Column: Weesauto’s? Behandel ze als fietswrakken
De gemeente heeft een meedogenloos bureaucratisch proces opgetuigd voor verweesde fietsen, maar zou zich ook eens moeten bekommeren om weesauto’s, schrijft columnist Christiaan Weijts.
Hij draagt een helm. Uiteraard draag je een helm als je op een scooter rijdt en een jas draagt met achterop de letters TOEZICHT. Het is alleen geen brommer-, maar een racefietshelm. Het toezicht spitst zich deze ochtend toe op een groepje fietsen aan de Thomsonlaan.
Gehurkt bij de achterspatborden inspecteert de man hun staat. Met een gele marker, die fel oplicht tegen zijn donkere kleding, brengt hij kennelijk een teken aan op een exemplaar dat hij inschat als potentieel wrak.
Zo moet een schaapsherder zich voelen die de beesten in zijn kudde van verfstippen voorziet. De man met de wielerhelm is de hoeder van de rammelbakken en foutgeparkeerden. De marker – een krijtstift die een streep op de achterband naliet – is zijn geheime wapen.
Het is een geheimzinnig maar correct proces. Volgens de gemeentewebsite krijgen verweesde fietsen ‘een krijtstreep op 1 van de banden’. Staat die streep er na 28 dagen (in de binnenstad na zeven dagen) nog steeds, dan is er dus niet op gefietst en dan ‘maakt de toezichthouder een foto en plakt een label op de fiets’. Hij heeft de keuze uit labels in vier kleuren, die elk corresponderen met een specifiek vergrijp en/of stadium van krakkemikkigheid. Twee dagen na het labelen mag de toezichthouder het verweesde rijwiel naar het fietsdepot laten deporteren.
Betaald parkeren! Dat is alsof je snelheidsovertredingen tegengaat met tolpoortjes
Kortom, als er ook maar de geringste verdenking is dat een tweewieler zich ergens zonder redelijk doel ophoudt, dan treedt er een meedogenloze bureaucratische machinerie in werking, die uiteindelijk volledig blijkt te leunen op – hoe aandoenlijk – een kríjtstreep op een buitenband.
Het is waarschijnlijk een metafoor voor veel ambtelijke processen, maar de reden dat ik er hier verslag van doe, is veel tastbaarder. Fiets met me mee, naar bedrijventerrein Zichtenburg-Kerketuinen-Dekkershoek.
Er zijn talloze autobedrijven aan de Kerketuinen, maar veel geparkeerde voertuigen kunnen wel een onderhoudsbeurt gebruiken. Een Toyota met vier lekke banden en een ingetikte achterruit, bijvoorbeeld. Een Renault Clio is er net zo aan toe. Er groeit mos in de koplampunit.
Ondernemers ergeren zich kapot aan alle wrakken en weesauto’s. Soms vinden ze zelfs dekens in lege bestelbusjes. Volgens de gemeente is ertegen optreden een herculesklus. Maar waarom kan het dan wel zo voortvarend bij fietsen, die niet eens staan geregistreerd? Hier bungelen de kentekenplaten nog aan de bumpers. Binnen drie tellen weet ik dat de apk van de Toyota verliep in augustus 2023, die van de Clio in 2021. Laatste tenaamstellingen: juli 2021 en oktober 2018. Die eigenaren zijn toch vindbaar?
Wie houdt er toezicht op de toezichthouders?
De gemeente pakt het liever anders aan. Krijtstiften? Nee: betaald parkeren invoeren. Betaald parkeren! Dat is alsof je snelheidsovertredingen tegengaat met tolpoortjes. Alsof je het riool ontstopt met een plumeau van vicuñawol.
Ik denk aan die toezichthouder op zijn scooter. Boven hem, op het balkonnetje, was een vrouw in ochtendjas verschenen. Hun woordenwisseling was niet te horen, maar aan haar houding merkte je dat ze gerustgesteld is. Prima, prima. Ook de toezichthouder was tevreden. De stift gleed in een speciaal vakje van zijn werkbroek. Hij stapte weer op zijn scooter en bleef zo een tijdje zitten, achter het windscherm, gebogen over zijn telefoon. Waarschijnlijk maakte hij de administratie op orde.
Ik ben benieuwd of hij wel wist dat je volgens de wet een ‘brom/motorfietshelm of een goedgekeurde speed-pedelec-helm’ dient te dragen op een scooter, en dat hij met zijn gatenhelm dus een boete riskeerde van honderd euro.
Wie houdt er toezicht op de toezichthouders? Hierbij zet ik een krijtstreepje op zijn rug. Maar ik ben bereid dat netjes uit te vegen met wat spuug als de gemeente hem eindelijk eens gewoon langs die autowrakken stuurt.
De redactie biedt u dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
