Column Mira Feticu: ‘Er was een grote afwezige in documentaire over De Mos’
Uiteindelijk heb ik de documentaire ‘Napels aan de Noordzee’ bekeken, omdat veel van mijn kennissen hem gezien hebben en daarover praatten. Maar ik was teleurgesteld.
Want als je alleen de docu ‘Napels aan de Noordzee’ bekijkt, concludeer je dat de enige fout van Richard de Mos was dat hij het Laakkwartier iets van de taart van het Statenkwartier wilde geven, dat hij het Laakkwartier het schuim van de cappuccino die voor het Statenkwartier bedoeld is, wilde laten verorberen, wat natuurlijk een hybris zou zijn in Den Haag. Toch vraag ik me nog steeds af of dit inderdaad de enige hybris van De Mos is.
Ben ik wijzer geworden na het zien van de documentaire? Nee, ik heb er alleen nogmaals aan gedacht wat voor onsympathieke politici we in Den Haag hebben (en ik heb het nu niet over De Mos), met uitzondering van burgemeester Jan van Zanen, die met succes de kerstman zou kunnen spelen in een andere productie.
Leo’s Koffiehuis
Maar na afloop van ‘Napels aan de Noordzee’ heb ik twee dingen besloten: De Mos nooit van dichtbij te interviewen – vooral na die broodjes met twee uiensausjes die hij lekker vindt – en nooit koffie te drinken in Leo’s Koffiehuis. Ook heb ik een tip voor de politici: als ze de huizenprijzen in Den Haag lager willen hebben, moeten ze die rijke expats Leo’s Koffiehuis laten bezoeken, laten kennismaken met het echte hart van Den Haag.
Ik lachte bijna bij het horen van het resumé van de samenwerking tussen De Mos en de oudste van de broers Akyol, uit de mond van de laatste. Ik moest denken aan iemand die de plot van een boek niet wilde verklappen: algemeen, in grote lijnen. ‘Af en toe had Richard geld nodig voor de partij’ en ‘ik vond hem interessant’. De grote broer Akyol hoeft geen psycholoog te zijn om te weten dat juist details een verhaal geloofwaardig maken.
Afwezig in docu ‘Napels aan de Noordzee’
En net als bij de uitreiking van de Oscars was er ook hier een grote afwezige: de jongste van de broers Akyol. Wat een gemis! Want uit de mond van de grote broer hoor je dat de benjamin iemand is die zijn mond voorbijpraat. De Mos zegt ook dat Erdinc Akyol ‘niet erg handige telefoongesprekken gevoerd heeft’ en vindt hem schuldig aan ‘stoerdoenerij’.
Ik had dat graag uit de mond van de stoerdoener willen horen. Waarom speelde de jongste van de Akyols geen rol in deze film, die niet zou bestaan zonder zijn onbetwistbare talent om zijn mond voorbij te praten? Over één ding was ik toch helemaal eens met De Mos in de documentaire: dit is niet het grootste schandaal in Den Haag. Zelfs ik kan op mijn laptop thuis een top drie maken met grotere maar dieper onder het tapijt geveegde story’s.
‘Napels aan de Noordzee’ is terug te zien via NPO Start.
Onze redactie biedt u deze column van Mira Feticu uit de papieren editie van de DHC van donderdag 19 januari 2023 gratis aan. Wilt u meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor alle verkooppunten. U kunt ook een (proef)abonnement nemen. U ontvangt DHC 10 weken voor slechts 10 euro.