Welzijnsbezuinigingen: koste wat kost geen kaasschaaf
Meer mensen beter bereiken. Dat is het mantra van het nieuwe welzijnswerk. Wethouder Kavita Parbhudayal (VVD, zorg en welzijn) presenteert vandaag hoe het anders moet en waarop kan worden bespaard. Voor het werk is nu eenmaal deze periode 20 miljoen euro minder beschikbaar.
De gemeenteraad werd er al zenuwachtig van. In het coalitieakkoord stond dat er 20 miljoen euro zou worden gekort op het welzijnswerk, het scala aan hulpprogramma’s en sociale activiteiten om mensen bij de samenleving te betrekken. Van jongerenwerk tot de bestrijding van eenzaamheid. Die bezuiniging zou vorm krijgen door meer zaken kleinschaliger en effectiever te organiseren.
Maar hoe dat precies moet gebeuren, was lang niet duidelijk. En iets beter maken en tegelijk goedkoper, dat wekt argwaan. Wethouder Parbhudayal: “Ik hou ervan om dingen goed en degelijk te doen. In deze bezuiniging wilde ik absoluut geen kaasschaaf gebruiken en rücksichtsloos overal een beetje vanaf halen. Daarom heeft het even geduurd.”
De VVD’er maakt het zichzelf ook niet makkelijk. “Ik heb mezelf twee eisen opgelegd: het welzijnswerk moet op peil blijven en ik wil meer mensen beter bereiken.” Met op peil blijven bedoelt de wethouder dat er bij grote welzijnsorganisatie wat het aantal welzijnsuren betreft niets verloren gaat. De uren mogen wel anders worden ingevuld. En meer mensen beter bereiken wil Parbhudayal klaarspelen door de wijk centraal te stellen. Mensen moeten zelf gaan vertellen wat er nodig is en krijgen ook een stem in hoe dat georganiseerd gaat worden. “De behoeftes zijn in elke wijk anders,” aldus de wethouder. Er moet daarbij meer ruimte komen voor kleinschalige initiatieven.
Tafel
Daarom wordt er in elke wijk een ‘Haagse tafel’ georganiseerd. Daarbij schuiven welzijnsorganisaties, bewoners, politie, scholen, sociaal ondernemers en andere betrokkenen aan. Per wijk kan dat verschillen. Samen gaan zij aangeven wat er in een specifieke wijk nodig is en in kaart brengen wat er nu al wordt aangeboden. Parbhudayal geeft een voorbeeld: “Over vijf jaar zijn er in Loosduinen 17 procent meer ouderen. Dan moet je inspelen op kleine behoeftes.” Vol trots houdt ze een buurtkrant omhoog waarin wordt aangekondigd dat mensen nu ook bij het lokale buurthuis kunnen laten bloedprikken.
De behoeftes zijn in elke wijk anders
De komende anderhalf jaar gaat de gemeente met deze aanpak ‘oefenen’. De gemeente heeft de Schilderswijk, de Rivierenbuurt en Duindorp uitgekozen als proeftuinen, omdat de behoeftes in deze drie gebieden sterk van elkaar verschillen. Op basis van de resultaten zal het stadsbestuur het beleid aanpassen en breder uitrollen. Voor deze en andere ombuigingen heeft de wethouder elk jaar 2,5 miljoen om te investeren.
Onderhandelingen
Veel tijd ging op aan onderhandelingen met de grote welzijnsorganisaties, Xtra en Welzijn Scheveningen. Parbhudayal, eerder directeur financiën van de gemeente, wilde in de boeken kijken. Vorig jaar maakte ze al aanspraak op de financiële reserves van de grote spelers. “Er blijft te veel geld op de plank liggen,” vindt de bestuurster. Tijdens de gesprekken kwam naar voren dat de uurtarieven tussen de verschillende organisaties erg verschillen (tussen de 96,60 en 70,36 euro). Dat is nu bijgesteld naar een vast tarief rond de 73 euro. Daarnaast wil de wethouder strengere regels vaststellen voor de reserves. Op dit moment hebben sommige welzijnsorganisaties meer dan 20 procent reserves opgepot. Dat moet flink naar beneden.
Met deze ingrepen zit Parbhudayal al op een bezuiniging van 5 miljoen per jaar. Dat moet in 2022 8 miljoen zijn. De wethouder hoopt een deel op te kunnen lossen door het ‘efficiënter gebruiken’ van gebouwen. “Maar we blijven in gesprek met de welzijnsorganisaties tot we die 8 miljoen hebben bereikt.”
Lees aanstaande donderdag meer over de veranderingen in het welzijnswerk en een reportage over Soufiane, een jongerenwerker die zijn baan kwijt is door de bezuinigingen. Koop een krant of neem een abonnement!
