Column: Een tweede leven voor de Blauwe Tram?

In de duinen ligt nog steeds het tracé braak van de geliefde Blauwe Tram; het gaat daar recht op de boulevard aan. Eindelijk eens een stukje natuur dat het moderne leven niet versmaadt, maar al decennia smacht naar locomotieven, wagons en zomerrumoer.

Door

Het kan aan mij liggen, maar ik heb niet de indruk dat de Haagse bevolking is omvergeblazen door de plannen van het nieuwe college. Als je rondvraagt, is er niet veel blijven hangen, maar dat kan komen door het democratische tekort dat zo langzamerhand aan de Haagse lokale politiek kleeft; een meerderheid van de bevolking ging bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen niet naar de stembus, en dat is niet de eerste keer. De politiek moet de stad weer warm maken voor haar ideeën.

Daarom moet ook het café-college van De Mos een kans krijgen. Het enige voorstel dat ik tot nu toe aan de borreltafel ben tegengekomen, is het doortrekken van de metrolijn uit Rotterdam van CS naar Scheveningen. Het zou een mogelijkheid kunnen zijn om Den Haags oudste file te laten verdwijnen.

 

Scheveningen kan van parkeerplaats weer badplaats worden
Casper Postmaa

 

Die zogeheten E-lijn is onder meer een zaak van de Metropoolregio; binnen dat samenwerkingsverband tussen Rotterdam en Den Haag gaat volgens ingewijden een onderzoeksrapport rond dat een hoog rendement (80 procent) in het vooruitzicht stelt. Het loont wellicht de moeite om de financiële, praktische en politieke consequenties van het metroplan gedetailleerd in kaart te brengen, want de bergen op weg naar Scheveningen zijn hoog.

Bitter gevecht

Begin jaren zeventig stortte de plaatselijke politiek zich in een enorme crisis vanwege de aanleg van een semi-metrolijn naar de kust. Omdat de verbinding, net als nu, moest afdalen van het busplatform, was een verhoogd tracé door het groen noodzakelijk, de zogeheten Koekamplus.

Na een bitter gevecht verdween het plan in het diepste archief, ambtenaren werd zelfs verboden het woord semi-metro nog te gebruiken. Opnieuw staan de plannenmakers voor hetzelfde dilemma, want ook de E-lijn moet afdalen van het dak.

Een nieuwe Koekamplus kan natuurlijk niet, maar al sinds de bouw van CS in de jaren zeventig liggen voor het station tunnelbuizen als aanzet voor de ooit te graven metro. Ook met de bouw van de torens op het plein voor het station zou daarmee rekening zijn gehouden.

Goud geld

Maar dat is slechts het begin, er wachten verderop moeilijk te nemen kruisingen, monumenten, grachten, bomen, parken en boze bewoners. En bovendien zal het goud geld kosten. Je moet er maar zin in hebben.

Gelukkig is er hoop. In de duinen ligt nog steeds het tracé braak van de geliefde Blauwe Tram; het gaat daar recht op de boulevard aan. Eindelijk eens een stukje natuur dat het moderne leven niet versmaadt, maar al decennia smacht naar locomotieven, wagons en zomerrumoer. En Scheveningen kan van parkeerplaats weer badplaats worden, waar het Zwarte Pad niets meer is dan een heuvel met helmgras, waar je in plaats van een dieselend wagenpark het geruis van de golven hoort. Dat mag je wel een belofte noemen.

Casper Postmaa

Standaardportret
Bekijk meer van