Paul van Vliet en Residentie Orkest: Goed concert, slecht geluid
RECENSIE Nieuwjaarsconcert
Door Herman Rosenberg
Het was feest vrijdagavond in het uitverkochte Zuiderstrandtheater. Het Residentie Orkest gaf zijn nieuwjaarsconcert met Paul van Vliet als solist. De intussen 82-jarige chansonnier weet nog steeds als geen ander de zaal te bespelen en te ontroeren.
Van Vliet deed een gelukkige greep uit zijn rijke repertoire en zorgde geroutineerd voor humoristische overgangen tussen de verschillende liedjes. ‘Meisjes van dertig’ klonk bijvoorbeeld, een stuk dat intussen even klassiek is geworden als het origineel, ‘Meisjes van dertien’. En natuurlijk ruiste hier aan de kust ook ‘De zee’. Andere hoogtepunten waren het schitterende ‘Vlaanderen’ en ‘De oude droom’.
Balans zoek
Voor de extra dimensie zorgde het orkest, dat werd geleid door componist Jurre Haanstra, die alle arrangementen voor zijn rekening nam. Op zichzelf muzikaal vakwerk, die orkestpartijen, maar dan moet het geluid wel in orde zijn. En dat was het niet. Omdat Van Vliet met een microfoon zong was ervoor gekozen ook het orkest te versterken.
Op zichzelf is dat geen rare afweging, alleen klopte te vaak de balans niet. Als het volume van het orkest toenam, kwam de zang in het gedrang. Zo viel onder meer het spektakelstuk ‘Mij kan niks gebeuren’ (ik heb me net nog laten keuren), over de obsessie met gezond blijven, gedeeltelijk in het water.
Navraag leerde dat zich problemen hadden voorgedaan bij de voorbereiding. Aan het orkest was het Combo Hans Vrooman toegevoegd dat zijn eigen geluidsman bij zich had en die zou een te dominante rol hebben gehad. Het leek erop alsof het hele orkest geluidstechnisch hetzelfde was behandeld als het combo. En dat leidde tot te veel en te hard. Of, zoals iemand het na afloop uitdrukte: “Het orkest had maar heel licht versterkt hoeven te worden. De klank was nu te kunstmatig.”
Heel jammer, want alle ingrediënten om er echt een topavond van te maken waren aanwezig.
| Foto: PR
Wilt u meer lezen? Neem dan een abonnement op DHC.
