Zelfbouwidylle verstoord
Van de zelfbouwidylle is na een reeks missers weinig meer over, vindt Groep de Mos. Nu meerdere zelfbouwers zich gedupeerd voelen door de gemeente, vraagt de partij zich af of wethouder Wijsmuller wel voldoende grip heeft op de Kavelwinkel.
Het is een paradepaardje van het Haagse woonbeleid: zelfbouw. Den Haag is een koploper als het gaat om de verkoop van kluspanden en kavels waarop stadsbewoners zelf een huis mogen (laten) bouwen. Midden in het stadhuis tref je de Kavelwinkel. Daar staat het aanbod uitgestald – als de populaire woningbouwprojecten tenminste nog niet vergeven zijn.
Maar in de praktijk blijkt de zelfbouwidylle weerbarstig. Juridische twisten tussen gemeente en kavelkopers zijn het resultaat van kwalijke missers. Denk hierbij aan de verkoop van onbruikbare bouwgrond en kaveladvertenties die haaks staan op bestemmingsplannen. Voor Groep de Mos is de maat vol: de partij wil een onderzoek naar de gang van zaken rond de zelfbouwinitiatieven. “De wethouder heeft geen grip op de projecten van de Kavelwinkel,” stelt raadslid Arjen Dubbelaar. Hiervan zijn kavelkopers de dupe, zegt hij, maar ook de gemeente zelf kost het uiteindelijk veel geld.
Misschien moeten we concluderen dat dit geen activiteiten zijn voor een stadsbestuur maar voor de markt.
Hoofdpijndossier voor wethouder Joris Wijsmuller (HSP, wonen) is het Viljoenplantsoen. Vorige maand stelden zes partijen hem een waslijst vragen over dit zelfbouwproject in Transvaal, waar aan kavelkopers vervuilde grond is verkocht – al in 2012 was deze bodemverontreiniging bekend. Door de ontstane bouwvertraging dreigen deze zelfbouwers financieel kopje onder te gaan.
De mist in met zelfbouw
Ook bij andere zelfbouwprojecten gaat de gemeente de mist in, ziet Dubbelaar. “Bij de Jacob Catsstraat heeft een rioolbuis enorme vertraging opgeleverd, wat de kopers veel geld kost.” Deelplan 20 in Ypenburg noemt hij ‘het volgende probleem aan de horizon’. “Daar hebben ambtenaren eigenhandig de kavels aangepast, terwijl dat niet strookt met het bestemmingsplan.” En dan is er nog het kluspand aan de Capadosestraat in Laak, dat de gemeente vorig jaar nog een ton beloofde op te brengen maar nu een kostenpost van 2,5 ton blijkt.
DHC/Winish Chedi
“Daar waar fouten zijn gemaakt, is de gemeente altijd aanspreekbaar en is ze gericht om het probleem op te lossen en eventuele schade te compenseren,” reageert Wijsmuller via zijn woordvoering. Dat kavelkopers het gevoel hebben zich stuk te lopen op een onwelwillende ambtenarij, is volgens hem ‘niet terecht’: de schadeclaims zijn niet altijd ‘redelijk’ in de ogen van de gemeente. “We zijn nog steeds in overleg met het oog op een minnelijke uitkomst. Beide partijen hebben daar meer baat bij dan een gang naar de rechter.”
“Ik ben een voorstander van zelfbouw en kleinschalig ondernemerschap, maar er zit iets mis bij de aansturing,” besluit Dubbelaar. “Misschien moeten we concluderen dat dit geen activiteiten zijn voor een stadsbestuur maar voor de markt, hoe vervelend dat ook klinkt.”
*
Reacties
Milko Lippe, kavelkoper Viljoenplantsoen
“De gemeente heeft ons willens en wetens vervuilde grond verkocht. Het heeft twee jaar geduurd voordat ze de bodem hebben schoongemaakt: 113 vrachtwagens gevuld met 3,6 miljoen kilo verontreinigde grond die de gemeente ons in de maag had willen splitsen. Door de grote vertraging van de bouw is onze schade torenhoog.
De aannemer geeft me een boete van duizend euro per dag en ik ben tienduizenden euro’s kwijt aan dubbele huur, advocaten en prijsstijgingen. Ons is een schadeloosstelling beloofd, maar de gemeente doet een belachelijk laag aanbod. Ik hou het financieel misschien nog twee maanden uit. De overheid zou je moeten beschermen, maar ze maakt ons kapot.”
Raiz Bhaggoe, kavelkoper Jacob Catsstraat
“De gemeente heeft ons grond verkocht die niet bouwrijp was. Er lagen nog lantaarnpaalkabels en een oude rioolbuis, die pas na anderhalf jaar zijn weggehaald. Ook stonden er fouten in de kaveladvertenties, waardoor we minder hoog kunnen bouwen dan beloofd. We hebben een advocaat in de arm genomen om de gemeente te confronteren met haar nalatigheid, maar niemand neemt verantwoordelijkheid. Ook wethouder Wijsmuller laat niets van zich horen. Als we de bouwtermijn niet halen, legt de gemeente ons een boete op van duizend euro per dag – terwijl ze zelf verantwoordelijk is voor onze vertraging. Mondeling heeft de gemeente uitstel toegezegd, maar opeens kan niemand zich dat herinneren.”
