Na Rita Verdonk strikt De Mos ook oud-wethouder Martini
Hart voor Den Haag/Groep de Mos gaat de verkiezingscampagne in met twee verrassende oudgedienden op de lijst. Na oud-minister Rita Verdonk is ook voormalig PvdA-wethouder Constant Martini kandidaat.
Weer komt er een konijn uit de hoge hoed van Richard de Mos, lijsttrekker van Hart voor Den Haag. Na de verkiezingen van 2018 wist hij al VVD’ers Hans Wiegel en Edith Schippers te strikken als respectievelijk informateur en formateur. Nu wordt Rita Verdonk, oud-minister en ex-VVD’er, zijn ‘running mate’ bij de aankomende verkiezingen. Toen dit nieuws een beetje was ingedaald, kwam hij met de volgende verrassing: PvdA-veteraan Martini (72).
‘De Mos is al langere tijd een brede volkspartij aan het bouwen,’ zegt Martini, die diens ‘ombudspolitiek’ looft, in een persbericht. ‘Hij ziet een probleem niet als een links of rechts vraagstuk, hij wil een probleem gewoon oplossen.’
Rita Verdonk is een wethouderskandidaat waar andere partijen slechts van kunnen dromen
Nadat corruptiebeschuldigingen abrupt een einde maakte aan zijn wethouderschap, zoekt De Mos naar bekende kandidaten met bestuurservaring. Verdonk wordt meteen tot potentiële wethouder gebombardeerd. ‘Eén waar andere partijen slechts van kunnen dromen,’ aldus de voorman in een persbericht. Het zou Verdonks rentree in de politiek zijn na een (roemloos) vertrek in 2011. ‘Rita spreekt net als wij de taal van de gewone mensen in de straat en lost graag problemen op,’ aldus De Mos.
Deelname stadsbestuur
Hart voor Den Haag wil deelname aan het stadsbestuur afdwingen. Omdat De Mos en collega oud-wethouder Rachid Guernaoui door het Openbaar Ministerie nog altijd verdacht worden van corruptie, zou het goed kunnen dat andere partijen niet happig zijn om met hen in zee te gaan. Maar met Verdonk, en mogelijk ook Martini, ligt er een compromis klaar: wél in het college, maar de twee verdachten niet als wethouders. De partij mikt op veertien of vijftien zetels (nu: negen). Hoe meer stemmen, hoe groter de kans dat De Mos zelf een wethouderspost kan afdwingen.
Ik volg Richard al jaren. Hij heeft een tomeloze inzet en een ijzeren discipline
Waarschijnlijk zal de zaak tegen De Mos en Guernaoui pas tegen de zomer gaan spelen. Tegen Omroep West zegt Verdonk dat er ‘goede gesprekken’ over zijn gevoerd: ‘In Nederland ben je onschuldig tot het tegendeel is bewezen. Dus daar ga ik nu vanuit.’ Mocht het toch tot een veroordeling komen, dan wordt Verdonk een van de mensen die ‘de kar gaat trekken’ bij de partij.
‘Ik volg Richard al jaren,’ stelt Verdonk. ‘Hij heeft een tomeloze inzet, een ijzeren discipline en is altijd bezig om ‘zijn’ stad vooruit te helpen. Daar draag ik heel graag mijn steentje aan bij.’
Van crisis naar crisis
Rita Verdonk (Utrecht, 1955) werkte in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw bij het ministerie van Justitie, onder meer in het gevangeniswezen. In het kabinet Balkenende II (2003-2006) was zij namens de VVD minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie en in Balkenende III (2006-2007) minister voor Integratie, Jeugdbescherming, Preventie en Reclassering. Haar strikte toepassing van de Vreemdelingenwet leverde haar zowel bewonderaars als critici op.
In haar eerste ministersperiode ontstond een politieke crisis over haar standpunt dat VVD-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali het Nederlanderschap niet bezat, omdat ze bij de aanvraag ervan had ‘gelogen’. Verdonk hield vast aan haar standpunt, waarop D66 het kabinet opblies. In 2006 ontstond alweer commotie, nu omdat Verdonk weigerde een motie van Kamer uit te voeren die opriep tot het staken van het uitzetten van vluchtelingen die langer dan vijf jaar in Nederland verbleven. Omdat Balkenende de Kamer toch enigszins tegemoet wilde komen, stapte de VVD uit het kabinet.
Campagnefoto van Trots op Nederland.
Daarna verslechterde de relatie van Verdonk met haar eigen partij. Steeds vaker leverde ze openlijk kritiek op de in haar ogen ’te linkse’ koers. In 2006 verloor ze de interne lijsttrekkersverkiezing van de VVD; Mark Rutte kreeg 51 procent van de stemmen, zij 46. Maar bij de daarop volgende Kamerverkiezingen behaalde ze meer stemmen dan Rutte, wat tot grote spanningen leidde. In 2007 zegde Verdonk haar lidmaatschap van de VVD op en ging door als zelfstandig Kamerlid. Zij begon daarna de partij Trots op Nederland, waar al snel interne ruzies ontstonden. Bij de verkiezingen van 2010 haalde de partij ruim 52.000 stemmen, niet genoeg voor een zetel. Een jaar later zei Verdonk de politiek vaarwel.
Dit artikel is op maandag 10 januari aangevuld met de kandidaatstelling van Constant Martini.
