Extinction Rebellion-demonstratie: pas als het water komt, gaan de demonstranten
Tot de politie besluit waterkanonnen in te zetten verloopt de Extinction Rebellion-demonstratie op de Utrechtsebaan rustig. “Als oudere voel ik me hier de boomer tussen de jonge mensen.”
Het is zaterdag, een paar minuten voor 12.00 uur, als een grote groep klimaatactivisten van Extinction Rebellion in stilte de A12 op wandelt. Bijna iedereen heeft één arm gestrekt de lucht ingestoken, de vingers als een soort vogelbek op elkaar geklemd. De ‘silent giraffe’ wordt het gebaar genoemd, een van tevoren afgesproken signaal dat de demonstranten stil moeten zijn. Als het voorste deel van de lopende massa bij de tunnelbak van de Utrechtsebaan aankomt, wordt duidelijk waarom. ‘Omkeren!’, schreeuwt plotseling iemand vooraan. Omdat niemand praat, kan iedereen het horen en de roep snel overnemen. De hele groep draait om en gaat niet veel later op de grond zitten. Wat blijkt: de tunnelbak, waar de vorige keer gedemonstreerd werd, is afgesloten door een lint ME’ers.
En dan? John Gubbels (73), een man met een dun grijs snorretje uit Venlo, weet het ook niet precies. “Dit is voor mij de eerste keer,” vertelt hij. “Ik ben van plan te blijven zitten tot ik gearresteerd word. Dan zien we wel wanneer we weer naar huis mogen.” Maar met zijn leeftijd is comfortabel op de weg zitten niet echt een optie, dus Gubbels hurkt wat en staat zo nu en dan op om even de benen te strekken. Allemaal voor de goede zaak, zegt hij. “Het uiteindelijke doel – klimaatverandering tegengaan – is zo groot dat ik daar best een beetje persoonlijk leed voor overheb.” Gubbels kijkt om zich heen: “En ik als oudere voel me hier toch een beetje de boomer tussen de jonge mensen.” Grinnikend: “Dat heeft ook wel wat.”
Hoogteverschil
Wat Gubbels zegt, klopt: zijn generatie is in de minderheid, hoewel er tussen de twintigers en dertigers ook oudere mensen en gezinnen rondlopen. Omdat de tunnelbak van de Utrechtsebaan is afgesloten, is de situatie anders dan de vorige keer, op 28 januari. Toen waren de actievoerders verdeeld in twee groepen: blokkeerders in de tunnelbak en steundemonstranten die de blokkeerders van boven gadesloegen. Omdat het protest nu plaatsvindt op het stuk weg tussen het Malieveld en het Haagse Bos, is er geen sprake van hoogteverschil. De twee groepen zijn samengevoegd; steundemonstranten lopen soms even de weg op en blokkeerders verlaten het asfalt zo nu en dan.
Peggy van Neer (45) staat aan de kant van het Haagse Bos op het wegdek. Tussen alle kartonnen borden met demonstratieleuzen springt die van haar in het oog. ‘Ik stemde vroeger op Rutte (sorry nog) Nu sta ik hier: achter klimaatwetenschap!’, staat erop. “Best een ontboezeming inderdaad,” vertelt Van Neer.
Klimaatrapporten
“Ik ben eigenlijk pas best laat wakker geschud, en daar schaam ik me een beetje voor. Toen er in 2021 klimaatrapporten uit kwamen, viel bij mij pas het kwartje: we gaan naar de gallemiezen en niets doen kan eigenlijk niet meer.”
Ze hoopt anderen die zich net als zij pas kortgeleden tegen klimaatverandering zijn gaan inspannen te inspireren. “Ik merk in mijn omgeving dat steeds meer mensen zich zorgen maken om het klimaat, maar de stap tot actie is af en toe nog wat groot. Te groot voor mensen in mijn omgeving. En voor mij ook: ik vond het heel spannend om te komen, maar ben blij dat ik er ben. Er wordt heel positief op mijn bord gereageerd,” lacht Van Neer. “Terwijl het toch een soort enge ‘coming out’ is.”
Waterkanonnen tegen Extinction Rebellion-demonstranten
Eind van de middag wordt duidelijk dat de demonstranten om 17.00 uur weg moeten zijn. Iedereen zit dan al uren op het asfalt, een groot deel is al naar huis. Wie de A12 niet vóór 17.00 uur heeft verlaten, wordt opgepakt en afgevoerd. Zo’n zevenhonderd actievoerders besluiten pas weg te gaan als de overheid stopt met het subsidiëren van de fossiele industrie. Dat gebeurt zaterdag – overigens in lijn met de verwachting van de demonstranten – niet: om het protest te beëindigen zet de politie zelfs twee waterkanonnen in. De actievoerders die blijven, worden aangehouden.
Zo eindigt een vreedzaam en gemoedelijk protest chaotisch. Tot onvrede van de actievoerders, die de politie-inzet veel te agressief vinden. Maar ze komen wel weer terug, bevestigt iedereen. Extinction Rebellion spreekt intussen van een zeer geslaagde actie, met naar eigen zeggen een opkomst van drieduizend demonstranten. ‘Wát een dag!’, wordt na afloop op sociale media gedeeld. De actiegroep noemt de blokkade een ‘groot succes’. ‘Ook al eindigde het met waterkanonnen.’
Wilt u meer Haagse verhalen lezen? Koop de papieren editie van Den Haag Centraal bij een van onze verkooppunten of neem een (proef)abonnement. U ontvangt de krant dan tien weken voor slechts 10 euro.
