Iconen van de sport in sterren vereeuwigd
Den Haag ziet zijn sporters als sterren. Sinds februari hangen daarom 167 gouden sterren aan de Wall of Fame in de Sportcampus. Vorige week zijn er nog eens 75 exemplaren toegevoegd.
Frits Ruimschotel had al een gouden ster op de Haagse Wall of Fame vanwege zijn waterpoloprestaties op de Olympische Spelen van 1948, maar voetbaltrainer Dick Advocaat nog niet. De ster van Ron van den Dungen Gronovius, drie keer Europees kampioen honkbal, hing al aan de wand, maar die van ADO-icoon Aad Mansveld ontbrak. En dat is nu rechtgezet.
De eremuur van de Sportcampus had al 167 gouden sterren voor Haagse sporters die Europees of wereldkampioen werden of een olympische medaille wonnen. Nu zijn daar nog eens 75 zilveren exemplaren bijgekomen voor ‘sporticonen’ zoals de gemeente hen noemt. Voor sporters, bestuursleden, arbiters en journalisten die tot ver buiten de gemeentegrenzen veel voor sport betekend hebben.
Er staat dat ik 31 interlands heb gespeeld, maar dan heb ik er tien cadeau gekregen. Ja, zo gaat dat als je beroemd bent, haha.
Dus hangen naast de sterren van Maura Visser (handbal), Bertus de Harder (voetbal), Joan Haanappel (kunstrijden) en Dan Gadzuric (basketbal) ook die van arbiters als Leo van der Kroft, John Blankenstein en Mario van der Ende. En er zijn sterren met namen van sportjournalisten als Koen Verhoeff, Ad van Emmenes, Jan Cottaar en Kees Jansma.
Cadeau in Sportcampus
Ook minder bekende sterren stralen op de wand. Namen van mensen die in hun eigen sport veel bereikt hebben, zoals ex-korfbalster Tanny Pouw-Overmeijer en haar man Hans. “Dit is toch hartstikke leuk!”, zegt zij. “Hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze een eigen ster hebben?” Ze dankt de ster onder meer aan haar prestaties met Ons Eibernest in de Europa Cup in de jaren zeventig. “Die wonnen we zes keer. Daarmee hebben we de club op de kaart gezet, want we waren toen de beste ploeg van de wereld.”
In de tekst op de ster heeft ze nog wel een foutje ontdekt. “Er staat dat ik 31 interlands heb gespeeld, maar dan heb ik er tien cadeau gekregen. Ja, zo gaat dat als je beroemd bent, haha.”
Of ze de sterren vaak gaat bewonderen? “Ja, als ik in de buurt ben, zal ik wel even langslopen. En de kleinkinderen moeten ze natuurlijk een keer zien.”
Ibiza
Rugbyer Michel van der Loos zal wat minder vaak zijn gezicht op de Sportcampus laten zien. “Dat zal moeilijk gaan, want ik woon op Ibiza waar ik een tapasrestaurant heb. Ach, het is ook maar een object. Wel heel leuk. Of het bijzonder is? Dat moeten anderen maar beoordelen. Het zegt in ieder geval dat we iets goed hebben gedaan.”
Voor het rugby is het wel een positief iets dat ik op deze wand sta.
Van der Loos kwam 94 keer uit voor Oranje en speelde in Wales, Engeland, Australië en Frankrijk op het hoogste niveau. Daarmee is hij niet alleen een van de beste Nederlandse rugbyers aller tijden, hij is ook een pionier. ‘The Tulip’, zoals zijn bijnaam luidt, was de eerste rugbyprof en daarmee onderdeel van de top 500 beste Nederlandse sporters van de vorige eeuw. “Voor het rugby is het wel een positief iets dat ik op deze wand sta. Ik heb mijn best gedaan.”
Een aantal sterren is nog niet van een naam voorzien. De gemeente houdt er rekening mee dat ze enkele sporticonen is vergeten. Wie een naam mist, kan daarom contact opnemen. Ook blijven er sterren leeg omdat Den Haag verwacht in de toekomst nieuwe sporticonen te mogen begroeten. Het is aan de huidige topsporters, zoals Zeno Kieft (rugby) en Celeste Split (korfbal), en trainers als Maurice Steijn (voetbal) of straks ook hun ster aan de wand van de Sportcampus straalt.
