Commentaar: ‘De Utrechtse jammerklacht over vertrek Jan van Zanen is veelbelovend’
Er wachten de nieuwe burgemeester Jan van Zanen hier vele lastige dossiers, zoals die van de integriteit, de vreugdevuren (opnieuw) en de ondermijning.
HIJ LIJKT EEN van de natuurlijkste figuren in het Nederlandse staatsbestel: de burgemeester. De man of vrouw met de ambtsketen, de ‘edelachtbare’ uit de jeugdserie ‘Swiebertje’. De nijvere bezoeker van 100-jarigen. Officieel heeft hij ook een positie boven de partijen. Het zijn de door de raad gekozen wethouders die het beleid bepalen.
MAAR NU DE PRAKTIJK in de grote(re) steden. Met de toegenomen rol van het persoonlijke element in de politiek, met de groeiende problemen op het gebied van de openbare orde en de georganiseerde misdaad en, recent, met een gezondheidscrisis, is de burgemeester steeds vaker écht de baas. De meerderheid van de stedelingen kent de wethouders niet, maar de burgemeester wel. In elk geval wordt van hem leiding verwacht.
Ongemakkelijk
AL DIE ONTWIKKELINGEN werpen opnieuw de vraag op hoe houdbaar de benoemingsprocedure nog is. Het huidige systeem is vooral een ongemakkelijke synthese tussen regentendom (de rol van de commissaris van de koning) en volkswil (de rol van de gemeenteraad). Dat kan democratischer, ook zonder meteen uit te komen bij de gekozen burgemeester.
Het is niet verwonderlijk dat de Haagse vertrouwenscommissie dit keer een veilige koers heeft uitgezet.
DAAR STAAT TEGENOVER dat we in dit land en in deze stad, zo blijkt keer op keer, niet zonder regenten in de positieve zin kunnen. Toen de commissaris van Drenthe wegens een schandaaltje weg moest, stond er een klaar: Jozias van Aartsen. Toen de burgemeester van Amsterdam overleed, stond er weer een klaar: Van Aartsen. En toen de positie van Pauline Krikke in Den Haag totaal onhoudbaar was geworden, stond er óók een klaar: Johan Remkes.
Jan van Zanen
HET IS NIET verwonderlijk dat de Haagse vertrouwenscommissie dit keer een veilige koers heeft uitgezet en die ook is blijven volgen. Geen modieuze voorkeuren, geen verheven vergezichten. Men ging op zoek naar een ‘standvastige’ en ‘ervaren’ bestuurder. Lees: iemand die gewoon op oudejaarsdag durft te zeggen: de fik gaat er niet in, want de heren hebben zich niet aan de afspraken gehouden (zoals Krikke niet deed), of: protesteren tegen Zwarte Piet mag, maar niet tussen de kinderen (zoals Remkes wel deed).
EN ZO WERD het Jan van Zanen. Qua uitstraling toch wel een beetje de bovengenoemde edelachtbare. Maar wel een burgervader met een stevig cv en een goede reputatie. De collectief aangeheven jammerklacht in het Utrechtse is in dat opzicht veelbetekenend én veelbelovend. Er wachten Van Zanen hier vele lastige dossiers, zoals die van de integriteit, de vreugdevuren (opnieuw) en de ondermijning. Wij wensen hem veel succes.
Wilt u meer weten over Den Haag Centraal of meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Kijk op onze Instagram-pagina voor meer foto’s en video’s.
