Column: Ghostbusters onder de bomen
In twee Haagse wijken experimenteert de gemeente dit najaar met bladkorven. Columnist Christiaan Weijts betwijfelt of dat experiment een succes is.
Eerst was er alleen een rood-wit lint gespannen, aan de voet van de duinen, rond drie parkeervakken aan de Laan van Poot. Slordig aan elkaar geknoopt, zoals een kind het zou doen.
De ochtend erna werd het doel duidelijk. Een groen-wit gemeentevoertuigje, formaat bezemwagen, stond achterover geheld en kiepte een lading herfstbladeren neer. Hoewel het wagentje was uitgerust met teksten over duurzaamheid, en ongetwijfeld elektrisch was, maakte het een flink kabaal. De vrouw die het mechaniek bediende droeg – boven op de pet waar een paardenstaart onderuit wipte – gehoorbescherming.
Die droeg ze ongetwijfeld ook toen ze deze bladeren met een blazer uit God weet welke Haagse straten en lanen had ingezameld. Ze oogden nog vers. Bruin, geel, hier en daar al zwart, maar nog niet zo vergaan als het modderige hoopje ernaast, dat er al eerder moet hebben gelegen, maar dat ik nu pas voor het eerst zag.
De bladblazer staat hoog op het ergernissenlijstje van iedere burger, maar uitglijden is nog altijd erger, dus gedogen we het lawaai maar. Ghostbusters onder de bomen. In strijd tegen de dwarrelende vijand die de stad met goud drapeert. Anderhalf miljoen kilo schijnen ze in onze gemeente jaarlijks van stoepen en straten te jagen. En hier, bij de duinopgang, kwam er kennelijk een deel van terecht om in alle stilte te kunnen composteren.
Daar zouden een paar van die puppykennels wonderen kunnen doen
Bladeren opvegen is geen sneeuwruimen. Toch begrijp ik niet waarom voor sneeuw altijd een stilzwijgende sociale code geldt dat iedereen zijn eigen stoepje sneeuwvrij maakt. Zoiets zou voor herfstbladeren toch ook kunnen?
In twee Haagse wijken experimenteren ze dit najaar met bladkorven. De simpelste innovatie die je maar kunt bedenken: een draadstalen kubus, in feite niet meer dan een hondenkennel voor een puppy. Daar deponeer je met een stel buurtbewoners de bladeren in, en dan worden ze opgehaald en naar de compostbestemming gebracht. Alleen even ervoor zorgen dat er geen sigarettenpeuken, plastic zakjes en andere troep in komt, want dan moet je vlijtig bijeen gespaarde herfstverzameling alsnog de verbrandingsoven in.
Ik weet niet of het experiment een succes is. In de wijk Landen, bij het Haagse Hout, schijnt er eentje te staan, maar er was nergens een spoor van te vinden en wie ik ernaar vroeg, keek me aan alsof ik hem of haar in de maling nam. Wel zag ik onderweg, op de fiets over de Bezuidenhoutseweg, onder de gouden bladerboog door, meerdere mensen hun stoep bladvrij maken. Alleen kwamen die bladeren dan wel op het fietspad terecht, waar ze na een regenbui veranderen in een glibberige smurrie.
Lagen ze hier opgebaard zodat de duinwandelaars waardig afscheid van ze konden nemen?
Kijk, daar zouden een paar van die puppykennels wonderen kunnen doen. Ik zou zeggen: maak er een jaarlijks festijn van. Eén of twee zaterdagmiddagen per jaar roep je uit tot bladruimdag. Geen bladblazers, maar lekker met de kinderen eropuit, hooguit wat onversterkte livemuziek, en dichters, vooral heel veel dichters die de herfst bezingen op elke plek waar vijf of meer bomen bij elkaar staan.
Twee dagen later loop ik opnieuw langs de Laan van Poot. Ditmaal staat er een grote kiepwagen, grommend stationair, met een reusachtige grijper. Een man, shaggie in de mondhoek, bedient hem met een kastje, als van een gameconsole, en schept alle bladerhopen er weer in om naar een volgende bestemming te gaan.
Moesten die eerst twee dagen rusten voordat ze naar de eindbestemming mochten? Lagen ze hier opgebaard zodat de duinwandelaars waardig afscheid van ze konden nemen?
Er zit vast een waterdichte, efficiënte logistiek achter, maar dit lijkt toch sterk op hoe ik zelf altijd opruim: de ene stapel papieren, kranten en boeken naar de volgende verslepend, in de vage verwachting dat alles zich zo vanzelf oplost.
Toch is er maar één ding zeker. De herfst laat zich niet wegblazen.
Wilt u meer Haags(e) nieuws en opinies lezen? Overweeg een (proef)abonnement op Den Haag Centraal. U ontvangt de krant 10 weken voor slechts 10 euro.