertig procent aan advertentie-inkomsten, aldus haar advocaat volgens het rechtbankverslag. ‘Hierdoor zal zij niet kunnen overleven.’ Vorig jaar zijn De Scheveningse Courant en huis-aan-huisblad Haag West Nieuws al samengevoegd tot één krant. De uitgever wil desgevraagd niet ingaan op de vraag hoe het ervoor staat met het 140 jaar oude huis-aan-huisblad.
