Nieuw Kijkduin: De creatieve transformatie van een kleine badplaats
Binnen zes jaar staat Nieuw Kijkduin als een huis. Met van alles meer, hoger en luxer. Het wordt dus nog een hele klus om de badplaats kleinschalig te houden, zoals de gemeente wil. De transformatie van Kijkduin is een van de projecten die wordt uitgelicht in de nieuwbouwspecial van DHC, die 12 april als bijlage bij de krant zat.
“Het heet niet voor niets Nieuw Kijkduin,” zegt Sebastiaan Jansen midden in het gesprek. Hij heeft net uitgelegd op welke wijze de tweede badplaats van Den Haag een metamorfose ondergaat. “Op de toekomstige verhoogde boulevard ontstaat straks een heel nieuw wit dorpje.”
Voor Jansen, senior architect bij het duurzame architectuurbureau KOW, wordt dit een megaklus. Hij is de supervisor van Nieuw Kijkduin, het project dat negen woonblokken beslaat met onderin ruimte voor retail, horeca en een foodhall genaamd ‘Daily taste’.
Met West 8, het Rotterdamse ontwerpbureau voor stedenbouw en landschapsarchitectuur, heeft Jansen nauw contact over de openbare ruimte. “We creëren een paar duinpannen en helmgras op het Deltaplein, het centrale punt van Kijkduin-Bad. Daarmee wordt het duingebied als het ware naar binnen getrokken. Door de hoger gelegen boulevard ontstaat een beschut winkelgebied.” Binnen zes jaar moet alles gerealiseerd zijn.
Atlantic Hotel in Kijkduin
Om de omvang van het project te illustreren, legt Sebastiaan Jansen een aantal printjes neer in zijn vergaderruimte aan de Binckhorstlaan. Zijn vinger glijdt over een van de artist’s impressions en houdt stil bij de Kijkduinsestraat. “Vanaf hier loopt het tot aan de kust wel vier meter omhoog. Onder de nog te bouwen woonblokken komen een parkeergarage en een grote, bewaakte fietsenstalling. Je kunt straks de afslag nemen naar het hotel of richting winkelgebied. In totaal is er plek voor meer dan zeshonderd auto’s en een paar honderd fietsen.”
De gemeente gaat ook over de beeldkwaliteit van het gebied. Ze wil hier een uniek stukje stad van maken.
Het Amsterdamse architectenbureau Inbo buigt zich over het verouderde Atlantic Hotel. Na de renovatie ontstaan aan het Deltaplein vier torens met luxe vrijesectorappartementen en extra hotelkamers.
Log apparaat
Jansen is net klaar met fase 1 van Nieuw Kijkduin: drie woontorens met de opmerkelijke titels Poniente (31 koopwoningen), Vendaval (38 huurwoningen) en Gregale (42 koopwoningen). “Namen voor verschillende windrichtingen,” legt hij uit. Deze eerste gebouwen nemen een klein deel van het huidige Deltaplein in beslag. “Zo kunnen de huidige retail- en horecabedrijven nog even blijven zitten en wordt de verblijfsruimte intiemer. Je waaide altijd een beetje weg daar.”
Hij pakt er een andere impressie bij, geschoten vanuit de lucht. “Je ziet het, heel anders dan andere Nederlandse badplaatsen. Een skyline van luxeappartementen, geen enorme blokken zoals je die in Scheveningen ziet. Zandvoort en Noordwijk hebben dat trouwens ook. Van die megaflats. Ken je Huis ter Duin? Dat is toch een log apparaat vanaf de zeekant.
De woningen van Nieuw Kijkduin beslaan slechts vijf tot zeven lagen.” Jansen doet er luchtig over, slechts zeven woonlagen. Maar er komen straks ook negen woonblokken. Het zal dus best nog een hele klus worden om Kijkduin kleinschalig te houden, zoals de gemeente dat graag ziet. Jansen: “Dat is wel de bedoeling. De gemeente gaat ook over de beeldkwaliteit van het gebied. Ze wil hier een uniek stukje stad van maken.”
Paradepaardje
De gemeente had nog een wens: een woontoren, vormgegeven door meerdere architecten. Poniente is dat paradepaardje geworden, waarbij Jan des Bouvrie, Piet Boon, Willem Joost de Vries (TconcepT) en Sebastiaan Jansen zelf hun eigen deel ontwierpen.
Een ontwerp van Jan des Bouvrie (Door: Zes X Zes Visuele Communicatie).
“Het was nogal een toertje,” grinnikt Jansen. “Na de kick-off hebben we een heel grote maquette gemaakt. Hartstikke leuk, maar ook erg tijdrovend. Toen we hier in het begin stonden te kijken naar de maquette, dacht ik: wat moet dit worden? De een had witte kozijnen, de ander zwarte, weer een ander grijze. Gelukkig verliep de communicatie vrij soepel en kreeg ik de laatste hand in het bij elkaar brengen van de ontwerpen.”
Harmonie
Van tevoren bepaalden de architecten wie welke hoek met een X-aantal woningen van het gebouw kreeg. Jansen: “Het is dus niet zo dat de ontwerpen dwars door een woning heen lopen. Ondanks de verschillende stijlen moest de uitkomst wel in harmonie zijn met elkaar. “Binnen zie je meer verschil.”
Hij pakt er weer een printje bij. “Dit is een appartement van Jan des Bouvrie. Hij vond het belangrijk dat alles vierkant is, dus in zijn grote raampartijen zitten weer kleinere vierkante ramen. Boon richtte zich op het glooiende duinlandschap, die zie je terug in de gevel. Qua vorm, maar ook qua kleur.”
Kleurenkaart
“Over kleur gesproken.” Jansen grijpt naar een potje zand met schelpen dat op tafel staat. “Dit is mijn kleurenkaart voor Kijkduin. Die neem ik altijd mee naar de welstandscommissie. De mensen daar vinden het wel komisch. “Heb je je potje zand weer bij je?,” vragen ze dan.
“Maar ja, we hebben een enorme hoeveelheid materialen en dit maakt het in één klap duidelijk. Als je naar de impressies kijkt, zie je dat een blok is opgebouwd uit verschillende onderdelen. Dat noemen we parcellering. Sta je er met je neus op, dan kun je de onderdelen onderscheiden, vanaf het strand oogt het als een geheel. Dat hebben we gedaan door het materialenpalet ton sur ton op elkaar te laten aansluiten. De kleuren vloeien in elkaar over. Net als in dit potje.”
Meer informatie: www.nieuwkijkduin.nl
