Zomerleegte bij Van Vliet Caravans: ‘Een minister heeft zijn vouwwagen hier ook gestald’
Caravans, campers en vouwwagens, vakantie vierend Den Haag is massaal met eigen huis op wielen uitgezwermd. Bij Van Vliet Caravans in Wateringen – een populaire stalling – weten ze daar alles van.
Het is een topdrukte bij Van Vliet Caravans op de vrijdagmorgen vlak voor de bouwvak. Zeventig klanten komen hun huis op wielen ophalen. De dag erna worden zestig vakantiegangers verwacht. “In de eerste week van augustus is het hier een stuk leger,’’ zegt eigenaresse Brenda Zwinkels-van Vliet op de veranda bij de werkplaats.
De drie caravanbruggen zijn alle in gebruik. ’s Ochtend vijf monteurs, ’s middags nog twee. “Ik heb problemen met de mover,’’ laat een klant weten. Een mover is een afstandsbediening op de wielen waarmee de caravan gemakkelijk op zijn plaats kan worden gedraaid. Monteur Ed Duijndam herkent het probleem direct. Veel caravaneigenaren zitten ermee. “Mensen gebruiken het apparaat maar één of twee keer per jaar,’’ zegt Duijndam. “Het kan zijn dat je een bepaalde handeling vergeet.’’ Na een korte uitleg begrijpt de klant weer hoe het zit en gaat hij ervandoor.
“De mover is populair. Het zorgt ervoor dat je tot op hoge leeftijd kunt kamperen,’’ zegt Zwinkels. Zo nam een klant van 92 jaar nog maar recent afscheid van zijn caravan. “Hij was een klant van het eerste uur. Vorig jaar ging hij nog met zijn caravan naar Oostenrijk. Dit jaar moest de senior afscheid nemen van zijn caravan. Hij kwam speciaal langs met taart. “Hij vond dat we 38 jaar goed voor zijn caravan hadden gezorgd,’’ zegt Brenda Zwinkels ontroerd. “Ja, dat raakt mij.’’
Familiebedrijf Van Vliet Caravans
Vader Simon van Vliet fietst naar huis. Bij grote drukte helpt de oprichter van de caravanstalling in Wateringen nog altijd op het bedrijf. Vanaf zes uur ’s morgens haalt hij de caravans die op die dag worden opgehaald, uit de loods. Hij zet ze klaar op het terrein, zodat de eigenaren snel kunnen aankoppelen en wegrijden.
Brenda runt de caravanstalling sinds 2007 samen met haar broer Tom van Vliet. Hun vader begon het bedrijf in de jaren tachtig. Waar Van Vliet eerst groenten kweekte in een kas aan de Noordweg, vlak bij Rijswijk, kwamen steeds meer caravans te staan. “Iemand vroeg of mijn vader plaats had in de kas voor zijn caravan. Dat had hij. Er kwamen steeds meer aanvragen.’’
Telkens maakte een paadje groenten plaats voor een extra caravan, totdat alle tomaten in de kas waren vervangen door caravans. Van Vliet verhuisde in 2000 naar de Zwethzone, waar een paprikateler ruimte maakte voor de caravanstalling. Nu staan er – als alle klanten thuis zijn – veertienhonderd caravans, campers en vouwwagens.
Een mover, dat is toch voor oude mensen?
“Ik laat je de ruimte zien,’’ zegt Zwinkels. Op een golfkarretje zoeft ze door de grote hallen waar de caravans nog wachten op hun eigenaren. “Het leuke is dat iedereen hier komt. Er staan hier vouwwagens van vijfhonderd euro en grote caravans van een ton. Een minister heeft zijn vouwwagen hier ook gestald.’’ Wie dat is, wil ze niet zeggen. “In het kader van de privacywetgeving,’’ licht ze lachend toe.
Remmen
In de werkplaats staat de radio aan, Duijndam en zijn collega Driessen zijn hard aan het werk. Remmen, banden en gasslangen zijn belangrijke onderdelen die klanten snel vergeten te (laten) controleren. Duijndam: “Om de zes jaar moet je nieuwe banden onder de caravan hebben. Hoewel het profiel van de caravanbanden niet zo hard slijt door het rijden, worden ze wel ouder en drogen ze uit. Daardoor ontstaan scheurtjes.”
Driessen heeft een klant weleens geadviseerd zijn tien jaar oude caravanbanden te vervangen. “Om de een of andere reden wilde hij dat niet. Maar als er iets gebeurt, kijkt de verzekering dat soort zaken wel na,’’ weet hij. De eigenaar kan nalatigheid worden verweten als er te lang niets aan onderhoud is gedaan.
Aankoppelen
Een ander veelvoorkomend euvel zijn kapotgetrokken elektriciteitskabels, een gevolg van het verkeerd aankoppelen van de caravan. De monteurs leggen uit: “Elke caravan heeft een breekkabel. Dat is een veiligheidskabel die direct de handrem aantrekt als de caravan losschiet. Zo kan hij niet in de auto rollen. Maar de kabel voor elektriciteit is vastgekoppeld aan de stekkerdoos. Die zit vast aan de auto. Die kabel gaat kapot als de caravan loskomt.’’
De familie Hoogland vermijdt het drukke weekeinde bij de stalling. Herman Hoogland koppelt zijn drie jaar oude caravan op dinsdagmorgen soepeltjes aan met een mover. Eigenlijk gênant, vindt de onderwijzer uit Loosduinen. “Ja, dat is toch voor oude mensen?’’, zegt de zestiger lachend. Met zijn vrouw Janny en zoon Mike vertrekt hij richting de Eiffel in Duitsland. Zoonlief zal na een weekje mountainbiken per trein naar huis terugkeren, terwijl pa en ma verder reizen.
Hoogland stalt zijn caravan al 24 jaar bij Van Vliet. “De oude caravan stond hier ook. Het is dichtbij en overdekt.’’ Laatste check van de verlichting en dan geeft Herman Hoogland gas. De caravan blijkt goed te zijn aangekoppeld.
Brenda Zwinkels-van Vliet, die dinsdagmorgen op Sardinië is, gaf vrijdag aan te genieten van haar werk, want: “Het is een vrolijke branche.’’
