Column: Petitie tegen vergroening Hobbemaplein is campagnemiddel
De petitie van Hart voor Den Haag tegen de herinrichting van het Hobbemaplein is simpelweg bedoeld voor het eigen imago, schrijft columnist Christiaan Weijts.
Is er iemand eenzamer dan Mahatma Ghandi op het Hobbemaplein? Hij staat daar op het enige lapje groen in de betonjungle, een verlept bosje gele chrysanten aan zijn blote voeten. Alleen via het uitgesleten olifantenpaadje kun je bij hem komen, maar niemand doet dat, want het grasveldje met zwerfvuil is van alle kanten ingesloten door drukke verkeersstromen.
Eindelijk gaan ze dit plein aanpakken. Minder verkeer, meer ruimte voor fietsers en voetgangers, meer bomen, meer groen dat toegankelijk is.
Het vreemde aan deze omgeving is dat het er juist op een onverwachte manier bruisend en sfeervol is. Zeker nu, heel aarzelend nog, de zon terugkeert. Ik struin hier graag rond op marktdagen. Nergens anders dan aan de Hobbemastraat worden ’s ochtends nog zoveel stukjes stoep echt geschrobd. De geur van schoonmaakmiddelen mengt zich met die van vers brood, groente en fruit, gist, gegrilde kip en koffie.
Als je het groener en plezieriger wilt maken, zul je iets moeten inleveren
Het is het soort levendigheid waar je in buitenlandse steden meteen je camera voor zou trekken. Met het verschil dat dit gebied aangenaam is om doorheen te wandelen, maar niet om te verpozen. Hier wil je passeren, maar niet blijven.
Buurtbewoners en ondernemers zijn nu vooral bang voor de verkeersmaatregelen. Delen van straten gaan dicht, of ze krijgen eenrichtingsverkeer. ‘Lijpe afsluitingen,’ volgens Hart voor Den Haag, want de plannen helpen de Haagse markt ‘naar de ratsmodee’. Daarom startte de partij een petitie.
Best een eigenaardig instrument. Toen deze zelfde partij een petitie startte om Bronovo open te houden, was dat om het op de agenda van de Tweede Kamer te krijgen. Maar nu? Willen ze dat verkeersminister Harbers opkomt voor de Haagse automobilist? Gaan ze die handtekeningen aanbieden aan de gemeenteraad waarin ze zelf de grootste fractie zijn? Sterker nog, er is al een motie aangenomen van Denk die oproept tot een veel zorgvuldiger participatietraject, gezien alle onvrede.
Tja, als je het groener en plezieriger wilt maken, zul je iets moeten inleveren. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken, maar een prima motie. En wie weet leidt het tot aanpassingen, zodat meer omwonenden er vrede mee hebben.
Of willen ze dat het luchtalarm alleen nog in Den Haag blijft klinken? Dat zou pas lijp zij
De vraag is waarom zo’n petitie nodig is. Richard de Mos en zijn partij hebben alle politieke ruimte om wat dan ook aan te kaarten, maar ze zamelen handtekeningen in om te laten zien dat ze naast ‘de mensen’ staan. Het is simpelweg een campagnemiddel, bedoeld voor het eigen imago. Pal achter de gewone automobilist, en tegen de groenere binnensteden, schonere lucht en andere progressieve lijpheid die je in alle grote steden van Europa ziet. Nee, laat alles even lelijk blijven als het is.
En hoe krijg je je kinderen straks nog naar school gereden, als al die lommerrijke wandel- en fietspaden de weg versperren? ‘Een klimaatneutraalplein van een wereldvreemde wethouder,’ zo luidt de campagneretoriek. Maar je kunt niet zeggen dat De Mos geen oog heeft voor de toekomst. Want de verkiezingen zijn pas in 2026.
Alleen: het hoger beroep tegen hem begint deze maand. En daarom heeft hij de energie nodig van Trumpiaanse rally’s, een menigte van supporters, en het maximaal uitmelken van de positie van underdog.
Het nieuwste speerpunt van Hart voor Den Haag is het behouden van het luchtalarm. Kijk, dat lijkt me dan wél weer een ideaal onderwerpje voor een petitie, want dit is alleen landelijk af te dwingen.
Of willen ze dat alleen in Den Haag op de eerste maandag van de maand het luchtalarm nog blijft klinken? Dat zou pas lijp zijn. En ergens ook wel mooi. Een eenzaam lawaaiprotest tegen alle vooruitgang, want zoals het is, is het al afschuwelijk genoeg. Waar kunnen we tekenen?