Indische herdenkingsvaarten: voor Wieteke gaat geen brug te ver
De Indische herdenkingsvaarten van Willemsvaart trekken deze zaterdag en zondag volle boten. Mede dankzij Wieteke van Dort. Volgende week weer?
Wieteke van Dort (Soerabaya, 1943) werd geboren tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië en groeide later vanuit haar nieuwe woonplaats Den Haag uit tot een Bekende Nederlandse, ook als Tante Lien. Acht jaar geleden onderging ze een zware hartoperatie, door de coronacrisis trad ze dit jaar nog maar amper op, en opeens staat ze daar weer en zingt ze de sterren van de hemel.
In een bootje nota bene, met een stem als een nachtegaal en de grijns van een ontembaar theaterdier. Chris Schram van de Willemsvaart heeft haar aan boord van zijn boten gehaald voor de Indische herdenkingsvaarten op zaterdag 15 en zondag 16 augustus, 75 jaar na de capitulatie van Japan.
Wieteke begint in de Koning Willem I en nummer II vaart erachteraan. Twee uur lang. In de hitte. En daarna nóg een tocht. En dan wéér een dag. Maar Wieteke, 77 jaar oud, straalt en roept naar de smakelijk vertellende schipper: “Chris, ik heb dit nog nooit gedaan. Enig!”
Chris, ik heb dit nog nooit gedaan. Enig!
Aan boord van elke boot twaalf passagiers, twaalf tasjes met eten en drinken, op de tafeltjes pinda’s en kroepoek. Ergens staat ook wijn. Om tien uur is de eerste start, vanaf het Centraal Station (Prinsessegracht). De boten varen richting Scheveningen, passeren Indische buurten en gebouwen, lage bruggen (‘bukken!’) en hoge bruggen (Dierentuinbrug, Javabrug, Wittebrug, Cremerbrug). Onder de hoge bruggen wordt steeds gestopt, want daar klinken Wieteke’s liedjes nog helderder. Onderweg stappen verbaasde fietsers af en luisteren mee.
Indisch Monument
Wieteke zingt van ‘Terang boelan’ – ‘dat is eigenlijk een lied voor bij maanlicht, maar soedah, bij zon ook leuk’ – tot een nummer van Vera Lynn. Het Indisch Monument is op deze eerste tocht nog onbereikbaar vanwege de besloten nationale herdenking daar, maar het groen van het Westbroekpark gezien vanuit de boot in de volle zon brengt iedereen moeiteloos terug naar Indië. Hier geen krododillen en papegaaien, maar vissen, futen en vossen.
[Tekst gaat verder onder foto]
Foto: DHC
Schipper Schram verwent de mensen van deze eerste vaart, die verder en langer lijkt te gaan dan afgesproken. Op de terugweg doen de boten ook het Smidswater aan, waar Paul van Vliet een hoog optrekje heeft.
Zo’n ochtend mag eigenlijk niet eindigen zonder ‘Lieve Luitjes, het liedjesboek van Tante Lien’. Liefst 51 teksten (en vele foto’s), van ‘Arm Den Haag’ tot ‘Laatste groet’. Een uitgave uit 1997 al. Maar de handtekening is vers van vandaag: ‘Veel liefs van Tante Lien! Wieteke.’
Wilt u meer weten over Den Haag Centraal? Klik dan hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt de krant 10 weken voor slechts 10 euro.
