Theaterconcerten met popidool Naomi Velissariou: ‘Pijn als angstremmer’
Pompende elektrobeats. ‘Good evening, Den Haag!’ Naomi Velissariou maakte als leider van de band Permanent Destruction songs op toneelteksten van Sarah Kane en Heiner Müller en op eigen werk. Begin juni daalt ze af naar Den Haag voor drie theaterconcerten, bij elkaar een trilogie.
Ze is een diva, een leading lady. Ze is pakweg een Madonna, een Janet Jackson, een Britney Spears, een Billy Eilish én een Lady Gaga vervat in een en dezelfde persoonlijkheid. Haar sardonische pop-upband Permanent Destruction verovert de wereld, merchandise is fetisj voor de fans, het T-shirt met de opdruk uit haar gelijknamige song ‘I Can’t Fuck’, is ‘smashing’. De Belgische theatermaakster en actrice Naomi Velissariou (1984) is een (would-be) popidool. Met de autotune als bepalend muziekinstrument. Het geheel leidt tot een ‘rave’, een muziekbom, een melodramatisch underground ‘energy theatre concert’. Tel daar nog overstelpende visuele graphics bij op.
Het wereldwijde ‘succes’ kwam haar aanwaaien met The SK Concert (2018). “Het is begonnen als een grap. Ik deed mee aan een workshop van Florentine Holzinger, een Oostenrijkse choreograaf en performancekunstenaar,” vertelt Velissariou.
Kurt Cobain
“Andersom leerde ik haar over toneelspelen. Ik koos voor haar enkele teksten van toneelschrijfster Sarah Kane. Waarom? Omdat het clichéteksten zijn die vaak pathetisch, hysterisch vrouwentheater opleveren. Het soort teksten dat je vooral op de toneelacademie speelt – dezelfde plek waar sentimentele meisjes met betraand gezicht auditie doen op teksten van Kane. Voor theatermakers is Kane de evenknie van Kurt Cobain.” Pas later is ze met soundproducer Joost Maaskant enkele van Kane’s teksten op beats en bass lines gaan zetten.
Sterrencarrières hangen aaneen van clichés.
Na ‘The SK Concert’ wierp ze zich gretig op teksten van Heiner Müller en was een jaar later opeens ‘The HM Concert’ (2019) daar. Haar ‘sexy show’ en muziektheaterdrieluik werd afgerond met ‘Pain Against Fear’ (2020). Samen met Maaskant, die swingend achter zijn geluidsapparatuur staat, danst Velissariou op de bühne welhaast een erotisch duet met haar microfoon. Door de poses die ze daarbij (over)bevallig aanneemt, stelt ze en passant de dominantie van beeld, van onze overdadige en verzadigde beeldcultuur, ter discussie. ‘Do you want to take my picture?’, vraagt ze dan ook uitdagend en op ironisch-venijnige toon aan haar publiek. “Tegen de achtergrond van Frederik Heymans videowerk krijgen de teksten ook een sterk visuele vertaling.”
Clichés
“Sterrencarrières hangen aaneen van clichés,” zegt ze over haar pastiche. “Eerst komen de drugs, dan kinderen, en daarna komt de spiritualiteit binnenwandelen.” Waar de eerste delen van haar trilogie, nu ook in Theater aan het Spui, rond vrouwen- en mannenhaat maar ook zelfhaat draaien, biecht ze in het slotdeel meer persoonlijk getinte bekentenissen op.
“In plaats van feministisch extremisme wordt het ‘mindfulness on speed’. Ik nodig uit tot het bezweren van angstgevoelens en van onbeantwoorde liefdes door samen de eigen pijn van het publiek te vieren. Ik ben ervan overtuigd dat aanvaarding van pijn ons lijden als mens kan verzachten. Depressie, psychose, zelfhaat en faalangst zijn existentiële emoties, maar zulke bespiegelingen zijn niet direct sexy of supergeschikt voor Instagram,” legt de winnares van de Theo d’Or 2021 voor, “maar onderliggend zijn dat wel emoties die ik met deze voorstelling wil delen. Pijn als angstremmer. Dit is ‘in your face’-theater.”
Longcapaciteit en uithoudingsvermogen moet ik inderdaad even bijwerken.
De drietrapsraket is al doende tot een trilogie uitgegroeid. “Er is geen voortekening geweest. Pas na ‘The SK Concert’ bleek dat we een nieuw sjabloon voor theater in handen hadden. Dat hebben we verder gebracht en gemaakt tot een genre op zichzelf. Noem het een postdystopisch theatraal concert. We laten zien wat muziek en theater óók kunnen zijn.”
Naomi Velissariou op Lowlands
Met haar theatrale concerten doet ze binnenkort ook festivals als Lowlands, Down The Rabbit Hole en Theater aan Zee in Oostende (België) aan. “De verdeling tussen speelplekken in de buitenlucht en in de beslotenheid van het theater spreekt me aan, met ieder een heel eigen publiek.”
Ze kijkt ernaar uit de trilogie te kunnen spelen, ook omdat ze de afzonderlijke delen maar weinig heeft kunnen spelen. Bij het eerste was ze zwanger, bij het tweede even daarvóór bevallen en bij de derde kwam corona ertussendoor zeilen. Ze is ervoor gaan trainen, want ze moet voortdurend zingen én dansen.” Ze lacht als ze zegt: “Longcapaciteit en uithoudingsvermogen moet ik inderdaad even bijwerken.”
Naomi Velissariou & Theater Utrecht, ‘The SK Concert’, ‘The HM Concert’ en ‘Pain Against Fear’. De delen worden afzonderlijk van elkaar gespeeld op donderdag 9, vrijdag 10 en zaterdag 11 juni, Theater aan het Spui. Meer informatie: www.hnt.nl
Onze redactie biedt u dit verhaal uit de Den Haag Centraal van donderdag 26 mei 2022 gratis aan. Wilt u meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.