Van stekkerdraaier tot smaakmaker

Normale doelpunten zitten er niet bij. Als Abdenasser El Khayati scoort, is dat op bijzondere wijze. Zie de treffers tegen Sparta, Heracles en FC Twente. “Ik zou willen dat ik ook normale goals scoor,” lacht de Rotterdammer van Marokkaanse komaf. “Maar dan wel boven op het totaal van die mooie doelpunten. Mensen denken vaak dat het makkelijke goals zijn, maar dat is niet zo. Ik ben altijd op zoek naar het gaatje en soms moet je lang wachten tot dat er is. Maar ik laat zien dat je niet hard hoeft te schieten om te scoren. Kijk maar naar Lionel Messi, die scoort ook vaak op die manier.”

Die doelpunten, waarbij veel precisie komt kijken, maken hem, samen met zijn ingevingen, uniek. Op de Nederlandse velden is er geen tweede speler als El Khayati. Het is het resultaat van jarenlang straat- en pleintjesvoetbal. “Altijd gedaan. Ik trok heel Rotterdam door, van plein naar plein. We speelden straat tegen straat en het ging er soms hard aan toe, want als je verloor, gingen zes of zeven andere teams voor en stond je een uur te wachten. Gelukkig won ik meer dan ik verloor. Daardoor heb ik heel vaak het avondeten gemist. Werd mijn moeder boos, maar ja, de volgende dag gebeurde het weer.”

Tot zijn elfde speelde de kleine Nasser nooit voor een club. “Toen werd ik tijdens een straatvoetbaltoernooi gescout door Feyenoord. Speelde ik een paar maanden in de D1 met Daryl Janmaat en Georginio Wijnaldum. Daarna ben ik bij Excelsior gestald. Maar ja, die ‘ziekte’ hè. Ik ging gewoon door met straatvoetballen en op een koude dag in januari gleed ik op de bevroren grond uit en brak ik mijn been. Heb ik twee jaar niet gevoetbald.”

Functioneel

Het pleintjesvoetbal bracht hem veel technische vaardigheiden maar stond een vroege doorbraak misschien wel in de weg. Pas vorig seizoen, op zijn 27ste, maakte Nederland kennis met de aanvallende middenvelder, die door ADO Den Haag van het Engelse Queens Park Rangers (QPR) werd gehuurd. “Ik denk niet dat die beenbreuk de oorzaak is geweest. Wel ben ik er een andere voetballer door geworden. Vroeger had ik straattechniek en was ik een snelle rechtsbuiten. Nu ging ik mijn techniek functioneel inzetten.”

Dat bracht hem niet meteen het gewenste succes. El Khayati werd weliswaar door PSV (‘Sparta en Feyenoord zitten in de stad en ik word door een club uit Eindhoven gescout’) gehaald, maar dat was het begin van een lange reis langs diverse clubs zonder dat hij veel aan spelen toekwam. FC Den Bosch, NAC en het Cypriotische Olympiakos Nicosia, nergens slaagt hij. “Ik ga niet wijzen en moet de schuld ook bij mezelf zoeken. Misschien dat ik mijn dribbels te lang doorvoerde.

Maar feit is wel dat de mensen die in me geloofden, snel bij die clubs vertrokken waren. Patrick Greveraars ging van PSV naar Porto, waar hij hoofd jeugdopleidingen werd. Trainer Theo Bos werd bij Den Bosch al snel ontslagen en toen kwam Marc Brys met een ultradefensieve tactiek waardoor ik niet in het plaatje paste. En bij NAC zat ik al bij de wedstrijdselectie, maar vertrok Robert Maaskant naar Wisla Krakau. Op Cyprus zag het er vooraf mooi uit, maar was het organisatorisch en financieel een zooitje. Bij elke club was er wel iets wat niet in mijn voordeel werkte.”

Havenarbeider

Toen een gesprek met KV Turnhout op niets uitdraaide en opties in het Oostblok en de Jupiler League hem niet het juiste gevoel gaven, leek het professionele voetbalavontuur voorbij. Op aandringen van trainer Danny Buijs (ex-ADO) ging El Khayati bij Kozakken Boys in Werkendam voetballen. En hij werd havenarbeider! “Ik had ineens zeeën van tijd en toen heb ik een baantje gezocht. Als stekkerdraaier. Moet je stekkers omdraaien zodat containers op elkaar gestapeld kunnen worden of juist er afgehaald kunnen worden. Heel simpel werk, maar wel in ochtend-, nacht- of avonddienst. Het is maar net de vraag wanneer die schepen binnenkomen. In combinatie met Kozakken Boys verdiende dat goed! Veel beter dan bij ADO Den Haag. Maar regelmatig heb ik me afgevraagd: wat doe ik hier? Gelukkig kwam na een halfjaar Burton Albion. Was ik bij Kozakken Boys gebleven, dan zou ik nu ook geen stekkerdraaier meer zijn. Dan had ik via de club een mooie baan gekregen.”

Een stage bij Reading mislukte nog, maar bij Burton Albion zette El Khayati zijn comeback in. Onder leiding van ex-international Jimmy Hasselbaink promoveerde de Engelse ploeg vanuit de laagste profdivisie twee keer. De Rotterdammer stapte samen met Hasselbaink over naar Queens Park Rangers, maar na het ontslag van de trainer belandde El Khayati op de bank. Weer een trainerswissel die verkeerd voor hem uitpakte. Het definitieve einde als profvoetballer?

Reddingsboei

De reddingsboei werd vanuit Den Haag toegeworpen. ADO Den Haag huurde hem in de winterstop voor een half seizoen. Op 27-jarige leeftijd maakte hij eindelijk zijn debuut in de eredivisie. En wat voor een première! In het elftal van Fons Groenendijk, dat degradatie kon afwenden, was hij de smaakmaker. Met vijf goals in twaalf duels, en de ene vaak nog mooier dan de andere, was El Khayati een belangrijke pion. Temeer daar die doelpunten tegen directe concurrenten Willem II en Sparta werden gemaakt. Toevallig ploegen waartegen hij dit seizoen wederom, en bijna op identieke wijze, doeltreffend was.

Niet zo verwonderlijk dat Groenendijk hem graag ook dit seizoen wilde inzetten, maar dat leek onmogelijk. El Khayati was nog onderdeel van de Londense club en ADO Den Haag kon financieel niet met hen wedijveren. Pas toen zijn situatie bij QPR niet veranderd bleek te zijn, liet El Khayati zijn contract ontbinden en tekende hij in Den Haag een driejarige verbintenis. “Ik heb niet voor het geld gekozen, want ik had ook in het Midden-Oosten kunnen voetballen. Plezier is voor mij belangrijker na alles wat ik heb meegemaakt. En een trainer die in je gelooft, is minstens net zo belangrijk.”

| Foto: Soccrates Images

Wilt u meer lezen over ADO Den Haag? Neem dan een abonnement op DHC.