Commentaar – De slag om de Mient of: het negeren van de betrokken burger
Het plan voor de herinrichting van de Mient ten koste van 158 bomen stuit op veel verzet. Betrokken burgers worden niet gehoord.
DE MIENT, welke Hagenaar kent deze lange laan niet? Hij biedt fietsers die uit de drukke Weimarstraat komen licht, groen en ruimte. En bij de begraafplaatsen verandert de laan zelfs in een soort buitenweg met nog meer ruimte, groen en frisse lucht. Maar de bomen daar worden bedreigd.
WOENSDAGMORGEN bepaalde de Haagse rechtbank dat de kapvergunning die de gemeente zichzelf heeft verstrekt in stand kan blijven. Dat er nog een bezwaarprocedure tegen het herinrichtingsplan loopt, vormde kennelijk geen beletsel. Strikt juridisch mag het dan kloppen – de voorzieningenrechter toetst ‘marginaal’ – inhoudelijk is de redenering niet te volgen. Want na het kappen van de bomen is het kwaad geschied en heeft de bezwaarprocedure geen zin meer.
DE STRIJD OVER de Mient is geen op zichzelf staand verschijnsel. Ook elders in de stad is de gemeente verwikkeld geraakt in langdurige conflicten met wijkbewoners. De kolossale nieuwbouw bij Station Laan van NOI bijvoorbeeld. Ook hier dreigen tijdrovende juridische procedures. De stil liggende herinrichting van de Koekamp, ook een bomendossier, is een ander voorbeeld. Vaak is de primaire reactie op het stadhuis: hakken in het zand. Aangedragen alternatieven, waar veel werk en vrije tijd in zijn gaan zitten, worden meestal terzijde geschoven. De gemeente stelt zich dan op tegenover haar inwoners en beloont hun betrokkenheid bij hun leefomgeving niet.
HET KAN OOK ANDERS. Ooit lag er een plan om van de Scheveningse Bosjes een ‘Internationaal Park’ te maken. Dat stuitte op dermate veel verzet, dat het werd terugtrokken. In overleg met omwonenden koos de gemeente voor verbetering van het groen in plaats van een complete metamorfose. Eerder deed zich zoiets voor bij de herinrichting van de Lange Vijverberg. Bewoners en ondernemers kwamen met een eigen plan, dat beter was dan dat van de gemeente. Het stadhuis koos daarop voor het alternatief. Zo kan het dus ook.
TERUG NAAR DE MIENT. De teerling lijkt geworpen. Maar intussen dringt bij de gemeenteraad door dat dit dossier te veel ongerijmdheden bevat om nu door te drukken. De discussie laaide recent stevig op, en terecht. De bomen nu kappen ontneemt de omwonenden de kans hun recht te halen. Het zou ook een botte miskenning zijn van hun betrokkenheid bij en inzet voor de stad. En ook de politieke afspraak dat er niet wordt gekapt tenzij het echt niet anders kan, zou hiermee met voeten worden getreden. Ook in dit geval ligt er een alternatief plan: een herinrichting met behoud van groen. Dat verdient een serieuze behandeling.
HERMAN ROSENBERG