Heesterbuurt krijgt een gezicht

Door Floor de Booys

Met het boek ‘Dorp in de stad – Haagse verhalen uit de Heesterbuurt’ geeft kunstenares Esther van der Wegen de Heesterbuurt een gezicht. Of beter gezegd, vijftien gezichten, want ze schreef de verhalen op van vijftien bewoners. Ze tekende er ook hun portretten bij. Foto’s van karakteristieke pleintjes en andere unieke plekjes die de buurt rijk is, maken het boekje compleet. Het boek begint met haar eigen verhaal en eindigt met dat van haar buurmeisje Zina. “Zij woont nu in Loosduinen, maar ik heb nog steeds contact met haar.”

Van der Wegen heeft net de eerste druk thuis bezorgd gekregen. Het boek wordt op 29 november officieel gepresenteerd in de bibliotheek in de Weimarstraat. “Ik ben er zo blij mee,” zegt ze terwijl ze in haar sfeervolle woonkamer in de Hazelaarstraat aan een kop koffie nipt. “Het was een langdurig project. Zonder de voortdurende steun van mijn vriend was het er waarschijnlijk nooit van gekomen.”

Katholieke enclave
De van origine Brabantse begon haar wooncarrière in de ‘Struikenbuurt’ en streek er na omzwervingen door andere delen van Den Haag negen jaar geleden weer neer. Wat later ontstond het idee voor een boek over de wijk. “Ik was toen bezig met het schrijven van levensverhalen en was benieuwd naar wat er in mijn eigen omgeving speelde. Ik raakte aan de praat met een medewerkster van buurthuis ’t Lindenkwadrant. Zij kon mij zo allemaal buurtbewoners met interessante verhalen noemen. Ook de wijkagent dacht mee. En zo is de ontdekkingstocht in mijn eigen buurtje begonnen.”

De gesprekken brachten haar op plekken die ze niet kende en door de ogen van bewoners leerde ze de Heesterbuurt op een heel andere manier zien. “Van veel oudere bewoners hoorde ik de verhalen over de bedrijvigheid die deze wijk vroeger kenmerkte. Er waren bakkerijen, wasserijen, waterpunten, badhuizen en ontzettend veel winkeltjes, met namen als Paardekooper en Lavooij. Vermaard was de De Gruyter op het Kamperfoelieplein. Daar zat ook Hutjes, een winkel waar je terechtkon voor religieuze snuisterijen voor dopen, communies, trouwerijen en begrafenissen. Je moet niet vergeten dat de Heesterbuurt lange tijd een katholieke enclave is geweest. De Heilige Familiekerk aan de Goudenregenstraat is niet voor niets zo groot.”

Toen de buurt een eeuw geleden werd opgeleverd, zaten de kerkbanken nog vol. De wijk was zeer kinderrijk. In de portiekwoningen leefden gezinnen met soms wel meer dan tien kinderen. “Ongelooflijk, als je bedenkt dat de woningen nu juist in trek zijn onder eenoudergezinnen met maximaal twee kinderen.”

Proefboringen
De verhalen bleken voor het oprapen te liggen. Esther van der Wegen hoorde niet alleen persoonlijke geschiedenissen waarvan de Heesterbuurt het decor was, maar ontdekte zaken die ze nooit achter haar eigen buurtje had gezocht. “Wist jij bijvoorbeeld dat er naar olie is geboord? Het miniboortorentje staat als bewijs nog bij kinderboerderij de Gagelhoeve. Er is inderdaad olie gevonden, maar het was weinig. Dus het is bij proefboringen gebleven. Oudere bewoners kunnen zich nog goed het Indonesisch paviljoen herinneren dat op een Wereldtentoonstelling had gestaan en daarna in de Heesterbuurt terechtkwam. Er werd ooit een gruwelijke moord gepleegd op een sigarenboer, er pleegde iemand zelfmoord in de Familiekerk, er was tijdens de Tweede Wereldoorlog een V2-inslag in de Indigostraat. De buurt kende ook BN’ers. Beeldend kunstenaar Kees Andrea woonde van 1940 tot zijn dood in 2006 in de Ligusterstraat, Theo van Doesburg – een van de oprichters van kunststroming De Stijl – woonde op het randje van de Heesterbuurt en Hannah Höch, een bekende dada-kunstenares, woonde er ook. En recenter behoorde de in 2014 overleden tekenaar Marnix ‘Haagse Harry’ Rueb tot de Heesterbuurters.”
Maar, concludeert Van der Wegen, het zijn toch de vele gewone Hagenaars die de Heesterbuurt haar unieke karakter hebben gegeven.

Esther van der Wegen, ‘Dorp in de stad – Haagse verhalen uit de Heesterbuurt’. Prijs: € 15. Een exemplaar reserveren kan via: esther.vanderwegen@gmail.com

| Foto: Robert van Stuijvenberg

Abonnee worden van DHC? Klik hier.