Column Casper Postmaa: ‘De inrichting is kil en de prijzen zijn te hoog bij Hudson’s Bay’
Vanwege enorme verliezen dreigt sluiting van Hudson’s Bay in de Grote Marktstraat. Volgens columnist Casper Postmaa gaat het mis met de finetuning. ‘Inkopen doen moet tegenwoordig ook een uitje zijn, aan die behoefte voldoet wel de Bijenkorf, maar niet Hudson’s Bay.’
Al geruime tijd neem ik me voor iets over het Canadese Hudson’s Bay in de Grote Marktstraat te schrijven. Maar nu durf ik niet meer te wachten, want elk bezoekje aan het warenhuis kan vanwege de enorme verliezen het laatste zijn geweest.
Voor de nieuwsgierigen die het wel en wee in de binnenstad volgen, is het geen verrassing; buitenlandse warenhuizen hebben het wel vaker moeilijk als ze zich buiten hun eigen biotoop vestigen. Gekend voorbeeld is natuurlijk Marks & Spencer (M&S), dat tweemaal in Nederland miskleunde doordat het de Engelsen aan fingerspitzengefühl ontbrak dat nu eenmaal bij de modebranche hoort.
Als ik me tot de herenafdeling mag beperken, die was in 1991 tijdens de eerste poging van M&S gevuld met confectie die mij nog het meest deed denken aan het Benoordenhout in de jaren vijftig, al muf voordat ze in het rek hing.
Verder was veel kleding, met name die voor kinderen, voorzien van labels met alarmerende waarschuwingen als ‘Keep away from fire!’, wat ook al geen stormloop op de kassa’s veroorzaakte. Verrassend succesnummer was de foodafdeling met zijn lekkere – denk aan de tikka-kip – sandwiches.
Dus toen M&S het in 2013 opnieuw op het continent probeerde, werd nadrukkelijk op food ingezet (de kledingafdeling liep opnieuw voor geen meter), maar deze keer hadden de Britten zich zwaar uit de markt geprijsd. Bovendien waren ze qua vernieuwing hun voorsprong in de tussenliggende jaren kwijtgeraakt.
Kil
Wat er volgens mij misgaat bij Hudson’s Bay heeft alles te maken met finetuning. Inkopen doen moet tegenwoordig ook een uitje zijn, aan die behoefte voldoet wel de Bijenkorf, maar niet Hudson’s Bay, de inrichting is kil, de prijzen te hoog.
Omdat ik bovenop weinig, om niet te zeggen geen haar heb, leidt dat soms tot hilarisch koopmansgedrag.
Mijn persoonlijke favoriet is Lilou Barber Shop op de derde verdieping; voor het luttele bedrag van 44 euro kun je je daar als man laten knippen, dat is het dubbele van het Haagse gemiddelde. En dat terwijl in deze branche elk dubbeltje telt, weet ik uit ervaring. Omdat ik bovenop weinig, om niet te zeggen geen haar heb, leidt dat soms tot hilarisch koopmansgedrag.
Een keer kwam ik bij mij in de buurt na een recente prijsverhoging aarzelend binnen, waarop de kapper mij snel opnam en zei ‘u doe ik nog wel voor de oude prijs’. Ook mooi was de ontvangst in de Weissenbruchstraat.
De barbier daar weigerde een klant omdat hij net wilde gaan sluiten, maar toen hij mij zag aankomen loodste hij me met een opgewekt ‘u doe ik nog wel even’ naar binnen. Dit soort snedige opmerkingen zul je bij Hudson’s Bay niet horen, want nooit zag ik er een klant of een kapper.
Wel was er altijd dat bordje ‘Wij zijn zo bij u terug’. De kans dat dit ooit nog gebeurt, wordt met de dag kleiner.