Recensie: ‘Only the Lonely’ levert veel mooie ontmoetingen op
In ‘Only the Lonely’ van HNTjong en Firma Mes is het publiek te gast in het Lonely Hearts Hotel en wordt het uitgenodigd actief mee te doen. Een voorstelling die raakt.
Het is een vreemde tegenstelling: we leven in een tijd van grenzeloze communicatiemogelijkheden en voelen ons eenzamer dan ooit. De telefoon is een verlengstuk van ons lichaam geworden en toch hebben veel mensen bel-angst. Online hebben we tientallen contacten, maar offline zitten we avond na avond alleen op de bank.
Reden genoeg om van die bank af te komen en naar de bijzondere voorstelling ‘Only the Lonely’ te gaan die Firma Mes samen met HNTjong maakte over eenzaamheid. Ze hebben het thema grondig uitgediept en laten onverwachte schakeringen ervan zien. ‘Fifty shades of loneliness.’
‘Experience’
Het voormalige kantoorpand van Wolters Kluwer aan de Lange Vijverberg is omgetoverd tot Lonely Hearts Hotel. Wie binnenkomt, wordt door de dame achter de balie met gladde hospitalityteksten verwelkomd. De voorstelling is meteen begonnen. Er volgen veel instructies voordat de ‘experience’ van start kan gaan.
De voorstelling verrast juist door de originele invalshoeken en absurdistische kwinkslagen
Om te beginnen moeten we kiezen uit vier kleuren keycords, zo ontstaan er vier groepen die onder de strenge leiding van een gids door het hotel worden geleid. Ik kies voor groen en mag plaatsnemen in de daarvoor bestemde ruimte, die zich met steeds meer groepsgenoten vult. Met elkaar gaan we iets bijzonders beleven.
Maar voordat we het hotel in mogen, luisteren we via een koptelefoon naar een soundscape van eenzaamheid. We horen wat stadsgenoten van alle afkomsten en leeftijden onder eenzaamheid verstaan en wanneer ze het zelf zijn.
Mooie, soms poëtische teksten, maar wel een wat letterlijke uitwerking van het thema. Als dat de hele avond zo is, dan wordt het een beetje voorspelbaar. Gelukkig is dat niet zo. De voorstelling verrast juist door de originele invalshoeken en absurdistische kwinkslagen. Elke hotelkamer herbergt een nieuwe verrassing. De voorstelling verveelt geen minuut, de twee uren vliegen voorbij.
Eenzaamheid
Ooit stilgestaan bij hoe eenzaam een kamerplant zich moet voelen? Een ruimtevaarder, ver van de aarde? Of nagedacht over het hotelpersoneel dat alle bedden opmaakt en wat ze daar allemaal in vinden? En waar in je lichaam vóél je eenzaamheid? In je hoofd, je buik of ergens anders? Hoe alleen kun je je voelen tijdens een familiedag? En helpt het om foto’s te maken van in scène gezette situaties waarin alles wél gaat zoals je zou willen?
Achteroverleunen in een donkere zaal is er in deze interactieve locatievoorstelling niet bij
Er worden veel ‘free hugs’ uitgedeeld en wie op de eerste rij zit, kan er zeker van zijn dat ie mee mag doen. Achteroverleunen in een donkere zaal is er in deze interactieve locatievoorstelling niet bij. Het gebeurt allemaal op een prettige manier. Er moet ook veel (trap) worden gelopen en er is niet altijd voor iedereen een zitplaats. Voor mensen die slecht ter been zijn, is deze voorstelling misschien minder geschikt. Of je moet zelf een stoeltje meenemen.
Imago
Het is niet de eerste keer dat Firma Mes locatietheater maakt. De vorige voorstelling die ik van deze makers zag, was ‘De Vierde Macht’ over de ambtenarij, in het hol van de leeuw: het ministerie van OCW. Een van de eerste voorstellingen die ik van Firma Mes zag, was in de Lourdeskerk op Scheveningen en ging over armoede. Een uit de hand gelopen fundraise-avond. Na afloop van de voorstelling ging de collectezak rond.
De zang verbindt alle hotelkamerfragmenten en maakt er een geheel van
Documentair theater over maatschappelijke thema’s, zo omschrijft Firma Mes z’n werkwijze. Het levert vaak pareltjes op, maar soms ook ‘politiek correct deugtheater’. Dat brave imago heeft Firma Mes gelukkig van zich afgeschud. Bij ‘Only the Lonely’ zoekt het gezelschap de randen op en raakt daardoor juist meer de kern.
Haagse koren
Bij ‘Only the lonely’ hoort natuurlijk muziek. Niet van Roy Orbison, die met het gelijknamige liedje doorbrak begin jaren 1960, ook niet van Elvis of The Beatles, maar er wordt wel gezongen door Haagse koren. Heerlijke muziek om bij weg te dromen. De zang verbindt alle hotelkamerfragmenten en maakt er een geheel van.
‘Only the Lonely’ is niet alleen een voorstelling die je raakt, maar ook een knap staaltje organisatie. Tijdens de tour door het hotel kom je de andere groepen niet tegen. Acteurs werken volgens een uitgekiend systeem om alle scènes op tijd voor iedereen te spelen.
Na afloop volgt er een ludieke uitcheckprocedure, die wordt vergezeld van een hapje, een drankje én een goed gesprek. Gesterkt ga ik naar buiten, de avond in. Het Voorhout ligt er desolaat bij, maar ik voel me verbonden met deze stad en haar bewoners.
HNTjong en Firma Mes, ‘Only the Lonely’, gezien op vrijdag 6 juni, nog te zien van donderdag 12 juni tot en met zondag 6 juli, Lonely Hearts Hotel, (Lange Vijverberg 3). Meer informatie: www.hnt.nl
De redactie biedt u dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
