Van DHC-stagiair tot fotograaf: Het bloederige afstudeerproject van Winish Chedi

Winish Chedi, tot voor kort stagiair fotografie van DHC, koos voor zijn afstudeerproject voor de Bergman Clinics in Rijswijk. Een patiënt die aan zijn heup of knie geopereerd wordt op de foto zetten? Chedi wist al snel dat hij zich met dit onderwerp zou kunnen onderscheiden.

Door

Wolven in Noorwegen, het noorderlicht in Scandinavisch, de big five in Zambia, Op zoek naar het perfecte plaatje voor hun afstudeerproject vlogen de meesten van zijn jaargenoten naar het buitenland. Winish Chedi (29, ‘ik word 30 als ik mijn diploma ophaal’), tot voor kort stagiair fotografie van DHC, bleef gewoon thuis. Geen wilde dieren of natuurverschijnselen voor hem. De eindexamenstudent aan het Grafisch Lyceum Rotterdam (GLR) koos voor de Bergman Clinics in Rijswijk.

Saai? Nou ja, de Braillelaan klinkt wel minder swingend dan het South Luangwa National Park. Makkelijker? Nee, dat niet. Zie maar eens een patiënt die aan zijn heup of knie geopereerd wordt – want dat doen ze daar bij Bergman – mooi op een foto te zetten. In een steriele operatiekamer met hard licht. Totaal ongeschikt voor een magazine als National Geographic.

Winish Chedi in de Bergman Clinics in Rijswijk.

Kan Chedi niets schelen. Hij wist al snel dat hij zich met dit onderwerp zou kunnen onderscheiden van de rest. En, een ander voordeel: hij had al eens kennisgemaakt met Tom Hogervorst, de rebellerende orthopedisch chirurg die in het nieuws kwam nadat hij samen met vijf collega’s van het HagaZiekenhuis uit onvrede over de toekomst ontslag had genomen. Ze begonnen, onder de vleugels van Bergman Clinics, medio vorig jaar een vestiging in Rijswijk.

Country

Chedi belde Hogervorst op en die reageerde positief. Als de jonge fotograaf maar op afstand zou blijven in de ok-ruimte. Geen makkelijke opgave voor de nieuwsgierige Chedi, maar hij hield zich eraan. Telkens als hij zich door de ruimte bewoog, meldde hij hardop waar hij stond, zodat niemand verrast werd.

Hogervorst en zijn assistenten werkten ondertussen op de klanken van country- en popmuziek door. Hij zag hoe de ene assistent medische instrumenten aangaf en de andere deze weer opruimde en telde. Belangrijk, want stel je voor dat er een schaar in het lichaam achterblijft. En dan was er nog een verpleegkundige die het welzijn van de patiënt in de gaten hield.

Die patiënten, daar was het Winish Chedi ook om te doen. Hoe bereid je je voor op een operatie, wilde hij weten. Kies je voor een gedeeltelijke of een gehele narcose? Zelf zou hij voor het eerste kiezen. Interessant, toch? Al weet hij nu dat het gezaag in het bot behoorlijk vervelend klinkt en een penetrante barbecuegeur in de ruimte achterlaat. En het is natuurlijk ook geen pretje dat je daar maar ligt te wachten tot het balletje in je heup wordt geplaatst en je, na een revalidatieproces, weer pijnvrij kunt lopen.

Dapper

Ongelooflijk dapper vindt hij het dan ook dat een vrouw en twee mannen toestemming gaven hen te fotograferen. Hij belde ze alle drie op. De dame vroeg hem een week voor de operatie op de koffie. Met een stroopwafeltje erbij. Een zeer bereisde dame van rond de zeventig met wie hij samen haar fotoboeken van Azië doornam. Chedi beloofde dat hij haar operatie respectvol zou weergeven. Geen lelijke details. Met zijn Canon 5d bracht hij haar onherkenbaar in beeld.

Duizend foto’s per patiënt schoot hij, het selecteren was een nachtmerrie. Maar hij zou het zo weer doen. Sterker: hij maakt een boekje in de hoop op meer opdrachten. In zijn stageperiode schoot hij net zo lief plaatjes van het koninklijk paar als van een voetbalwedstrijd. Maar medische fotografie en Winish Chedi, dat hadden we van tevoren niet kunnen bedenken.

Foto's: Winish Chedi

 

Meer foto’s van Winish’ afstudeerproject zien? De eindexamenexpositie van het Grafisch Lyceum Rotterdam is op woensdag 12 en donderdag 13 juni aan de Heer Bokelweg in Rotterdam. Meer informatie: www.glr.nl/nieuws/eindexpositie-2019

Bekijk meer van