Column: Een broedplaats voor herrie
In de lente creëren meeuwen broedplaatsen vol herrie en chaos. Helaas moeten we ze voorlopig nog hun gang laten gaan, schrijft columnist Christiaan Weijts.
Hofvijvermeeuwen zijn anders dan zeemeeuwen. Kleiner, maar niet minder irritant. Een grote kolonie heeft bezit genomen van de pontons voor het Torentje. Op de vlonders en rijplaten werken ze al een tijdje aan een Jackson Pollock in wit, groen en zwart. Op de kade stappen ze rond, met die eeuwig verongelijkte blikken, de koppen heerszuchtig opgericht, met schokkerige beweginkjes speurend naar iets dat ze ons kunnen afpakken.
Vorig jaar lag er rond deze tijd een meeuwennest op het platte dak van onze buurman. In alle rust een paar eitjes uitbroeden is deze diersoort niet gegeven. Om half vijf ’s ochtends begon het gelazer. Gekrijs, gestamp, geschraap met snavels, gedonder met rivaliserende families.
Toen het kuiken eindelijk verscheen, begon de ellende pas goed. Toen stapte er zo’n bruin-grijs gespikkeld scharminkel door de tuin dat nog niet kon vliegen. En een lawaai dat die ouders eromheen maakten – alsof ze een kind aanmoedigden vanaf de zijlijn van een voetbalveld.
Wat dragen zij nu eigenlijk bij aan onze samenleving?
Een keer hadden we er eentje op straat. Het buurjongetje rende erachteraan. Meteen doken die meeuwenouders boven op het ventje. Een bewuste verdedigingstactiek, een soort schijnkamikaze: op het laatst trokken ze op en scheten ze het arme joch helemaal onder.
De meeuw is een beschermde diersoort, maar op dat moment begon ik me in alle ernst af te vragen: wat dragen zij nu eigenlijk bij aan onze samenleving, afgezien van toeristen pesten op de boulevard? We roepen de kakkerlak en de rioolrat toch ook niet uit tot kwetsbare beschermde soort?
Volgens de gemeente is het ‘verboden om de eieren van meeuwen uit het nest te halen, te beschadigen of te vernielen. U mag ook geen meeuwennesten verwijderen of de meeuwen expres bang maken. Ook de gemeente mag dat niet doen’. Persoonlijk vind ik dat meten met twee maten. Want die beesten zelf doen niets anders dan beschadigen, vernielen en expres bang maken.
Onze vorige buurvrouw heeft ooit een grote plastic raaf uit het tuincentrum vastgelijmd aan de dakrand. Trekken ze zich niets van aan. Die vliegers met zwarte roofvogels dan, die her en der staan te ruisen aan hengels? Beleven ze juist enorme lol aan. Snaterend van plezier strijken ze eronder neer.
Noem het een legale vorm van abortus, maar ik had zo mijn twijfels
“Wij hadden ze ook op het dak,” vertelde een buurtgenoot me deze week. “En toen ik ben ik het dak op gegaan en ben ik die eieren gaan schudden.”
“Schúdden?” Ik kon het niet helpen, maar nu was er toch een ‘dierenbeul!’-toontje in mijn stem geslopen. Ik wist dat sambamuziek met schudeieren werkte, maar dit? Volgens hem mocht het, noem het een legale vorm van abortus, maar ik had zo mijn twijfels. Toen ik erop zocht, vond ik deze methode alleen op sites van gemeenten in Vlaanderen. België heeft zo zijn eigen methode en morele kompas. In Blankenberge – het Vlaamse Scheveningen – kregen meeuwen een paar jaar terug anticonceptie toegediend bij aanvang van het broedseizoen.
Tot de betere ideeën van Hart voor Den Haag behoorde het voorstel om onze meeuwen ook aan de pil te laten gaan. Anticonceptie, chemische castratie, preventief ruimen vóór de geboorte: onder het huidige diervriendelijke bestuur gaat het nooit gebeuren. Het enige wat je kunt doen, is het dak op gaan, de eieren schudden, daarbij duikvluchten en het schijtbombardement trotseren en hopen dat Partij voor de Dieren-wethouder Robert Barker niet net langsbakfietst.
Geholpen heeft het trouwens ook al niet. In gedachten zag ik mijn buurtgenoot daar in zijn dakgoot staan, omzwermd door uitzinnige geklapwiek, schuddend alsof zijn leven ervan afhing. “Ze kwamen gewoon uit.”
Er is niets aan te doen. Vandaag hebben ze de Hofvijver, morgen het Torentje. En wij? Wij kunnen het wel schudden.
De redactie biedt u dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
