Bloemenzee bij Russische ambassade na dood Navalny: ‘Iedereen is er kapot van’
Bij de Russische ambassade in Den Haag ligt een bloemenzee ter nagedachtenis van Aleksej Navalny, de oppositieleider die vrijdag omkwam in een strafkolonie. “Mijn ouders hebben me geleerd het Russische regime te haten.”
Met een plechtige blik schikt Kirill (16) een bosje bloemen bij het hek van de Russische ambassade aan de Andries Bickerweg. Bedroefd staart hij, met oortjes in, naar de verzameling bloemen, kaarsen, foto’s en protestbordjes die sinds vrijdag aanzwelt. ‘Killed by Putin,’ leest een van de vele briefjes.
Het is een spontaan eerbetoon aan Aleksej Navalny, de beroemde Russische oppositieleider, die vorige week op 47-jarige leeftijd overleed in een strafkamp. Volgens zijn bewakers zou hij zomaar zijn bezweken bij een wandelingetje, maar Navalny’s aanhangers weten wel beter. Zijn dood bracht wereldwijd een golf van verontwaardiging teweeg.
Het doet me pijn dat mijn land zo gemilitariseerd is
“Alle mensen die ik ken zijn er kapot van,” zegt Kirill, die opgroeide in Rusland en sinds vijf jaar in Nederland woont. “Het is schokkend. Iedereen wist dat het zou gaan gebeuren, maar niet zo snel. Het doet me pijn dat mijn land dit heeft gedaan. De militarisering gaat maar door.”
Hoofdschuddend
De Haagse politie laat de uitingen begaan. Twee agenten bekijken aandachtig de briefjes en foto’s die mensen hebben neergelegd. De bloemenzee blijft onaangeroerd. Ze zijn hier wel wat gewend: al twee jaar worden dagelijks Oekraïense vlaggen opgehangen tegenover de ambassade.
Een man met een fiets aan de hand komt door de poort van de ambassade naar buiten. Ostenstatief schudt hij zijn hoofd naar de bloemen. Dan fietst hij weg.
“Ik voel me emotioneel leeg,” vertelt Anastasia (27). Ze legt een bos bloemen en een protestbordje bij het hekwerk. ‘Sterf, Putler’, staat er in het Russisch. “En dan in nog grofgebektere termen,” zegt ze met een bittere grijns. “Hoewel ik niet verrast ben, had ik ergens toch verwacht dat hij het zou overleven.” Navalny werd meermaals vergiftigd, maar kon het telkens navertellen. “Een stukje hoop is verloren. Tegelijk kan dit moment aanleiding zijn voor nieuwe hoop.”
Mijn oma vindt dat er een bom op mijn ouders moet vallen
Anastasia heeft geen Russisch paspoort meer. Een jaar of tien geleden kwam ze met haar ouders naar Nederland, iets dat sommige familieleden als landverraad beschouwen. “Gelukkig hebben mijn ouders me geleerd het Russische regime te haten. Maar mijn oma vindt dat er een bom op hen moet vallen. Propaganda is een sterke drug.” Het gebaar bij de ambassade is voor haar een manier om Navalny’s dood te verwerken. “En met anderen ga ik brieven schrijven naar gevangenen die in Rusland vastzitten voor protesteren.”
Bloemen, kaarsen en briefjes bij de ambasssade. (DHC/Steffie Galetta)
Gepensioneerd Haags journalist Raymond Timmermans heeft zaterdag het college van B en W opgeroepen de Andries Bickerweg om te dopen tot Aleksej Navalnyweg, waarbij het achtervoegsel ‘weg’ een dubbele betekenis heeft. Een eerdere verzoek om het naamloze fietspad langs de ambassade tot het Slava Oekraïnepad (‘hulde aan Oekraïne’) te verklaren, werd door de gemeente afgewezen.
