(Zomerserie deel 2) Hager Bassyouni: ‘In Japan helpt Google Maps helpt je nauwelijks’
Deel twee van de zomerserie ‘Wat voor weer zou het zijn in Den Haag’: De geboren Egyptische Hager Bassyouni (34) verhuisde bijna twee jaar geleden van Den Haag naar Tokio voor het werk van haar partner. Inmiddels is ze een veelgevraagd stand-up comedian en runt ze met een paar anderen haar eigen comedycollectief in de Japanse hoofdstad.
Heb je er lang over nagedacht om naar Tokio te verhuizen?
“Nee, dat ging allemaal heel snel. Het Japanse bedrijf waarvoor mijn partner werkt, wilde hem uitzenden. Ik heb direct mijn baan opgezegd bij de Aids Healthcare Foundation, ons huis ging in de verhuur en we zijn vertrokken. We hebben geen kinderen, dus dat scheelt.”
Hoe ervoer je het om ineens in zo’n wereldstad te wonen?
“De eerste zes maanden voelden als een honeymoon, al was de werkelijkheid anders dan mijn verwachtingen. Je denkt dat Japan heel modern is, maar de rekeningen voor bijvoorbeeld gas en elektra moet je contant betalen. Alles gaat met papier, er wordt ook nog veel gefaxt. En hoewel het een 24-uursstad is, gaat de laatste trein al om half één. Als je die niet neemt, zit je nog vier uur lang in een van de vele karaoketenten voor je naar huis kunt. Dat kan ook heel leuk zijn trouwens, zelfs in je eentje.”
Hager Bassyouni. | Foto: Duarte Nobre
Maakte je makkelijk contact?
“Ik kende niemand, maar ik maak snel een praatje. Makkelijk is dat niet, want in Japan spreken ze nauwelijks Engels en mijn Japans is vooral goed als ik sushi bestel. In de eerste maand meldde ik me als vrijwilliger bij een Amerikaans bierfestival, daar heb ik gelijk vrienden gemaakt. Zo is het ook gegaan met ons comedycollectief. Op een avond zat ik in de zaal en maakte een comedian een flauwe grap over piramides. Toen ik daarop reageerde, vroegen ze of ik mee wilde doen. Daarna is het snel gegaan. Nu doe ik de programmering, de promotie, het scouten en ik treed zelf op.”
In Japan is geen buitenleven, iedereen blijft in de schaduw
Hebben Japanners een ander gevoel voor humor?
“Ons collectief en het publiek bestaan voor het overgrote deel uit expats, maar inderdaad: Japanse humor is totaal anders. Meer slapstick, pijnlijke humor. Ik herinner me een tv-show op oudejaarsavond waarin ze de gekste dingen deden, zoals twee mannen die armpjedrukten terwijl ze werden afgetrokken. Tamelijk bizar.”
Zijn er ook zaken waarvan wij iets kunnen leren?
“Wat ik heel mooi vind, is de zelfstandigheid van Japanse kinderen. Je ziet ze al op hun vijfde, zesde jaar alleen met de trein naar school gaan. Ze worden gewezen op hun eigen verantwoordelijkheid. Zo zijn er geen conciërges, maar maken ze zelf de klaslokalen schoon.”
Heel gewoon om je kat mee te nemen voor een drankje. | Foto: Privécollectie
Japanse humor is totaal anders. Meer slapstick, pijnlijke humor.
En wat mis je van hier?
“De openheid. Er zijn veel taboes, terwijl achter de voordeur van alles gebeurt. Een op de vier vrouwen heeft te maken met huiselijk geweld en toen ik voor een artikel onderzoek deed naar de gezondheidszorg, kwam ik erachter dat Japan een groot syfilisprobleem heeft. Inmiddels wordt dat door de overheid erkens, maar in het openbaar wordt er niet over gesproken. Al met al dankbaar materiaal voor mijn shows.”
Wat is volgens jou het grootste misverstand over Japan?
“Iedereen denkt dat Japans eten supergezond is, maar ze houden ook erg van alcohol, suiker en vet. Je kunt overal all-you-can-drinkarrangementen krijgen en je eet er de beste gefrituurde kip. Tijdens kerst gaat men massaal naar Kentucky Fried Chicken voor de ‘Christmas special’, die al maanden van tevoren wordt besteld. Er zijn ook wel gezonde dingen hoor, teishoku bijvoorbeeld: een menu met rijst, een stukje gegrilde vis, misosoep, gember en sashimi voor de lunch. Al met al snap ik niet hoe ze zo dun blijven.”
Een Latijns festival op straat. | Foto: Privécollectie
Waarvoor moeten wij, naast de gefrituurde kip, naar Tokio?
“Er zijn heel veel mooie tempels, daar moet je er zeker een van zien. Loop verder vooral rond en kijk omhoog. Google Maps helpt je nauwelijks, want de gebouwen herbergen van alles: op de eerste verdiepingen kantoren, daarboven een etage met allerlei microbarretjes, dan een bowlingbaan en in de top geweldige sterrenrestaurants waar je voor minder dan een tientje kunt lunchen. Zoek wel iemand die er al een tijdje woont, want het is een stad met een handleiding.”
Waarvoor kom je juist naar Den Haag?
“Voornamelijk voor de mensen, maar ook de terrassen zijn hier fijn. In Japan is geen buitenleven, iedereen blijft in de schaduw, compleet met UV-beschermende kleding en hoed, of in ruimtes met airco. Overigens geen overbodige luxe met 35 graden en een luchtvochtigheid van 85 procent in de zomer.”
