Inferno in Scheveningen: ‘Graag terug naar maatje kampvuur’
Commentaar DHC over het inferno op Scheveningen: De oplossing voor de vreugdevuren hoeft niet heel ingewikkeld te zijn, stelt hoofdredacteur Herman Rosenberg. ‘Gewoon twee flinke vuren, maar eerder maatje kampvuur dan model Vesuvius.’
ZE STONDEN OP HET STRAND als reusachtige belegeringstorens uit een woeste spektakelfilm. In de aanloop naar oudejaarsdag bereikten de vuurstapels bij Scheveningen en Duindorp de absurde hoogte van circa 48 meter. De omvang alleen al leek een recept voor ongelukken. Daar kwam nog de keurig voorspelde, stevige bries vanaf zee bij. Toch ging de fik erin. De vonkenregen die vervolgens neerdaalde op de Scheveningse straten wekte ontzetting bij de bewoners en verbazing tot ver over de grenzen.
VOORDAT WE VERDERGAAN, op deze plek een diepe buiging voor alle politiemensen en brandweerlieden die in en rond de oudejaarsnacht actief zijn geweest. Door de onverschrokken inzet van de brandweer is ongetwijfeld erger voorkomen, zoals het afbranden van de Oude Kerk. De politie had weer de ondankbare taak in Scheveningen en elders in de stad op te treden tegen relschoppers, maar ook gewoon hinderlijk publiek. Hulde!
De burgemeester had voet bij stuk moeten houden: stoppen met stapelen, anders geen vuur.
DUIDELIJK IS DAT de betrokken Scheveningers en Duindorpers zichzelf behoorlijk in de voet hebben geschoten. Het is immers ondenkbaar dat er volgend jaar weer van die inferno’s op de stranden worden ontketend. Bewust zijn eerdere afspraken over omvang en hoogte geschonden. En toen de gemeente in het weekeinde in elk geval voor Duindorp een bouwstop had afgekondigd, braken in de wijk opeens heel toevallig brandjes uit. Daarna zijn illegaal opnieuw honderden pallets aangevoerd.
Cruciale fout
HET VERDER STAPELEN werd gedoogd, ook in Scheveningen. Hier is een cruciale fout gemaakt. De burgemeester had voet bij stuk moeten houden: stoppen met stapelen, anders geen vuur. Nu ging de illegale bouw door tot de bizarre hoogte van bijna vijftig meter (35 meter was afgesproken). En toen diende zich het volgende dilemma aan: aansteken of niet? Een verbod had een zeer explosieve situatie opgeleverd. In die zin is de afweging wel te begrijpen.
Scheveningers willen door met vreugdevuur
De mannen van het Scheveningse vreugdevuur zijn geschokt door de vuurstorm, maar willen volgend jaar gewoon weer aan de bak.
Lees hier waarom
TEGELIJK IS DUIDELIJK dat door het steeds weer oprekken van afspraken en gedogen van overtredingen – ook in voorgaande jaren – uiteindelijk een levensgevaarlijke situatie kon ontstaan. Op honderd meter afstand van woonwijken stapels hout van 10.000 kubieke meter (of meer) aansteken, is gekkenwerk. Onder normale omstandigheden zou daar nooit toestemming voor worden gegeven. Maar in dit geval voelen gemeente, politie en brandweer zich kennelijk dermate onder druk gezet, dat handhaven geen optie is. Laat staan afgelasten.
Bindende afspraken
WAT NU? Het hoeft niet heel ingewikkeld te zijn. Gewoon twee flinke vuren, maar eerder maatje kampvuur dan model Vesuvius. Dat alles omgeven door bindende afspraken die worden gehandhaafd. De traditie kan alleen voortbestaan als ze hanteerbaar is en geen gevaar oplevert voor lijf, leden, have en goed van omstanders en omwonenden.
