‘Sterkste Man van Zuid-Holland’: tillen, duwen en liften tot je een ons weegt
In Loosduinen streden veertien krachtpatsers vorig weekeinde om de titel ‘Sterkste Man van Zuid-Holland’. Een Brit ging met de ‘lokale titel’ aan de haal.
Hop, daar tilt hij een stenen bal van 170 kilo op een stapel houten pallets. George Sulaiman uit Almere knikt zelfverzekerd naar het publiek en verdeelt voor de laatste tour de force nog even wat hars tussen zijn handen. Dan tilt hij de laatste van vijf ballen op, die 195 kilo weegt. Ook dat lukt. Sulaiman springt op het hout, spant zijn indrukwekkende biceps aan en slaat zichzelf trots op de kastbrede borst. Nu is het afwachten of zijn Britse concurrent Jack Osborn er ook in slaagt om alle bolvormige stenen op de pallets te krijgen.
Eerder deze zaterdagmiddag zijn veertien bomen van kerels onder applaus van ruim honderd toeschouwers het zonnige Loosduinse Hoofdplein op gekomen voor de wedstrijd ‘Sterkste Man van Zuid-Holland’. De helft van hen draagt een geel T-shirt en kan zich hier kwalificeren voor het landelijk kampioenschap van Sterkste Man (of ‘Strongman’) in de lichtere gewichtsklasse, tot 105 kilo. Degenen met een groen T-shirt wegen meer dan 105 kilo en strijden voor de eer. “De dikbillen, de giganten, de zwaargewichten,” aldus voormalig ‘strongman’ Dennis van Beusekom, die de middag aan elkaar praat. Uit de speakers klinkt opzwepende muziek van Rammstein en ACDC.
Deadlift
De mannen – veelal type vriendelijke reus, de een flink afgetraind, de ander wat ronder – moeten vijf onderdelen afwerken, te beginnen met het zo vaak mogelijk met gestrekte arm omhoog duwen van enorme dumbells (halters). Daarna volgt de deadlift, waarbij de deelnemers voorovergebogen een halter optillen. Een man in het geel lijkt door zijn rug te gaan, maar zet door. De zwaargewichten krijgen een kleine 400 kilo van de grond. “Ze worden er niet knapper op,” merkt Van Beusekom droogjes op.
In Engeland gaat er een stuk meer geld om in de sport
Tijdens de ‘map’, waarbij de deelnemers eerst een enorme stellage een aantal meters moeten verplaatsen en vervolgens zandzakken van 100 en 120 kilo op borsthoogte over een lat moeten duwen, moedigen ze elkaar fanatiek aan. Met hun met talk bepoederde handen slaan ze elkaar op de schouder, of pakken ze elkaar beet om een serie oerkreten uit te wisselen. De deelnemer bij wie het in de hamstring is geschoten, wordt met knuffels opgevangen.
Ondergewaardeerd
De wedstrijd is georganiseerd door Angelo van der Pas, die in de zomer nog streed voor de titel Sterkste Man van Nederland. Omdat een officiële bond hier ontbreekt, zijn de atleten voor dit soort wedstrijden op zichzelf aangewezen. In Engeland is dat wel anders, vertelt Van der Pas. “Daar organiseren ze het in voetbalstadions en gaat er veel meer geld in om. In Nederland is het een ondergewaardeerde sport.”
De naam van de wedstrijd doet anders vermoeden, maar de deelnemers komen lang niet allemaal uit Zuid-Holland. Er zijn spierbundels afgereisd uit onder meer Den Helder, Roemenië en Groot-Brittannië. “We hadden de wedstrijd eerst klein opgezet, maar het werd steeds groter,” legt Van der Pas uit. “Dit is gewoon de naam van de wedstrijd, voor de prijs maakt dat verder niet uit.” Voor de buitenlandse deelnemers zijn reis- en verblijfskosten betaald, de Nederlandse mannen krijgen een vergoeding.
Dat lijkt een gescheurde bicep, heb ik ook weleens gehad
Geen vetpot dus, maar aan motivatie geen enkel gebrek. Terwijl toeschouwers happen in een loempiaatje en bakjes met kibbeling laten rondgaan, zetten de deelnemers zich aan het voorlaatste onderdeel: ‘dingen boven je hoofd tillen’, zoals Van Beusekom het omschrijft. Zoals halters van ruim 100 kilo en een rechthoekig stalen blok. “Hier gaan er een hoop sneuvelen,” zegt Van Beusekom. Een van de deelnemers krijgt het even te kwaad en zakt bijna door zijn knieën, maar dat hoort erbij, verzekert de goedlachse presentator.
Bal valt
Het op de pallets krijgen van de bolvormige stenen, ‘Stones of strength’, is het laatste onderdeel. De lange, zware middag laat zich voelen; slechts weinig mannen slagen erin om meer dan twee stenen (die wegen tussen de 100 en 195 kilo) op te tillen. Een van de mannen laat een bal vallen en grijpt met een verbeten blik naar zijn arm. “Dat kan zomaar eens een gescheurde bicep zijn,” weet presentator Dennis van Beusekom. “Heb ik ook weleens gehad.” Het publiek wisselt blikken van ongeloof.
Tegen vijf uur komt een donker wolkendek dreigend aanwaaien. “We moeten opschieten voordat het gaat regenen,” waarschuwt Van Beusekom. Dat laat Jack Osborn zich geen tweemaal zeggen. De bebaarde Brit met felgekleurde zonnebril doet de krachttoer van George Sulaiman dunnetjes na en mag zich vandaag de winnaar noemen. In de lichtere gewichtsklasse wint Ruben van Kreij uit Oss. De beste drie uit beide gewichtsklassen krijgen op een podium van pallets nog snel een beker uitgereikt, net voordat de stortregen losbarst en het plein leegloopt.
De redactie biedt u dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
