Casper Postmaa: ‘Pak ook de slavernij van nu aan’
Het zijn verwarrende tijden en het lijkt steeds erger te worden, schrijft DHC-columnist Casper Postmaa.
De anderhalvemetersamenleving, die ons tot voor kort als het nieuwe normaal werd verkocht, verkruimelt waar je bij staat. Daphne Wray-Browne, culinair recensente van deze krant, constateerde tijdens haar recente bezoek aan een restaurant in de Binckhorst dat daar mínstens 150 gasten binnen waren, dus minimaal 120 bezoekers te veel.
Een soortgelijke ervaring had ik vorige week toen ik op een zwoele avond door de Mallemolen liep en constateerde dat het horecastraatje als vanouds tot één groot terras was getransformeerd waar de afstandsregels al met het eerste biertje werden weggespoeld. Net als in het vliegtuig, zou je daar tegen in kunnen brengen. Als dat vliegtuig ook nog naar Milaan vliegt (want dat mag weer, terwijl de situatie daar nog steeds zorgelijk is) tast je helemaal in het duister: wat mag weer wel, nog niet of heeft eigenlijk nooit gemogen?
Verstikkend stelsel van normen en taboes
Steeds vaker krijg ik het gevoel dat we terugverlangen naar de negentiende eeuw met z’n verstikkende stelsel van normen en taboes. Neem de houding die we dienen aan te nemen ten aanzien van historische figuren. Bij een afwaardering van Jan Pieterszoon Coen kan ik me iets voorstellen, hij was ook in zijn eigen tijd omstreden vanwege zijn wreedheid, maar Columbus en Churchill?
Het Nederlands elftal zal dolblij zijn als het straks op de met bloed besmeurde velden van Qatar mag spelen.
Wie elke held wil beoordelen naar de maatstaven van het heden vindt zichzelf uiteindelijk in een kaal landschap terug. Met name voor de eveneens bedreigde Piet Hein, die van de zilvervloot, wil ik een lans breken. Lees daarover de biografie van Ronald Prud’homme van Reine, die roept het beeld op van een man met hoogstaande principes die – vrij uniek voor zijn tijd – de wijze waarop met slaven werd omgegaan bekritiseerde. Hein wist waarover hij het had, want hij was zelf vier jaar galeislaaf op een Spaans oorlogsschip. Aan slavenhandel deed hij niet, daar begon zijn opdrachtgever, de West-Indische Compagnie, pas zes jaar na zijn dood mee.
Slavernij van nu
Bovendien kun je je afvragen waarom we niet ook de slavernij van nu aan de kaak stellen, uitgerekend in Den Haag zou dat kunnen. Want waarom is nog niemand voor het Internationaal Strafhof gedaagd voor de misdaden die in Qatar ten behoeve van het WK-voetbal in 2022 worden begaan. Honderden (!) buitenlandse arbeiders zijn al omgekomen bij de bouw van stadions.
Zij leiden het leven van slaven, met slechte arbeidsomstandigheden en erbarmelijke huisvesting. Uit een recente reportage van de NRC bleek, voor de zoveelste keer, dat ook het loon vaak niet wordt uitbetaald. Vluchten naar het thuisland is in veel gevallen onmogelijk, omdat paspoorten worden ingehouden.
Met bloed besmeurde velden
Het zijn slaven in onze tijd, we kunnen er nu wat aan doen, maar niemand die op het voetbalveld voor hén knielt. Sterker nog, het Nederlands elftal – waarin veel internationals met een slavernijverleden – zal dolblij zijn als het straks op de met bloed besmeurde velden van Qatar mag spelen.
Wilt u meer weten over Den Haag Centraal of meer Haags nieuws lezen? Klik hier voor een (proef)abonnement en meldt u zich hier aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Kijk op onze Instagram-pagina voor meer foto’s en video’s.
