Hockeyster Sabine van Silfhout: ‘Via HCKZ kan ik ook terug naar de hoofdklasse’

Door Klaas-Jan Droppert

Toen het Nederlands vrouwenhockeyteam de finale van het EK speelde, stond Sabine van Silfhout (24) in de keuken. Tijdens een teamweekend met HC Klein Zwitserland (HCKZ) keken haar Haagse ploeggenoten terwijl zij de afwas deed. “De teammanager vroeg me of kijken te pijnlijk was, maar dat was niet zo. Ik ben niet op het laatste moment afgevallen, dat was al veel eerder gebeurd.”

In januari behoorde ze nog tot de dertig hoofdklassespeelsters die een plek bij Oranje mochten afdwingen. “Maar ik raakte geblesseerd en hockeyde ook niet goed. Dan weet je zelf wel dat het niet gaat lukken.”

Hoe anders was dat de afgelopen jaren. Ooit was Sabine van Silfhout talent van het jaar en het nationale team leek een kwestie van tijd. Uiteindelijk speelde ze twee interlands. Ze ging weliswaar op diverse stages mee, maar speelde met Oranje nooit een groot toernooi. “Waar het is misgegaan? Misschien wel in mijn laatste jaar bij Jong Oranje. Toen had ik een hernia en miste ik mijn laatste kans op een EK in die leeftijdscategorie. Daar heb ik toen wel flink van gebaald. Max Caldas (voormalige bondscoach, red.) zei dat ik daardoor een achterstand heb opgelopen. Wat ook meespeelde, ik was de enige van Hurley en als nieuweling is het moeilijk om je ertussen te spelen. Daar heb ik de persoonlijkheid niet voor. Ik ben niet bitch genoeg, ben te bescheiden. Ik ging vervolgens hockeyen naar de wens van anderen in plaats van mijn eigen spel spelen. Het ligt dus aan mezelf. Ik heb het onder drie bondscoaches geprobeerd en blijkbaar lukt het niet.”

Plezier terugvinden
Eenmaal afgevallen nam ze een drastisch besluit. Na vijf jaar vertrok ze bij hoofdklasser Hurley, zegde haar woning in Amsterdam op en ging spelen bij haar oude club HCKZ. Nota bene een niveau lager, terwijl ze aanbiedingen van de top 3 uit de hoofdklasse had. “Ik wil het plezier in hockey terugvinden. Van vier keer in de week naar Den Bosch of Laren rijden, word ik niet gelukkig. Mijn keuze is op gevoel gemaakt. Bij Hurley met een nieuw team en een nieuwe coach opnieuw beginnen of spelen bij een top 3-club is ook een uitdaging, maar dit is momenteel het beste voor me,” aldus de middenveldster.

Maar HCKZ is niet meer het team van Naomi van As en Alessia Padalino, waarin ze debuteerde. De Steenbokken spelen niet meer in de hoofdklasse. “Er zit een risico aan vast. Maar ik geloof niet dat ik door deze keuze niet meer naar de hoofdklasse kan terugkeren. Dit is gewoon voor mij de beste keuze. Het is leuk om iedereen die ik vanaf mijn achtste ken weer tegen te komen. De meisjes die ik training gaf, zijn nu mijn ploeggenoten. HCKZ is een echte familieclub waar ik me thuis voel.”

Maar waar dit seizoen ook gepresteerd moet worden. In navolging van de mannentak was het de bedoeling om enkele ervaren oud-speelsters terug te halen. Onder anderen Florine van Grimbergen (Laren) en Mila Muyselaar (HDM) zouden daarvoor in aanmerking komen. Uiteindelijk kwam alleen Van Silfhout. “Het doel is om in ieder geval de nieuwe promotieklasse, die tussen de hoofdklasse en de overgangsklasse komt, te bereiken. Daarvoor moeten we bij de eerste zes eindigen. Misschien is er meer mogelijk. Ja, ik weet dat veel ogen op mij gericht zijn. Dat merk ik in de rust als alle koppies mijn richting op draaien. ‘Oh ja, nu moet ik wat zeggen.’ Dat was bij Hurley veel minder het geval. Er is sprake van een bepaalde druk, mensen kunnen denken dat ik niet meer kan hockeyen als ik een slechte wedstrijd speel. Maar daarover heb ik met de technische staf gesproken, waardoor die druk wel iets is weggenomen. Dat is wel fijn, want ik ben tenslotte teruggekeerd om het plezier terug te vinden.”

Sabine van Silfhout terug bij HCKZ: ‘Er zit een risico aan vast, maar dit is gewoon voor mij de beste keuze.’ | Foto: Marcel van der Vaart

Meer lezen over sport in de Haagse regio? Neem dan een abonnement op DHC.