Historische thriller van Esther Teunissen: moord op het Spui, complot op Binnenhof
Valsemunters, onbetrouwbare magistraten en een heldin in het vroeg 16de-eeuwse Den Haag. Dat zijn enkele van de ingrediënten uit de thriller ‘Duimkruid’ van Esther Teunissen.
Den Haag, 1525. Op het Groene Zoodje bij de Plaats wordt op last van de inquisitie en het Hof van Holland een ketter onthoofd. Terwijl dat gebeurt, vecht vroedvrouw Hadewych Dolcx voor het leven van moeder en kind bij een gecompliceerde bevalling én wordt aan het Spui een koopman vermoord. Zie daar het spannende begin van de historische roman ‘Duimkruid’, het debuut van de Haagse schrijfster Esther Teunissen.
“Ik heb eerder weleens wat geschreven, maar nooit fictie,” vertelt Teunissen in een etablissement aan de Plaats, die een belangrijke rol speelt in haar boek.
“Omdat ik hier elke dag op weg naar mijn werk op het stadhuis langskom, en ook langs de Gevangenpoort en het Binnenhof, ontstond het idee om een historische thriller te schrijven. De executie aan het begin is in de verte gebaseerd op die van Jan de Bakker, een Lutherse geestelijke uit Woerden, al werd die dan verbrand. Maar dat is niet het eigenlijke thema. Het boek draait om een complot van valsemunters. Daar heeft die moord mee te maken, waar de zoon van de vroedvrouw ten onrechte van wordt verdacht. Hij wordt opgesloten in de Gevangenpoort. De titel, ‘Duimkruid’ is een ouderwets woord voor geld.”
Maigret
Het verhaal ontwikkelt zich een beetje als een avontuur van Maigret of een episode van ‘Midsomer Murders’. Er is een procureur van het Hof van Holland die de moord onderzoekt en te maken krijgt met twee onwillige raadsheren. Die zien weinig in verder onderzoek, omdat ze een verdachte hebben. Maar dan volgen er nog meer moorden en ontrafelt de procureur een heus complot met vertakkingen tot in de hoogste kringen.
Je neemt altijd wat van deze tijd mee, maar het verhaal is een realistische 16de-eeuwse geschiedenis
Teunissen: “Je neemt altijd wel wat van deze tijd mee, maar het verhaal is een realistische 16de-eeuwse geschiedenis. Ik kwam op het thema van de valsemunters – een misdrijf waar de doodstraf op stond – door de waargebeurde geschiedenis uit deze periode van Catharina de Chasseur. Zij was de Franse echtgenote van de Haagse edelman Gerard van Assendelft, die door zijn familie niet werd geaccepteerd. Ze raakte betrokken bij valsemunterij, werd daarvoor veroordeeld en is onthoofd. Waarom dát verhaal dan niet tot roman verwerkt? Nee, dat wilde ik niet. Ik wilde mijn eigen fantasie laten werken.”
Badhuis
Eén van de moorden wordt gepleegd in een badhuis. Waren die er in de 16de eeuw? “Jazeker,” bevestigt Teunissen. “In de middeleeuwen en in de 16de eeuw waren er in de Hollandse steden badhuizen. Er werd ook gemasseerd en er werden ook nog weleens andere diensten aangeboden, zoals je in mijn boek kunt lezen. Later ontstond het idee dat baden juist slecht was voor de gezondheid omdat de huid ervan verweekte. Toen zijn de badhuizen verdwenen en waren de mensen paradoxaal genoeg juist minder schoon dan in de middeleeuwen. Lichaamsgeuren werden bestreden met reukwater.”
Ook de afloop van het verhaal is realistisch, vindt Teunissen. “Die moeten we niet verklappen, maar je kunt stellen dat de onschuldigen worden gered, maar niet alle schuldigen hun gerechte straf krijgen. Zo gaat het vaak.” De schrijfster denkt al na over een volgend boek. “Daarin zal vermoedelijk een nazaat van Hadewych Dolcx een rol spelen, maar het is zo’n anderhalve eeuw later gesitueerd, rond het Rampjaar 1672. Ook toen was er heel wat te doen rond de Gevangenpoort, zoals de moord op de gebroeders De Witt.”
Esther Teunissen, ‘Duimkruid’, uitgever Prometheus, prijs: € 19,99.
