Groep de Mos: van zolderkamerclub naar professionele partij
Groep de Mos is in rap tempo uit haar provisorische jasje gegroeid. Tijd om te professionaliseren, klinkt het op de eerste ledenvergadering sinds de verkiezingszege. Een eerste stap is gezet: de partij schrapt de omstreden kortingspas voor leden.
“Wat een uitslag, hè mensen.” Henk van Schepen, afzwaaiend voorzitter van Groep de Mos, leest de euforie op van een blaadje. Het maagdelijk witte interieur van zalencentrum Opera kleurt voor de gelegenheid groen en geel, de tweekleur van de partij. De grootste partij, welteverstaan, sinds Groep de Mos acht zetels opstreek bij de Haagse gemeenteraadsverkiezingen in maart. “Een applausje voor onszelf,” heft Van Schepen aan. Veertig paar handen klappen.
De opkomst is zuinig op de eerste algemene ledenvergadering van Groep de Mos sinds ruim een jaar, de eclatante verkiezingszege ten spijt. Het merendeel van de sierlijk witte stoeltjes, als van een bruiloft, is vanavond onbezet. “Ik had meer mensen verwacht,” wordt gefluisterd, maar partijleider Richard de Mos haalt onbevangen zijn schouders op. “Als verkiezingen voor de deur staan, hebben we volle zalen. Nu even niet.”
Groep de Mos is de grootste, maar vanavond blijkt ook hoe klein de partij nog is. Zes jaar geleden begon De Mos op zijn zolderkamer, zonder leden, amper budget, aangewezen op vrijwilligers en sympathiserende sponsors. In rap tempo is de partij uit haar provisorische jasje gegroeid. We moeten professionaliseren, is vanavond het devies.
We willen niet langer lucht geven aan de verwijten van onze tegenstanders.
Voorzitter Van Schepen valt met de deur in huis: Groep de Mos stopt met de omstreden voordeelpas. Daarmee krijgen partijleden 10 procent korting bij ondernemingen die de partij financieel steunen, waaronder cafés, de visboer en zalencentrum Opera.
Andere partijen wrijven De Mos cliëntelisme aan, omdat hij de belangen zou behartigen van ondernemers bij wie partijleden korting krijgen. “We willen niet langer lucht geven aan de verwijten van onze tegenstanders.” Bovendien kleven er praktische bezwaren aan de voordeelpas, voegt Van Schepen toe, zoals hoge drukkosten en strengere privacywetgeving.
Schietschijf van Groep de Mos
De partijfinanciën zijn het afgelopen jaar een schietschijf geworden, tot grote ergernis van De Mos. “Prietpraat.” Toch schikt hij zich in de zorgen van zijn onderhandelingspartners aan de formatietafel. “We hebben zelf voorgesteld om te stoppen met de kortingspas, omdat zij zich daar prettig bij voelen.”
Of de partij daar geen leden mee kwijtraakt, vraagt iemand uit de zaal. “Ik geloof niet dat onze leden het voor de korting doen,” verzekert Van Schepen. “Anders moeten ze maar lid worden bij de ANWB.” Groep de Mos heeft ook de campagnefinanciering op tafel gelegd, net als de andere drie formatiepartijen. “Er zijn geen verborgen inkomsten,” bezweert de penningmeester, behalve dan de zaken die rechtstreeks door sympathisanten zijn bekostigd, zoals de billboardreclame langs de A12.
“Deze boekhouding is te summier.” Harry Vogelezang, partijlid van het eerste uur, bladert door het jaarverslag. De mondige man uit Loosduinen, gestoken in een gele trui en breedgeschouderd jasje, verbaast zich over het gemis van een kascommissie en een begroting voor komend jaar. Hij is er niet gerust op. “Vijf jaar lang hebben we zo veel tijd in de partij gestoken, dan word ik kwaad als we worden beschuldigd van cliëntelisme. Daarom hamer ik zo op transparantie, zodat niets tegen ons kan worden gebruikt.” De partij moet professioneler, onderschrijft De Mos. “En dat punt is aangebroken met het aantreden van een nieuw bestuur.”
Smaakvol en verliefd
Flora van den Berg belichaamt die professionaliseringsslag. De nieuwe voorzitter van Groep de Mos heeft een indrukwekkend cv, met managementfuncties bij T-Mobile, de gemeente en binnenkort de politie. In meer verschilt ze van haar meeste partijgenoten. Geen Haagse tongval, maar de zachte toon van een Nijmeegse jeugd en een Maastrichtse studietijd; haar presentatie smaakvol en verzorgd, verre van de kloffies in de zaal. Maar vergis je niet, zegt Van den Berg, ze is evengoed verliefd op Den Haag.
De veelbesproken overstap van Rachid Guernaoui van D66 naar Groep de Mos bracht haar bij de partij. “Rachid is een oud-klasgenoot van mijn man. Ik was nieuwsgierig waarom hij zich bij Groep de Mos had aangesloten. Door hem ben ik enthousiast geworden over de partij.” Aan Van den Berg de taak om van de zolderkamerclub een goed georganiseerde partij te maken, met onmisbare waarborgen als een kascommissie en een campagne die minder ad hoc wordt gevoerd. “Bij de volgende verkiezingen nemen we een langere aanloop.”
Maar de transformatie van Groep de Mos reikt verder: van zelfverklaarde ‘luis in de pels’ naar bestuurspartij. Zo’n omschakeling kwam de HSP, die andere lokale hemelbestormer, op zetelverlies te staan. “Ook als bestuurspartij moeten we van onderop blijven werken, in de wijken mensen spreken en dat vertalen naar de politiek,” benadrukt de partijleider daarom.
Waar raadslid De Mos altijd zijn zegje kon doen, moet wethouder De Mos zich straks schikken – het college praat immers met één mond. Daar zit hij niet over in. “Als je mensen uitlegt waarom ze niet hun zin krijgen, snappen ze dat. Maar je moet de mensen wel blijven opzoeken en het ze vertellen.”
Vrijwilligers
Daarvoor leunt de partij zwaar op vrijwilligers in de wijken en stadsdelen. Het moeten er meer gaan worden. “Afgelopen jaar werden we volledig opgeslokt door de campagne. Nu moet het ledental groeien.” De vijver waaruit de partij nu vist, telt 358 leden. Onder hen Ingrid Voorwinde (56) uit Segbroek, die na de verkiezingen lid werd van de partij. “Wij kenden Richard al, mijn man heeft met hem gevoetbald in de zaal.”
We moeten water bij de wijn doen, maar uiteindelijk wordt het een lekker Groep de Mos-wijntje.
Overigens niet de reden voor haar partijlidmaatschap – dat heeft De Mos te danken aan wat hij voor elkaar heeft gebokst, vertelt ze. “Richard valt op, je kunt niet om hem heen. Het is een gewone jongen, niet iemand die van Nyenrode komt.” Voorwinde is gepolst voor vrijwilligerswerk, wie weet wordt ze actief voor de partij. “Wijkvertegenwoordiger zie ik misschien wel zitten.”
Als ten slotte de formatie ter sprake komt, wurmt zelfs man-van-klare-taal De Mos zich in regentenpraat. “Ik kan niks zeggen over de onderhandelingen, behalve dat ze lopen – en ze lopen met als doel eruit te komen.” Ondanks de grote verschillen met vooral GroenLinks kan hij zakendoen met zijn formatiepartners. Een zelfverzekerd lachje, en dan: “We moeten water bij de wijn doen, maar uiteindelijk wordt het een lekker Groep de Mos-wijntje.”