Nu al volle bak voor cultuurpaleis aan het Spui (foto’s)
Ondanks politieke perikelen, discussies over kosten en een overspannen ‘bouwmarkt’, gaat de bouw van het cultuurpaleis OCC gestaag door. Zaterdag kon het publiek er een kijkje nemen.
Het regende pijpenstelen zaterdagochtend, op de Dag van de Bouw. Als onderdeel van de festiviteiten mocht iedereen die dat wilde een eerste glimp opvangen van het inwendige van het Onderwijs en Cultuur Centrum (OCC), het kunsthuis-in-wording voor Nederlands Dans Theater, het Residentie Orkest, het Koninklijk Conservatorium en de overkoepelende zaaldirectie. Het liep storm. Met naar schatting vijftienhonderd belangstellenden was de eerste ‘volle bak’ nu al, ruim twee jaar voor de opening, een feit.
De ingewanden van het gebouw boden waarachtig doorwaadbare plaatsen naar de heiligdommen, de zalen. Kaplaarzen waren binnen nog net niet nodig. Nou ja, binnen? Het OCC aan het Spuiplein heeft dan wel het hoogste punt in de bouw bereikt en hier en daar zit er al dakbedekking op, maar voor het overige is het nog vooral een staketsel van beton en staal. Wind en water hebben er geen vrij spel meer, maar zijn toch wel merkbaar.
Twee van de straks vier presentatiezalen staan al behoorlijk in de steigers. “Het ontwerp is inmiddels gereed. De grootste uitdaging is nu om na de constructie in anderhalf jaar de afbouw te realiseren,” aldus Jan-Hein Reefhuis, projectdirecteur namens bouwcombinatie Cadanz.
‘Deze week komen de lichtbruggen er’
De theaterzaal op de begane grond is in de toekomst vooral in gebruik bij het Nederlands Dans Theater. In wat de tribune van de zaal gaat worden, staan nu enorme steigerconstructies opgesteld. Daarbovenop en om de zalen heen gebeurt op dit moment al van alles, vertelt Reefhuis.
“De ruwbouw is af. Er zit inmiddels een dak op de zalen. Het dak is geschilderd, en we gaan straks al aan de omloopvloeren beginnen. Stiekem zit in de zalen nu al veel meer ingebouwd dan je denkt. Deze week worden de lichtbruggen, waaraan straks een groot deel van de toneelverlichting komt te hangen zoals schijnwerpers en spots, aan het plafond bevestigd en worden kabels en leidingen getrokken.”
Vanaf het enorme podium onder de toneeltoren oogt de zaal klein, maar er komen toch 1500 zitplaatsen. Een beter beeld dan de nog rudimentaire theaterzaal biedt de concertzaal, hemelsbreed op zo’n vijftig meter afstand en twaalf meter hoger gelegen. Daar omringen de stalen binten van wat de twee balkonringen worden, nu al de hele zaal. Afhankelijk van de gekozen zaalopstelling, want die kan variëren, kunnen er straks maximaal 2500 bezoekers in.
De liefst veertig centimeter dikke zaalmuren zijn aangebracht ten behoeve van akoestische ontkoppeling, net als de massieve trillingsblokken waarop de beide gebouwen rusten. Beide zalen zijn ‘zwevend’ gebouwd, als een doos in een doos, zodat geen akoestische ‘overspraak’ van de ene naar de andere ruimte kan optreden. Dat probleem trad eerder op in het nieuwe Tivoli Vredenburg in Utrecht en vergde aanpassingen.
Hemelwater voor de toiletten
Op sommige plekken zijn al de trappen afgemonteerd, nu nog gehuld in plastic. En op de hoek van Turfmarkt en Spui is voor een groot deel een glazen gevelwand al aangebracht, die doet denken aan de glaspartij van toen van de voormalige Anton Philipszaal.
Hemelwater wordt straks gebruikt om de toiletten door te spoelen en er komen aan de buitenzijde plekken voor vleermuizen.
Pas vanaf september 2021 wordt het OCC bespeeld zoals het bedoeld is: met klassieke en popconcerten, dansvoorstellingen, opera’s en talloze kleinere uitvoeringen van studenten van het Koninklijk Conservatorium. Zaterdag waren er alvast de eerste optredens, onder meer van blazers van het Residentie Orkest en dansers van het Haags Hip Hop Centrum.
“Er is nagedacht over de duurzaamheid van het gebouw,” zo weet de presentatrice van het ‘zaalprogramma’. “Hemelwater wordt straks gebruikt om de toiletten door te spoelen en er komen aan de buitenzijde plekken voor vleermuizen.”
Veel wisselingen bij de directies
Ondertussen vinden in de top van enkele van de organisaties die het OCC – een nieuwe naam wordt na deze zomer bekendgemaakt – gaan bespelen, nogal wat wisselingen plaats. Paul Lightfoot treedt als artistiek directeur binnenkort terug en zijn algemeen directeur hangt eind deze maand de lier aan de wilgen. Bij het Residentie Orkest is de zakelijke leiding, na veel wisselingen, sinds vorig jaar in handen van Miranda van Drie.
En wat het Zuiderstrandtheater (toekomstige zaaldirectie) betreft: Henk Scholten, een centrale figuur in het hele OCC-proces, heeft zijn pensionering een halfjaar uitgesteld, omdat er geen geschikte opvolger kon worden gevonden. Naar verluidt zou de beoogde kandidaat zich hebben teruggetrokken omdat verhuizing naar Den Haag een vereiste voor de functie is. Het is te hopen dat de OCC-kar snel wordt vlot getrokken, want de programmering moet deze weken al voor een deel rondkomen. Anders mist Den Haag voor de het seizoen ‘21-22’ bij voorbaat al de toppers van buiten de eigen stadsgrenzen.
