Column: De zon boven Kijkduin

De tijdelijke huisvesting van arbeidsmigranten in het NH Atlantic Hotel in Kijkduin is economisch bezien de meest gewone deal die je kunt maken, stelt Christiaan Weijts. Waarom maakt de VVD dan toch bezwaar?

Door

De arrenslee doet het niet. Op de boulevard van Nieuw Kijkduin is een busje voorgereden. Mannen zijn in de weer met snoeren en stekkerbakken, maar het stuk lichtdecoratie blijft uit.

Een jaar geleden stond Geert Wilders op de plaats van deze kerstman. Hij had de verkiezingen gewonnen en kwam ageren tegen de asielzoekers in het Atlantic Hotel hiernaast. De zon ging weer schijnen boven Kijkduin. Nu zijn we een jaar verder, maar zijn we ook iets opgeschoten?

De asielzoekers bleken nog geen greintje overlast te geven. Ditmaal komen er geen asielzoekers naar dit hotel, maar arbeidsmigranten. De locatie op De Uithof moet op de schop, en na eindeloos getreuzel heeft het verantwoordelijke uitzendbureau een oplossing: het NH Atlantic Hotel, dat deze zomer gesloopt gaat worden.

Een ondernemer die zich aan de afspraken houdt en daarbij in één moeite door een collega-ondernemer helpt die anders in de wintermaanden met een leeg hotel zou zitten: sympathiek. Ook de plaatselijke ondernemersvereniging toont zich inschikkelijk. Voorzitter Woody Louwerens in het AD: ‘Ze krijgen geen ontbijt, zoals de asielzoekers, maar moeten gewoon voor zichzelf zorgen. Ze zullen ook hier bij de supermarkt, vis-, kaas- en groenteboer komen.’

 

Waarom zou de gemeente zich moeten mengen in deze private deal?

 

Kortom, Nieuw Kijkduin is deze winter één feestelijke kringdans van ondernemers die lekker ondernemen zodat de carrousel rinkelend rond blijft tollen. Iedereen blij. Nou ja, behalve die ene partij die van oudsher zeer kritisch staat tegenover rondtollend grootkapitaal en ondernemerschap: de VVD.

Haags fractievoorzitter Lotte van Basten Batenburg heeft de lasten en baten eens opgeteld en roept de gemeente op om dit tegen te houden. Ze had liever gezien dat het hotel ‘gewoon geëxploiteerd wordt tot de sloop’.

Apart. Waarom zou de gemeente zich moeten mengen in deze private deal? Eveneens apart: dit ís toch ‘gewoon exploiteren’? Haar argument luidt: arbeidsmigranten komen geld verdienen maar geven het niet uit. Maar welke hoteleigenaar zou anders vier maanden lang verzekerd zijn van driehonderd gasten, in een uitgestorven winterse badplaats die feitelijk nog in aanbouw is? Economisch bezien is dit de meest gewone deal die je kunt maken. Alles schikt zich glansrijk naar de zwaartekracht van vraag en aanbod.

 

Dit is wat je krijgt als je de markt de vrije hand geeft en het economisch belang boven alles stelt

 

Ik vermoed dat ‘gewoon exploiteren’ voor de VVD vooral betekent dat er gewone mensen logeren. Die gewoon Nederlands, Engels of Duits spreken. Die gewoon lange avonden in de horeca doorbrengen boven verrassingsmenu’s met wijnarrangementen en dan gewoon naar huis rijden met een verzameling kaasplankjes, zeemeerminmokken en met schelpen versierde schemerlampen.

Gewoon normaal doen. Het VVD-adagium van vóór de omwenteling maakt een afgedragen indruk in een land dat grenzen controleert voor gelukszoekers maar de grootste groep nieuwkomers – de arbeidsmigrant – actief met busladingen vol naar onze kassen en distributiecentra verscheept, als een van de grondstoffen in het productieproces. De opslag is soms wat lastig, maar voorlopig is er dit hotel.

Dit is wat je krijgt als je de markt de vrije hand geeft en het economisch belang boven alles stelt. Scheve verhoudingen, onwelkome neveneffecten van een dolgedraaid, overproductiesysteem in het Westland en een politiek die machteloos toekijkt. Lege winkelpanden omdat iedereen zijn kerstcadeaus laat inpakken door Polen en Bulgaren in blokkendoosmagazijnen buiten de stad. En straks klagen als ze bier uit blik zitten te drinken op de nieuwe boulevardbanken. Dit was het jaar dat Oost-Europese arbeidsmigranten opdoken als kampeerders in de Haagse Bosjes.

We zijn een revolutiejaar verder. Terwijl ‘Den Haag’ geruzied heeft en niets anders klaarspeelde dan symboolvoorstellen en onhaalbare retoriek, bouwde Den Haag rustig verder aan een droom.

Ik weet niet of de zon komend jaar weer gaat schijnen boven onze stad. Maar kijk, de lichtjes van de arrenslee doen het weer, en dat is een begin.

De redactie biedt u dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.

Standaardportret
Bekijk meer van