Maarten Zeegers: ‘Als ik moslim was, had ik misschien ook in Syrië gezeten’

Bidden is voor schrijver en arabist Maarten Zeegers net een gymnastiekoefening, toch was hij het die drie jaar lang in Transvaal woonde en leefde als bekeerde moslim en er een spraakmakend boek over schreef. Ruim een jaar na publicatie is hij blij weer zichzelf te zijn, maar maakt hij zich nog altijd zorgen over het land en ‘deze schizofrene stad’.

Door

Door Mieke van Dixhoorn

“Meer dan twee jaar lang een mol over de vloer, dat is niet leuk. Dat snap ik. Maar ze weten toch wat ze aan het doen zijn? Geheime bijeenkomsten organiseren over het stichten van een kalifaat: dan moet je niet zeuren als je een journalist in huis krijgt. Dit is het spel. En ik heb niemand beledigd. Ik daag je uit om mij in dat boek op een waardeoordeel te betrappen.”

Nee, schrijver en arabist Maarten Zeegers (1982) kan nog niet onbezorgd naar Den Haag komen voor een boekpromotie. Ruim een jaar nadat ‘Ik was een van hen’ werd gepubliceerd – een onthullend boek over zijn ervaringen als ‘undercovermoslim’ in de wijk Transvaal – is er een nieuwe versie uitgebracht met een extra epiloog. Van de rituele geseling en duiveluitdrijving die hij bijwoonde tot zijn persoonlijke omgang met een Syrië-ganger en de beslissing om zich voor te doen als bekeerde moslim, zijn verhaal leidt nog altijd tot veel vragen en discussie. Tijdens een avond bij boekhandel Paagman in het Statenkwartier werd pijnlijk duidelijk hoe erg de stad is afgezakt naar een wij-zij-denken. ‘Schizofrenie,’ volgens Zeegers.

Buiten stonden jongens die voorkomen in het boek van Zeegers. Zij wilden ook ‘in debat’. De confrontatie wisten de schrijver en zijn vrouw te vermijden, maar het maakte wel indruk. “Ze kunnen het blijkbaar toch niet laten gaan,” verzucht hij een week later bij hem thuis. Voorlopig geen avonden meer in Den Haag. Waar het thuis van hem en Sarah nu precies is, maakt Zeegers liever niet bekend.

Toevallig
“Het leven hangt van toevalligheden aan elkaar,” vertelt Zeegers. Geen wonder. “Mijn vader wilde dat ik geneeskunde ging studeren. Nou, dan ga je dat natuurlijk niet doen.” Het werd een studie Arabisch (‘lekker dwars’) gecombineerd met Politicologie. “Het had ook Chinees kunnen zijn.” Zijn eerste baan in de kantoorkolos van het ministerie van Defensie beviel niet. “Een langsvliegende duif was het hoogtepunt van mijn dag.” Dus zei Zeegers zijn toenmalige vriendin vaarwel, verkocht al zijn spullen en vertrok naar Syrië voor een studie Islamitisch Recht. Het avontuur tegemoet. Toen daar vervolgens de revolutie uitbrak tegen president Bashar Al-Assad, bedacht hij: waarom schrijf ik niet op wat er gebeurt? Hij stuurde het artikel op naar een aantal Nederlandse kranten, en NRC Handelsblad vroeg om meer. Zo werd hij correspondent. In 2011 draaide een visumverlenging uit op zijn arrestatie en een kort verblijf in de gevangenis. “Het was net een film.” Sarah, zijn nieuwe, Syrische vriendin, wist hem het land uit te smokkelen. Het paar trouwde in Oostenrijk en vertrok na een halfjaar naar Nederland. Zonder spullen en met weinig geld kwamen ze terecht in Transvaal.

Lees het volledige interview met Maarten Zeegers vanaf 28 september in Den Haag Centraal.

Wilt u een abonnement op DHC? Klik dan hier.

| Foto: Piet Gispen

Pasfoto Mieke
Bekijk meer van