Migratie Museum in Oude Centrum
Den Haag krijgt een Migratie Museum. Het college van B en W bericht de gemeenteraad dat gebouw Concordia aan het Hoge Zand in het Oude Centrum daartoe beschikbaar wordt gesteld. Er komt ook een leerstoel.
Het plan zat al een paar jaar in de pijplijn en er was ook al één miljoen euro voor beschikbaar, maar er was toch nog meer overleg en voorbereiding nodig, volgens scheidend wethouder Rabin Baldewsingh (PvdA, integratie).
“De kogel is nu door de kerk, we gaan het doen,” zegt hij enthousiast. “Den Haag is de afgelopen halve eeuw sterk veranderd. Zo’n 53 procent van de Hagenaars heeft nu een migratieachtergrond. Dat is een verhaal dat moet worden verteld. We zijn de internationale stad van vrede en recht, maar we zijn óók een multiculturele stad. Als men het daar nu over heeft, is het vooral in problematische zin. Maar de nieuwe Hagenaars vormen ook een verrijking voor de stad en niet alleen op culinair gebied.”
Het nieuwe museum is volgens de plannen ‘de plek waar verhalen over herkomst, cultuur en migratie worden verteld’. Het richt zich op groepen als – in chronologische volgorde – de Indische Nederlanders en Molukkers, Antillianen en Surinamers, Joegoslaven, Polen, Portugezen en Italianen, en dan de gastarbeiders uit het Middellandse Zeegebied (Turken en Marokkanen).
Maar ook aan vluchtelingen, asielzoekers en kennismigranten wordt aandacht besteed. Ook de emigratie naar bijvoorbeeld Canada en Australië komt in het nieuwe museum aan de orde. Het doel van het museum is meer dan alleen informeren, het gaat ook om ‘het ontwikkelen van gedeeld erfgoed’ en om het ontstaan van een ‘sterker wij-gevoel’.
Migratie Museum in New York
“Het is goed nu dit museum te beginnen,” betoogt Baldewsingh in zijn werkkamer, waar grote foto’s hangen van koloniale taferelen in Suriname. “Australië en Canada hebben allang musea. New York heeft Ellis Island, vlak bij het Vrijheidsbeeld.
De tijd is daar om het verhaal van de nieuwe Hagenaars te vertellen. En dan niet de geschiedenis van één groep, maar van alle nieuwkomers. Dit museum krijgt wat mij betreft een landelijke uitstraling, want er is nog geen migratiemuseum. Ja, in Amsterdam willen ze een slavernijmuseum, maar dat schiet niet op. Bovendien zou dat meer gaan over de historie dan over het heden.”
De tijd is daar om het verhaal van de nieuwe Hagenaars te vertellen.
Concordia aan het Hoge Zand is eind negentiende eeuw gebouwd als arbeiderssociëteit. Later was er drukkerij De Nieuwe Haagsche gevestigd. Tot twee jaar geleden deed het pand, dat eigendom is van de gemeente, dienst als theater en zalencentrum.
“Het is een gebouw met een mooie geschiedenis en veel mogelijkheden,” zegt Baldewsingh. “Er gaat veel meer gebeuren dan alleen tentoonstellingen. Zo komen er voorstellingen, presentaties en debatten. Ook is er een horecavoorziening die de smaken van Den Haag biedt. En er komen publicaties en er wordt aan educatie gedaan. Ook wordt er een digitale bibliotheek gesticht met beeldmateriaal, video’s en films.”
De feitelijke oprichting van het museum wordt overgelaten aan een stichting. Die gaat samenwerken met het Museon, het Haags Historisch Museum, het Haags Gemeentearchief en maatschappelijke organisaties.
Leerstoel
Een ander opvallend onderdeel van het museumproject is het oprichten van een leerstoel (professoraat) aan een van de universiteiten. Dit is nog een voornemen. Gedacht wordt aan samenwerking met het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde in Leiden. Het museum moet ook gaan functioneren als leerwerkplek waar Hagenaars hun carrière kunnen beginnen.
Voor Rabin Baldewsingh is de stichting van het museum de laatste bestuurlijke daad van betekenis. “En een daad van bijzondere betekenis voor mij,” legt de in Suriname geboren bestuurder uit. “Ik woon nu 38 jaar in Den Haag en voel mij intens verbonden met deze stad. Ik vergeet mijn wortels niet, maar ik raak er niet in verstrengeld. Dát is de boodschap die ik heb voor alle nieuwkomers. En dat willen we ook duidelijk maken met dit museum.”
