Herdenking 15 augustus: ‘Fantoompijn om Indië’ (foto’s)
Onder dreigende luchten maar zonder regen voltrok zich donderdagmiddag bij het Indisch Monument aan de Waterpartij de herdenking van de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945.
De herdenkingsrede werd gehouden door schrijfster en columniste Ellen Deckwitz, wier grootouders uit Nederlands-Indië afkomstig waren. Zij stelde dat de tweede generatie (haar ouders) en de derde (zijzelf) ook leden onder de heimwee van de eerste. “Dat schrijnt nog steeds.” Tegelijk plaatste zij die gevoelens in perspectief door erop te wijzen dat Indië ‘niet meer bestaat’ en dat de (overgedragen) heimwee eigenlijk een soort ‘fantoompijn’ is. Het is niet allemaal kommer en kwel, volgens Deckwitz.
Zij roemde de ‘taaiheid’ van haar grootouders en hun lotgenoten, die in het koude en kille Nederland toch een bestaan hebben opgebouwd. “We moeten een thuis maken voor iedereen van de wereld waarin we nu leven,” besloot Deckwitz haar rede.
Nog één jaar tot grote herdenking
Voorzitter Erry Stoové van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 onderstreepte het belang van de herdenking. De oorlog begon in Nederlands-Indië later, maar eindigde ook later, zei hij “Terwijl in delen van Nederland de herdenking van 75 jaar bevrijding al is begonnen duurt dat voor de Indische-Nederlanders nog een jaar.”
We moeten een thuis maken voor iedereen van de wereld waarin we nu leven.
De herdenking voltrok zich verder volgens het gebruikelijke patroon en met het bekende ceremonieel. Premier Mark Rutte en staatssecretaris Paul Blokhuis legden een krans namens de ministerraad. Het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht verzorgde de muziek en het Regiment van Heutsz de vaandelwacht. Het Residentie Bachkoor zong enige werken, waaronder het Indisch Onze Vader. Enige duizenden mensen trokken daarna langs het monument, inclusief de Indonesische ambassadeur.
