‘Telefoonvrij’ Segbroek College wil leerlingen socialer maken
Het Segbroek College is sinds afgelopen maandag ‘telefoonvrij’. “De aandacht moet naar de les gaan, niet naar hun mobiel.”
In het atrium van het Segbroek College klinkt Hans Zimmers muziek uit de film ‘Interstellar’. 5 vwo-leerling Robin is iets te vroeg voor zijn les, dus speelt hij het stuk op de openbare piano. Hij kan de wachttijd niet meer doden op zijn mobiel, want hij moet zijn toestel vanaf de eerste dag na de meivakantie de hele schooldag in zijn kluis stoppen. Voor Robin is dat even wennen, maar hij maakt zich verder geen zorgen over de nieuwe regelgeving. “In de pauze speel ik graag op de piano en ik heb meer dan voldoende vrienden om mee te praten.” Met het nieuwe ‘telefoonvrije’ beleid hopen rector Remco Vogel en muziekdocent Joost de Boer dat meer scholieren Robins voorbeeld volgen. Door de toestellen in te nemen, willen zij dat schoolkinderen meer met elkaar gaan praten. “Tijdens de pauzes zijn er eilanden van gebogen hoofden, omdat leerlingen zo erg zijn gefocust op hun mobiel,” vertelt Vogel.
Oud beleid
De school voor mavo, havo, atheneum en gymnasium, met vestigingen aan de Goudsbloemlaan en de Klaverstraat, heeft sinds een aantal jaar al telefoonvrije klaslokalen. Daarbij leggen leerlingen aan het begin van de les hun mobieltjes in de ‘telefoonzak’. Toen dat in januari landelijk beleid werd, zagen de Segbroek-docenten een mogelijkheid voor uitbreiding. Zij hadden gemerkt dat de scholieren steeds minder met elkaar praatten, alleen nog bezig waren met hun mobiele telefoons. Zo beschrijft Vogel dat het steeds moeilijker werd om met leerlingen te praten. “Soms begon je een leuk gesprek met een gast die door de gang liep en had je pas na drie zinnen door dat hij muziek zat te luisteren.”
Nu krijgen de studerenden tijdens de les heel veel informatie binnen. Vervolgens hebben ze pauze en nemen ze op hun telefoons nog meer informatie op.
De Boer vertelt ook over de grip die de toestellen hebben op hun leerlingen. “Zelfs in de telefoonzak eist het al hun aandacht op. Wanneer de bel ging, renden de leerlingen naar die zak toe. Die aandacht moet naar de les gaan, niet naar hun mobiel. Hoe meer aandacht ze hebben voor de lesstof, hoe meer ze leren.” Door de toestellen weg te leggen, creëer je ook meer rustmomenten, stelt Vogel. “Nu krijgen de studerenden tijdens de les heel veel informatie binnen. Vervolgens hebben ze pauze en nemen ze op hun telefoons nog meer informatie op. Dan raak je binnen de kortste keren overprikkeld.”
Wenperiode
Deze eerste twee weken zijn een ‘wenperiode’ voor de leerlingen. Dan heeft het gebruik van de telefoon nog geen consequenties. Maar wie daarna nog met z’n mobiel door de gang wandelt, moet het toestel inleveren. “Je kan hem dan om kwart over vier weer ophalen, ook als je al om één uur klaar bent. En als ie drie keer wordt afgepakt, moet je hem samen met je ouders ophalen,” legt De Boer uit. Volgens Vogel verschilt de nieuwe regelgeving daarin niet met bestaand beleid. “Je mag ook geen petje dragen op school, dus dat doen scholieren niet. En als ze dat wel doen, ga je het pedagogische gesprek aan. Dan leg je het uit, begrijpen ze het en doen ze het niet meer.”
De school wil ook dat we meer met elkaar gaan praten, maar ik ben nu vooral langer op zoek naar mijn vriendin
Uit de medezeggenschapsraad van de middelbare school bleek al dat scholieren verschillend reageren op het telefoonvrije beleid. Esra uit 4 havo weet niet hoe zij nu haar rooster moet bijhouden. Op de vraag of zij dan niet de jaarplanner (een agenda die de school aan het begin van elk jaar geeft) gebruikt, antwoordt ze dat ‘super ouderwets te vinden’. “De school wil ook dat we meer met elkaar gaan praten, maar ik ben nu vooral langer op zoek naar mijn vriendin. Voorheen belde ik haar vanuit het klaslokaal en vroeg ik waar ze was. Toen vonden we elkaar supersnel.”
Maar de havisten op het voetbalveld hebben er weinig problemen mee. Puck en Guus, de zelfverkozen woordvoerders van de tweede klas, vinden het ‘wel prima’. Ook al bekent Puck zijn toestel nog bij zich te hebben. “Dan kan ik in de pauze spelletjes spelen.” Jamuell uit 5 vwo vindt niet dat er nu veel verandert, want ‘in de klas mocht je je telefoon al niet gebruiken’. Hij begrijpt de maatregel, want vooral ‘bruggers’ ziet hij steeds minder met elkaar praten. “Zij spelen alleen maar games op hun mobiel.”
